Anabasis: właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Anabasis (jeżyna) to roślina z rodziny mgiełek. Rośliny wyglądają jak krzew lub trawa o słabo rozwiniętych liściach. Anabaza bezlistna rozprzestrzeniła się w medycynie. Wyróżnia się antyseptycznymi właściwościami i zdolnością do zmniejszania uzależnienia od nikotyny. Jednak ta roślina jest bardzo toksyczna, więc możesz wziąć ją na własne ryzyko i ryzyko po konsultacji z lekarzem.

Skład chemiczny

Każda część rośliny zawiera alkaloidy. Większość z nich znaleziono w rocznych zielonych pędach rośliny. W kwiatach i owocach rośliny jest ich mniej, a w korzeniach są tylko ich ślady. Dlatego do celów leczniczych używaj lądowych części rośliny. Rośliny zawierają następujące alkaloidy:

• anabazyna;
• afilina;
• affilidyna;
• oksyafilina;
• hydroksyafilidyna.

Głównym alkaloidem jest anabazyna. Stanowi około 55–60% całkowitej ilości substancji. Jest to bezbarwna ciecz, która łatwo rozpuszcza się w wodzie. Podczas interakcji z rozpuszczalnikami organicznymi wytwarza kwasy organiczne i mineralne. W procesie utleniania anabazyny powstaje kwas nikotynowy. Jest pod każdym względem, w tym składem i działaniem na organizm, podobnym do nikotyny. Ale ten alkaloid powoduje, że roślina jest trująca.

Oprócz alkaloidów anabaza zawiera białka, tłuszcze, błonnik i skrobię. Znaleziono także pektynę, popiół, sód, potas i niektóre inne rzadkie substancje.

Jak to wygląda i gdzie rośnie

Roślina wygląda jak mały kulisty krzew o wysokości nie większej niż 70–80 cm, a jej średnica może dochodzić do 140 cm, ma mocny system korzeniowy, długość głównego korzenia może dochodzić do 20 m, co pozwala mu odbierać wilgoć z wód gruntowych. Roślina ma liczne łodygi, które zaczynają rozgałęziać się u podstawy. Dolna część łodyg jest zdrewniała. Wyrastają z nich młode zielone pędy, mają cylindryczny kształt i są koloru zielonego. Liście anabazy są słabo rozwinięte, są prawie niewidoczne.

Kwiaty anabazy są małe, tworzą gęste kwiatostany w kształcie kolca. Na szczycie rośliny znajdują się owoce. Mają czerwono-pomarańczowy kolor i okrągły kształt, spłaszczony po bokach.

Anabasis rozmnaża się z nasionami, okres kwitnienia przypada na koniec lata lub początku jesieni. Dojrzewanie kwiatów następuje w połowie jesieni. Zazwyczaj sztucznie sadzona anabaza nie zaczyna kwitnąć w pierwszym roku wzrostu.

Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony na równinach Kazachstanu, w Azji Wschodniej i Azerbejdżanie. Występuje również w południowo-wschodnich regionach Rosji. Anabasis woli rosnąć na równinach i pogórzach, najczęściej na glebie gliniastej. Można go również znaleźć na zboczach szczytów górskich, na wysokości do 350-400 m. Samotne krzewy można znaleźć w zaroślach chwastów, a duże grupy w dolinach rzek i jezior. W Azji Środkowej roślina jest sztucznie uprawiana na skalę przemysłową.

Anabasis jest przystosowany do uprawy w strefie pustynnej z intensywnym upałem. Dobrze rośnie w temperaturach do 45 stopni i przy braku opadów przez kilka miesięcy. Chodzi o potężny system korzeniowy, który pozwala ekonomicznie konsumować wilgoć i dotrzeć do głębokich wód gruntowych. Znalezienie anabazy na pustyni w lecie jest bardzo proste - jest to jedna z niewielu roślin, która pozostaje zielona.

Gatunek

Istnieje kilka głównych odmian tej rośliny. Wszystkie rosną głównie w Azji Środkowej, ale niektóre gatunki przystosowały się do życia w niektórych regionach Syberii.

