Aronnik: właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Aronnik jest uważany za jednego z najbardziej uderzających i tajemniczych przedstawicieli dużej rodziny kultur Aroid. Roślina jest szeroko rozpowszechniona, dlatego w różnych częściach świata znana jest pod nazwami: broda Arona, noga łydki, aron, suchy korzeń.

Atrakcyjność wizualna Aronnika inspiruje oryginalne kreatywne pomysły dla projektantów krajobrazu i prostych ogrodników. Z tego powodu ta piękna roślina jest dziś najczęściej używana do celów dekoracyjnych.

Ale niektórzy zwolennicy medycyny alternatywnej specjalnie uprawiają aron na potrzeby lecznicze, mimo że zioło zawiera w swoim składzie silne toksyczne substancje. Pomimo swojej toksyczności, aronnik plamisty jest poszukiwany w dziedzinie homeopatii: jest dodawany w skąpych porcjach do różnych leków przeznaczonych do leczenia ogromnej liczby chorób.

Tradycyjni uzdrowiciele przygotowują również, zgodnie ze starymi przepisami, maści, napary, wywary z pożytecznej rośliny. Postacie dawkowania są stosowane jako pomoc w przeprowadzeniu podstawowej terapii. Są przeznaczone zarówno do użytku wewnętrznego, jak i zewnętrznego do leczenia owrzodzeń skóry i ran nieleczących się.

Skład chemiczny

Arum zauważony przez jakiś czas nie przyciągał uwagi naukowców. Dlatego w tej chwili jego skład chemiczny jest słabo zbadany. Ale naukowcy próbują naprawić ten błąd, a dziś w różnych krajach roślina ta jest dokładnie badana. Dziś wiadomo już na pewno, że skład różnych części bylin różni się zawartością składników. W bulwach aronniki odkryto następujący zestaw substancji:

• alkaloidy;
• skrobia (do 70%);
• Aroin;
• saponiny;
• glikozydy;
• oleje tłuszczowe;
• fruktoza;
• pierwiastki śladowe: cynk, molibden, nikiel, miedź;
• kwas linolowy i palmitynowy.
• W liściach i owocach aronu dominują:
• kwercetyna;
• kwas szczawiowy i kawowy;
• apigenina;
• rutyna;
• luteonina.

Zawartość cętkowanego szczawianu wapnia i kwasu szczawiowego w liściach aroniki, która jest podatna na szybką krystalizację, powoduje powstawanie cienkich formacji igiełkowych na ich powierzchni. Są bardzo ostre, dlatego podczas zbierania materiału roślinnego zawsze istnieje ryzyko uszkodzenia skóry. Aby uniknąć drobnych obrażeń, należy chronić ręce w rękawiczkach.

Ważna kwestia: substancja czynna aroina i jej pochodne nadają trujące właściwości bylinom. Świeży aronnik plamisty jest również niebezpieczny ze względu na zawartość saponin glikozydowych, które są również bardzo toksyczne.

Jak to wygląda i gdzie rośnie

Na zewnątrz aronnik plamisty bardziej przypomina roślinę zielną osiągającą wysokość do 60 cm. Inne zewnętrzne oznaki aronu:

1. Gęsta łodyga byliny jest mocno połączona z potężnym systemem korzeniowym, który ma kształt półkul.
2. Główny korzeń, gdy rośnie, tworzy podrzędne gałęzie, które odchodzą od niego w różnych kierunkach. Ze względu na wysoko rozwiniętą część podziemną roślina jest mocno osadzona w glebie.
3. Liście Są najbardziej wyróżniającą się częścią lądową aronnika. Duże liście w kształcie włóczni z siecią żył znajdują się na łodydze w spirali, a po przymocowaniu przybierają formę stożka. W sumie są 2-3 liście z silnym ogonem.
4. Kwiaty Najbardziej uderzającą cechą zewnętrzną jest długi kwiatostan, pokryty u góry owiniętym liśćmi. Każdy purpurowo-brązowy kwiat odcienia jest mocno przymocowany do szypułki, co pozwala na swobodne tworzenie się kolczastego kwiatostanu w przyszłości.Arum zaczyna kwitnąć pod koniec kwietnia - na początku maja, a pod koniec lata po zapłodnieniu kwiatów umiera szczyt kolby, a na jej miejscu pojawiają się jagody.
5. Owoce stopniowo dojrzewają i stają się trujące na czerwono, a na początku jesieni wszystkie się kruszą. Dojrzałe jagody zebrane w jasną wiązkę wyglądają bardzo imponująco. To ta szczególna cecha cętkowanego aronnika najlepiej odzwierciedla jego cechy estetyczne.