1. Anabasis to słone bagno. To jest mała roślina z łodygami. W wysokości rzadko przekracza 25-30 cm.Gałęzie są drzewne, corocznie pojawiają się na nich pędy, które obumierają późną jesienią. Dolne liście są dobrze rozwinięte, ale ich rozmiar nie przekracza 5 mm. Środkowe są rozwinięte nieco gorzej, górne są słabo rozwinięte. Kwiaty tej anabazy są małe, zebrane w kwiatostany w kształcie kolca. Owoce rosną w górnej części rośliny, mają zaokrąglony, lekko podłużny kształt. Zawierają dużo jaskrawoczerwonego płynu. W większości gatunek ten występuje powszechnie w Azji Środkowej, ale można go spotkać na Kaukazie, w zachodniej części Federacji Rosyjskiej i na zachodniej Syberii.
2. Syr Darya Anabasis. Roślina wieloletnia z długim korzeniem, z którego rozgałęzione pędy dorastają do 30 cm. Liście są okrągłe, podłużne, o długości nie przekraczającej 5 mm. Kwiaty są w kątach liści. Nie ma owoców. Występuje tylko w Azji Środkowej.
3. Anabasis ma krótkie liście. Krzew nie wyższy niż 15 cm. Pędy są rozgałęzione, gęste, mają kształt cylindryczny. Sama roślina jest naga. Kilka liści jest podłużnych, poniżej lekko wypukłych, mięsistych. Ich długość nie przekracza 5 mm. Kwiaty znajdują się w kątach liści. Owoce rośliny są jajowate, suche.
4. Anabasis Cretaceous. Mała roślina o wysokości nieprzekraczającej 15 cm. Ma liczne pędy, które są bardzo gęsto do siebie przylegające. Ich średnica nie przekracza 3 mm. Liście są w kształcie jajka, z kwiatami w zatokach. Owoc może być fioletowy lub pomarańczowy, ma owalny kształt. Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony w Europie, Azji Środkowej, a nawet na Syberii. Występuje również w południowej Rosji. W niektórych regionach roślina jest wymieniona w Czerwonej Księdze.

Gromadzenie i przechowywanie

Surowce należy zbierać w okresie, w którym zawiera najwyższe stężenie anabazy i innych składników. Zwykle okres ten przypada na lato. Surowce należy zbierać przy słonecznej pogodzie, z dala od autostrad i fabryk. Przed zebraniem roślin zaleca się ochronę rąk w rękawiczkach, ponieważ zawarte substancje mogą powodować zatrucie nawet przez skórę. Za pomocą ostrego narzędzia należy odciąć wierzchołek rośliny o długości do 25 cm. Aby nie doprowadzić do zniszczenia gatunku, ważne jest przestrzeganie pewnych zasad:

1. Nie przycinaj krzewów całkowicie. Konieczne jest pozostawienie co najmniej 1/3 pędów.
2. Zrób sobie przerwę co 3-4 lata. Umożliwi to odnowienie instalacji.

Po pierwsze, wszystkie cięte pędy muszą być ułożone w stos. Możesz zostawić je na boisku. Następnie przygotuj roślinę przed ostatecznym suszeniem - pokrój na małe kawałki, o długości nie większej niż 3 cm i grubości nie większej niż 4-5 mm. Można to zrobić za pomocą noża do kiszonki. Anabasis należy suszyć w dobrze wentylowanym miejscu. Poddasze będzie świetną opcją w lecie. Przy dobrej pogodzie możesz rozprowadzać surowce na ulicy, w cieniu drzewa. Konieczne jest wybranie miejsca, aby nie padało tam bezpośrednie światło słoneczne. Możesz także użyć specjalnych suszarek do suszenia surowców.

Suche surowce nadają się do stosowania jako lek przez okres nie dłuższy niż 2 lata. Ważne jest również przestrzeganie wszystkich zasad przechowywania trujących roślin. Wskazane jest przechowywanie go oddzielnie od innych roślin i produktów spożywczych. Możesz przechowywać go w torbie z tkaniny lub w szklanym słoju, ale zaleca się podpisanie daty odbioru w celu ustalenia dokładnej daty.