W sprzyjających warunkach klimatycznych kwiaty aronu dojrzewają wcześnie, a wiosną owoce są spontanicznie wysiewane. Z reguły tylko jeden kwiatostan pojawia się na cętkowanym aronniku, który pojawia się jednocześnie z liśćmi.

Ciekawy fakt! Podczas kwitnienia aron emituje nieprzyjemny zapach gnijącego mięsa, które przyciąga owady. Ale zamiast jedzenia wpadają w pułapkę. To prawda, że ​​niewola owadów nie trwa długo, ale do czasu, gdy znajdują się w „niewoli” o pięknym kolorze, następuje ich zapylenie. Pod koniec tego procesu odpadają nici z pyłkiem, uwalniając owady na wolność.

Obszar dystrybucji
W świecie naukowym są zdania, że ​​ojczyzną cętkowanego Aronnika są zacienione lasy Europy Zachodniej. Bezpretensjonalność zakładu służyła jego szerokiej dystrybucji w innych regionach części europejskiej. Dziś roślina wieloletnia występująca na Północnym Kaukazie, Ukrainie iw Mołdawii, świetnie się czuje w Abchazji i Gruzji. W rosyjskich przestrzeniach aron można zobaczyć tylko w obszarach o ciepłym klimacie. Roślina nie toleruje niskich temperatur i bardzo szybko umiera z zimna. Najbardziej ulubionymi miejscami do zauważenia zauważonego Aronnika są lasy mieszane i zalewowe o dobrej wilgotności, krzakach. Roślina zielna preferuje gleby gliniaste bogate w wapno.

Dziś zauważony aromat jest powszechnie uprawiany głównie jako roślina ozdobna. Propagowane przez zmiany i metodę wegetatywną, gdy bulwy korzeniowe sadzi się na żyznej glebie pod koniec lata.

Uwaga: Aronnik musi być przykryty na zimę, aby zapewnić mu niezawodną ochronę przed zimnem.

Gatunek

Do chwili obecnej znanych jest około 30 odmian aronnika. Większość gatunków wykorzystywana jest do dekoracji krajobrazu parków, obszarów kulturowych i rekreacyjnych. Niektóre odmiany są przystosowane do życia w sztucznych warunkach, a niektóre rodzaje aronu można uprawiać w domu i przyniosą one owoce.

Ale dla pomyślnego wzrostu któregokolwiek z gatunków ozdobnych niezbędne są sprzyjające warunki do rozwoju systemu korzeniowego i liści. Rzeczywiście, w prawie wszystkich rodzajach aronnika arkusz platyny jest duży. Wśród najczęstszych odmian traw wieloletnich warto zwrócić uwagę na najpopularniejsze odmiany uprawne i lecznicze:

1. Aronik zauważył. To jedyny gatunek stosowany w medycynie ludowej i homeopatii. Ogromne znaczenie w tym obszarze mają kłącza roślin nasycone substancjami odżywczymi, z których większość to skrobie. Warto zauważyć, że pomimo toksycznych właściwości jagód aronu, dziki, ptaki i inni mieszkańcy lasów ich nie lubią. Dzikie byliny zachowują jasne owoce na gałęziach do wiosny.
2. Wydłużony aronnik. Gatunek ten występuje głównie na średnich szerokościach geograficznych, gdzie klimat jest umiarkowany. Na przykład w lasach zachodniej Ukrainy i Mołdawii bylina czuje się dobrze wśród gęstych zarośli jałowca. Gatunek ten charakteryzuje się obecnością bardzo długich (do 20 cm) liści. Ta cecha znajduje odzwierciedlenie w nazwie gatunku. Co więcej, liście są czasami tak obfite, że w jego otoczeniu giną fioletowe kwiaty rośliny. Dojrzałe kolby kwiatostanów u wydłużonego aronnika pozostają nietknięte nie dłużej niż tydzień.
3. Włoski wygląd. Jest to odmiana bardzo ciepłolubna. Dlatego włoski aronnik powinien być hodowany tylko w miejscach, w których klimat jest stabilny. Ta odmiana wyróżnia się dużą ilością liści i niewyobrażalną długością - niektóre okazy osiągają 70 cm. To prawda, że ​​takie olbrzymy znajdują się u podstawy, a krótsze u szczytu liści. Gdy kwiatostan dojrzewa, płytki liściowe nabierają kremowego odcienia.
4. Wschodni Aronnik. Ten przedstawiciel rodziny Aroid nie jest bardzo wysoki. Uwielbia osiedlać się w cieniu lasów dębowych, które wciąż pozostają w Europie. Na równinach Węgier i Austrii można również spotkać pojedyncze osoby z aronu wschodu. Długość liścia tego gatunku byliny nie przekracza 25 cm, ale jego szypułka jest 2 razy większa niż ten wskaźnik.
5. Aronnik lub estragon. Ten gigantyczny gatunek w sprzyjających warunkach osiąga ponad metr wzrostu. Owalne bulwy mają również imponujące parametry. Na wolności wspólny aron występuje w lasach Kaukazu i Europy. Kwiaty tego gatunku wyróżniają się brązowym kolorem.
6. Wygląd kreteński. Jak sama nazwa wskazuje, ta kochająca ciepło odmiana uwielbia miejsca o umiarkowanym i stabilnym klimacie. W przeciwieństwie do braci z kreteńskiej odmiany liście mają kształt w kształcie strzały, a ich długość może osiągnąć 50 cm Jest to najpiękniejsza odmiana dekoracyjna: ciemnozielone liście korzystnie wydzielają fioletowe jagody, tworząc harmonijny naturalny obraz.
7. Odmiana Bessera. Przedstawiciele tego gatunku wolą samotne istnienie. Arum Besser występuje w Polsce, na Kaukazie iw Europie Środkowej. Nisko rosnąca roślina z ściętymi liśćmi podczas kwitnienia jest dosłownie pokryta jednopłciowymi kwiatami o fioletowym odcieniu. Ale pomimo piękna kwiatostany emitują ostry nieprzyjemny zapach, który odstrasza ptaki i zwierzęta.
8. Białoskrzydły Aronnik. Ta niezwykle piękna roślina rośnie na Krymie iw niektórych regionach Azji Mniejszej. Osobliwością tego gatunku jest to, że liście pojawiają się po okresie kwitnienia i owocowania.

Gromadzenie i przechowywanie

Kłącza Arononica wytwarza się jako surowce do kompozycji leczniczych. Są zbierane przed pojawieniem się liści lub późną jesienią. Ale zielarzom zaleca się pozyskanie cennego materiału we wrześniu, ponieważ do tego czasu mają wysokie stężenie związków aktywnych.

Zasady zbiórki

1. Ostrożnie wykop bulwy.
2. Aby usunąć skórkę z drzewa, która jesienią tworzy się na powierzchni korzeni.
3. Pokroić na kawałki.
4. Aby uniknąć rozkładu, rozprowadź surowce cienką warstwą na tkaninie lub arkuszu papieru.
5. Wysusz materiał roślinny w cieniu, lepiej pod baldachimem na świeżym powietrzu.

Chociaż liście są bardzo rzadko stosowane w medycynie ludowej, potrzeba ich pojawia się, gdy trzeba przygotować skuteczne formulacje do leczenia zewnętrznego. Konieczne jest, aby zebrać rękawiczki w celu zebrania świeżej zieleni aronu, aby zapobiec drobnym obrażeniom. Zebrane plony suszy się jak opisano powyżej. Odwary są przygotowywane z suchych liści, ponieważ pod wpływem wysokiej temperatury substancje toksyczne ulatniają się.

Jak przechowywać
Świeże korzenie aronu są przechowywane w piaskownicach w piwnicy lub piwnicy. Okresowo musisz monitorować stan bulw. Ważne jest, aby zapewnić im takie warunki, aby nie zaczęły kiełkować. Ponieważ jest to trudne, zielarze zalecają suszenie korzeni. W tej formie surowiec jest przechowywany bez utraty właściwości leczniczych przez okres do dwóch lat. Idealnym pojemnikiem na suszone korzenie jest szklany słoik z pokrywką.