Zbiór roślin na skalę przemysłową
Roślina ta była zbierana na dużą skalę od czasów ZSRR. Po wojnie popyt na nią skoczył, a popyt wyniósł 16 tysięcy ton. Teraz ta roślina również cieszy się dużym zainteresowaniem.

Obecnie zbiory odbywają się w Kazachstanie na kilku obszarach. Dawno temu przeprowadzono specjalne prace w celu wykrycia zarośli anabazy. Teraz są znane, ale są również sztucznie uprawiane. Na równinach anabaza występuje w postaci pojedynczych krzewów. Duże zarośla znaleziono w dolinach rzek, choć nie są liczne. Ponadto nie nadają się do przetwarzania przemysłowego, ponieważ zawierają niewiele głównego alkaloidu - anabazyny.

Z czasem odkryto, że zapasy roślin stopniowo się zmniejszają, dlatego wprowadzono zasady ich zbierania.Eksperymentalnie stwierdzono, że aby przywrócić anabazję, konieczne jest robienie przerwy w zbieraniu surowców co 3-4 lata. Czas przerwy wynosi jeden rok. Niektóre obszary nie wystarczą takiej przerwy i należy ją zwiększyć.

Na drugim miejscu w zbiorach anabazy znajduje się Turkmenistan, a raczej północna część kraju. Według niektórych raportów znaleziono ponad 30 hektarów tej rośliny, ale z czasem powierzchnia się zmniejszyła. Ale na skalę przemysłową nie zrobiono tutaj pustek, co pozwoliło nam zachować rezerwy na przyszłość.

W Azerbejdżanie odkryto około 3 hektarów anabazy. Surowce również nie zostały z niego wykonane ze względu na niską rentowność z powodu transportu.

Na skalę przemysłową roślina jest zbierana przy użyciu specjalnego sprzętu. Odetnij górne części pędów, aby nie uszkodzić rośliny. Podczas czyszczenia urządzeń pozostaw nietknięty mały pasek. Pokrojone pędy układa się w małe stosy, po wyschnięciu są starannie kruszone. Następnie surowce przesiewa się, aby nie zabrakło zanieczyszczeń. Przesiewanie eliminuje również pędy ścierniskowe, które nie nadają się do użycia.

Zbiór roślin odbywa się latem i jesienią, przed nadejściem mrozu. Z jednego krzaka można uzyskać do 2,4 kg pędów. W najgorszym przypadku 600–800 g. W Kazachstanie można zebrać około 1000 kg pędów na hektar. W rzadszych zaroślach czasami nie jest możliwe zebranie nawet 50 kg.

W okresie kwitnienia w anabazie zmienia się ilość anabazyny. Na przykład latem obserwuje się najwyższe stężenie, jesienią spada jego zawartość. Ale jednocześnie zielona masa rośnie, więc o każdej porze roku zbierana jest w przybliżeniu taka sama ilość surowca.

Lecznicze właściwości anabazy

Anabasis był szeroko stosowany zarówno w medycynie tradycyjnej, jak i tradycyjnej. Sama roślina nie jest składnikiem leków, ale wiele leków jest syntetyzowanych z jej alkaloidów (najczęściej anabazyny).

Głównym składnikiem aktywnym jest alkaloid anabazyny. Działa stymulująco na układ nerwowy, ale w dużych ilościach może prowadzić do porażenia. Afilin, który jest częścią kompozycji, wyróżnia się działaniem znieczulającym.

Ze składników rośliny przygotowuje się preparat, który pozwala skutecznie zwalczać szkodniki w ogrodzie. Ma właściwość trucizny i służy do opryskiwania nasadzeń w celu dezynfekcji.

W medycynie ludowej stosuje się go zewnętrznie. Połknięcie może być niebezpieczne. Leki na bazie anabazy leczą rany w niektórych chorobach. Roślina ma działanie przeciw roztoczy, przeciwdrobnoustrojowe i bakteriobójcze. Chodzi o jego zdolność penetracji skóry. Może nawet dostać te pasożyty, które są głęboko w skórze, a inne leki nie mogą na nie wpływać. Ale nawet przy użyciu zewnętrznym z tą rośliną należy obchodzić się ostrożnie.