Lecznicze właściwości aronnika

Ze względu na wysoką toksyczność aronnik plamisty nie jest objęty farmakopeą państwową Federacji Rosyjskiej. Ale w medycynie ludowej jest to przydatna roślina, choć niezbyt szeroko stosowana, ale. Właściwie przygotowane surowce stanowią doskonałą bazę do naparów, wywarów, maści. Łatwe w przygotowaniu leki mają cały szereg właściwości leczniczych:

• przeciwzapalne;
• środek wykrztuśny;
• środek przeciwbólowy;
• przeciw robakom;
• gojenie się ran;
• przeciwbakteryjny;
• przeciwwymiotny.

Udowodniono, że w składzie rośliny zielnej znajdują się substancje, które zmniejszają kwasowość wydzielin żołądkowych.

To jest interesujące! Biorąc pod uwagę, że każda trucizna w małych dawkach może być skutecznym lekiem, homeopaci przygotowują preparat na bazie aronu, który jest bardzo pożądany wśród osób z problemami z oddychaniem i strunami głosowymi. Wielu wokalistów i prelegentów przed koncertem specjalnie zabiera Arum, aby wyeliminować chrypkę.

Dla których patologii zauważono aronnik przydatne:

• infekcje dróg oddechowych;
• zapalenie krtani;
• świnka (świnka);
• rwa kulszowa;
• reumatyzm;
• zatrucie u kobiet w ciąży;
• rany i wrzody na powierzchni skóry;
• liszajec;
• hemoroidy;
• zaburzenia trawienne;
• microsporia;
• porosty;
• helminthiases;
• choroby układu moczowego.

Aronnik jest skuteczny w przypadku przeziębienia i zapalenia migdałków. Jest często stosowany do szybkiego powrotu do zdrowia po operacji.

Dobrze wiedzieć! Niektórzy smakosze smażą i gotują korzenie aronu, uważając taki suplement diety za przydatny.

Aronnik zauważony w medycynie ludowej

Jak już wspomniano, głównie do przygotowania preparatów według przepisów ludowych stosuje się korzenie Aronnika, rzadziej - liście. Jagody ze względu na ich toksyczność nie nadają się do przygotowania związków. Jako przykład podajemy kilka przepisów praktycznych.

Napar na reumatyzm

Lek łagodzi ból i eliminuje oznaki stanu zapalnego. Roztwór leczniczy przygotowuje się przez naleganie 50 g suszonych korzeni aronu w 2 l wody. Infuzja powinna trwać co najmniej 8 godzin, a następnie musi być przyjmowana zgodnie z tym schematem: zaczynając od 1 kropli, stopniowo zwiększając dawkę do 10 kropli za jednym razem. Ten wlew nadaje się do leczenia hemoroidów wewnętrznych i kamicy moczowej.

Uwaga: konieczne jest ścisłe przestrzeganie zalecanych dawek, w przeciwnym razie nie można uniknąć działań niepożądanych.

Lek na hemoroidy

Suche korzenie Aronnika należy najpierw przepuścić przez maszynę do mięsa. Następnie posiekane surowce w ilości 40-50 g zalej litr wody. Umieść rozwiązanie w ciemnym miejscu, aby nalegać. Po 12 godzinach możesz rozpocząć leczenie według tego samego schematu, jak opisano w poprzednim przepisie.

Aby zwiększyć moc

Ten przepis pomoże mężczyznom poprawić ich zdolności seksualne. Przygotowanie kompozycji suszonych liści aronu (1 łyżka stołowa) i dobrego wina z winogron. Do tych celów możesz użyć napoju przygotowanego samodzielnie. Wytrzymaj nalewkę przez 7-10 dni, a następnie weź ją w małych porcjach (1 łyżka), aby zwiększyć siłę seksualną.

Maść na porosty

Bardzo skuteczne narzędzie, które pomaga nawet w zaawansowanych przypadkach. Wymieszaj zmiażdżone korzenie Aronnika w równych ilościach z miodem. Nalega się na lek w ciągu dnia. Kompozycja jest przeznaczona do leczenia dotkniętej skóry. Po nałożeniu pozostaw maść na 10 minut, a następnie spłucz. Ten przepis dotyczy leczenia liszajca.