Ponadto anabaza może wyeliminować objawy spowodowane infekcją kleszczową. Zawiera przeciwutleniacze i składniki przeciwgrzybicze. Jednak nie jest to cudowne lekarstwo i może działać jedynie jako dodatek do głównej terapii, a nie całkowicie ją zastępować.

Anabasis może być również pomocnikiem dla osób, które rzuciły palenie. Chlorowodorek anabazyny jest syntetyzowany z tej rośliny, która jest sprzedawana w postaci tabletek lub gumy do żucia. Jest w stanie zwalczyć pragnienie palenia, a także złagodzić stan po rezygnacji z tego złego nawyku.

Anabasis w medycynie ludowej

Ze względu na wysoką toksyczność rośliny jej zastosowanie w medycynie ludowej jest bardzo ograniczone. W przypadku problemów zdrowotnych używaj tylko nalewki lub wywaru. Ponadto służy do robienia proszku na rany, ale nie działa sam.Ponadto służy do zwalczania szkodników w ogrodach warzywnych.

Rozwiązanie szkodników

To zajmie 800 g pędów zebranych przed kwitnieniem, 41 l wody i 50 g mydła do prania. Pędy anabazy potrzebują świeżości. Powinny być nieco wysuszone, zmiażdżone, a następnie wypełnione wodą i pozostawione do zaparzenia na jeden dzień, stopniowo mieszając. Następnie rozcieńczyć dodatkowe 10 litrów wody i zetrzeć mydło. Następnie dokładnie wymieszaj, po czym produkt będzie gotowy do użycia. Mogą przetwarzać warzywa. To narzędzie radzi sobie z gąsienicami zjadającymi liście, różnymi pchłami i niektórymi chrząszczami kwiatowymi.

Odwar przeciwko nużycy

Aby przygotować lek, wymagane są liście anabazy. Podczas ich gromadzenia należy pamiętać, że latem stężenie anabazyny w nich jest najwyższe. Jesienią spada nieznacznie, ale nadal pozostaje w niebezpiecznych ilościach. Aby przygotować wywar, należy zalać liście anabazy ciepłą wodą, a następnie doprowadzić do wrzenia i pozostawić na kuchence na 10-15 minut. Wytrzyj dotkniętą skórę nie więcej niż 3 razy dziennie. Zaleca się przechowywanie produktu przez nie więcej niż 2 godziny, a następnie dokładnie spłukać skórę. Możesz również użyć wywaru do mycia, w którym to przypadku przebieg leczenia może trwać do całkowitego wyzdrowienia.

Nalewka alkoholowa do skóry

Nalewka alkoholowa jest nie mniej skuteczna w nużycy niż wywar. W przeciwieństwie do nalewek na inne zioła, jest przygotowywany w ciągu zaledwie 4-6 dni. Jednak wódka nie nadaje się do przygotowania, potrzebujesz roztworu alkoholu 70%. Zmieszaj pokruszoną anabazę z alkoholem w stosunku 1: 2. Następnie dokładnie wymieszaj, zamknij pokrywę i umieść w ciemnym miejscu. Po 5 dniach weź nalewkę i odcedź. Nie można przechowywać go w tym samym pojemniku, w którym został podany, więc musisz znaleźć nowe naczynie, podpisać pojemnik nalewką i przechowywać go poza zasięgiem dzieci. Weź nalewkę do środka jest surowo zabronione.

Nałóż nalewkę na twarz bawełnianym wacikiem nie więcej niż 2 razy dziennie. Ulepszenia można zobaczyć za tydzień lub dwa. Ważne jest również stosowanie nalewki w niewielkich ilościach, aby uniknąć poparzeń alkoholem i spłukiwanie jej z twarzy po 60 minutach.

Odwar z pasożytów

To zajmie 800 g suszonej trawy i 5 l wody. Wlać trawę do 5 litrów wody, a następnie pozostawić w ciemnym miejscu, przykryć pokrywką. Następnego dnia doprowadzić do wrzenia i gotować przez 30 minut. Następnie odcedź i ostudź. Spryskaj wywar z rośliny z przędziorków, ćmy jabłkowej lub ryjkowca.

Kleszcz w proszku

Jest przygotowywany z łodyg suszonej rośliny. Aby przygotować lek, musisz zmielić surowce do postaci proszku i nakładać w niewielkich ilościach na uszkodzone obszary skóry. Proszek łagodzi również objawy nużycy. Jest to jednak bardzo niebezpieczne, ponieważ anabazyna może być wchłaniana przez krew, dlatego przed użyciem takiego leku lepiej skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia dawki.

Rodzaje związków leczniczych

W przeciwieństwie do innych trujących roślin leczniczych stosowanie anabazy jest ograniczone. Na przykład nawet herbata jest wytwarzana z konwalii. Faktem jest, że anabazyna, która jest częścią tej rośliny, jest nadmiernie toksyczna, śmiertelna dawka to 2 lub 3 krople. Dlatego tylko substancje zsyntetyzowane z tego pierwiastka są stosowane wewnętrznie. Infuzja Anabasis również nie jest przygotowywana z powodu niskiej skuteczności do użytku zewnętrznego. Pod tym względem nalewka jest bardziej skuteczna.

Nalewka

Nalewka jest przygotowana na alkohol. Dozwolone jest wyłącznie użycie zewnętrzne. Aby przygotować nalewkę, możesz użyć dowolnej części rośliny, ale lepiej jest użyć liści lub kwiatów. Najpierw dokładnie zmielić surowce, a następnie wlać silny alkohol i umieścić w ciemnym miejscu na 5-7 dni. Wskazane jest naleganie na lek w szklanym słoju.Następnie odcedź go przez gęstą tkaninę, możesz użyć gazy złożonej kilka razy (po czym zaleca się jej wyrzucenie).

Nakładaj nalewkę w małych ilościach, skutecznie radzi sobie z nużycą spowodowaną przez kleszcze. Wytrzyj obolałe miejsca rano i wieczorem w małych ilościach.

Wywar

W Azji Środkowej wywar z korzeni anabazy zastosowano w leczeniu gruźlicy. Faktem jest, że korzenie zawierają minimalną ilość alkaloidów. Najpierw należy je umyć z ziemi, zmiażdżyć i zalać wrzącą wodą, a następnie podpalić i gotować przez kolejne 30 minut. Jednak to narzędzie było używane od dawna i nie ma wzmianki o nowoczesnym zastosowaniu tego leku w leczeniu gruźlicy.

Przeciwwskazania

Ze względu na wysoką toksyczność rośliny ma wiele przeciwwskazań. Anabazyna jest bardzo silną trucizną dla organizmu. Może powodować zatrucie, penetrując skórę, więc nawet przy stosowaniu rośliny na zewnątrz musisz pamiętać o dawkowaniu. Śmiertelna dawka dla osoby to 3 krople czystego anabazyny. Często występują objawy łagodnego zatrucia: nudności, wymioty, zwiększone wydzielanie śliny, szybkie oddychanie i przyspieszenie rytmu serca. W przypadku ciężkiego zatrucia mogą wystąpić drgawki, zimny pot i niewydolność oddechowa, a także majaczenie. Ważne jest, aby zapewnić terminową pomoc. Zaleca się natychmiastowe umycie żołądka. Wskazane jest również zaopatrzenie się w leki, które powodują wymioty, a w przypadku zatrucia należy je natychmiast zastosować. Następnie musisz wziąć węgiel aktywowany. Ponadto wymagane będą dodatkowe procedury terapeutyczne, w tym różne lewatywy (sól fizjologiczna, środki przeczyszczające i oczyszczające).

Zabronione jest również przyjmowanie go w dowolnej formie kobietom w ciąży, matkom karmiącym, z wysokim ciśnieniem krwi, słabą krzepliwością krwi i miażdżycą.

Anabasis jest doskonałym lekarstwem na niektóre choroby skóry i szkodniki ogrodowe. Nie zapominaj jednak o wysokim zagrożeniu dla rośliny. Jest tak w przypadku, gdy samoleczenie może być śmiertelne.

Zdjęcie Anabasis