Wlew wykrztuśny

Ten przepis należy stosować w przypadku zapalenia oskrzeli, jeśli kaszel jest nieproduktywny. Kompozycję przygotowuje się według podobnego schematu: 1 łyżka stołowa na litr wody. rozdrobniona aronika korzeniowa. Lek podaje się przez noc. Przed użyciem roztwór należy przefiltrować. Dorosły pacjent powinien wypijać jedną trzecią szklanki na raz, pół godziny po jedzeniu. Ten sam skład można pić z nudnościami. Tylko w tym przypadku pojedyncza dawka - nie więcej niż 50 ml.

Okład z liści

Taka procedura pomoże w zapaleniu nerwu kulszowego lub złośliwych wrzodów na skórze. Świeży liść należy oblać wrzącą wodą, a następnie szybko nałożyć na problematyczne miejsce.

Lekarstwo na dnę moczanową

Ponadto ten przepis pomoże w bólach mięśni. Aby leczyć te choroby, przygotowuje się nalewkę z korzeni aronu na wódce. Wystarczy świeży materiał roślinny i suszone surowce. Proporcje: na 20 g korzeni - kieliszek wódki. Najlepiej jest użyć ciemnej szklanej butelki.Po dwóch tygodniach ekspozycji zażywaj gotowy lek po kropli. Powstała nalewka może być stosowana do kompresów na ostrogi.

Rodzaje związków leczniczych

Zasadniczo metody przygotowania postaci dawkowania opartych na korzeniach aronnika opisano powyżej. Ale każdy przepis ma swoje niuanse. Dlatego zastanawiamy się nad klasycznymi opcjami produkcji płynnych leków opartych na tej roślinie leczniczej.

Infuzja

Wlew wody jest najczęściej stosowany w celach terapeutycznych. Różne przepisy wskazują na nierówną dawkę. Zgodnie z klasyczną recepturą wodny napar przygotowuje się z 1 łyżeczki. drobno posiekane korzenie i szklanka wody. Czas ekspozycji na infuzję wynosi co najmniej 8 godzin. Przed użyciem odcedź roztwór. Taki lek, jeśli lekarz na to pozwala, może być pijany przez kobiety w ciąży z wczesną toksycznością. Optymalna dawka to jedna czwarta filiżanki. Wskazane jest picie leku małymi łykami.

Nalewka

Nalewki ziołowe tradycyjnie są oparte na alkoholu. Jeśli składnikiem podstawowym jest 70% oczyszczony alkohol, zastosowanie ma wzór 4: 1. Jedna część spada na wysuszone pokruszone korzenie. Określ naczynia na tydzień w ciemnym miejscu, okresowo wstrząsając roztworem. Kiedy lek będzie gotowy, odcedź go. Weź na pusty żołądek trzy razy dziennie, 10 kropli. Przy dobrym zdrowiu możesz zwiększyć pojedynczą dawkę do 15 kropli.

Dobrze wiedzieć! Nalewka alkoholowa z korzenia aronu na winie winogronowym pomaga w złośliwych nowotworach w nosie.

Wywar

Odwar z korzenia aronu pomaga w leczeniu przeziębienia. Ten napój zaleca się pić na gorąco, małymi łykami do 5 razy dziennie w przypadku ostrych objawów. Pojedyncza dawka - 1-2 łyżki stołowe. Przed zażyciem leku rozcieńczyć czystą wodą w stosunku 1: 1.

Przebieg przyjmowania wszystkich płynnych postaci leczniczych jest przewidziany na miesiąc. Należy zauważyć, że wywary są stosowane niezwykle rzadko ze względu na fakt, że w procesie obróbki cieplnej kompozycja traci większość przydatnych składników.

Największy efekt terapeutyczny uzyskuje się stosując nalewkę alkoholową zioła Aronica.

Przeciwwskazania

Aby wykluczyć ryzyko zatrucia i innych działań niepożądanych, aronnik plamisty należy stosować do celów leczniczych tylko po konsultacji z lekarzem. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku kobiet w ciąży, które z pomocą rośliny leczniczej chcą rozwiązać problem zatrucia. Na liście bezwzględnych przeciwwskazań:

• wiek do 16 lat;
• okres karmienia piersią;
• zapalenie trzustki
• druga połowa ciąży;
• niewydolność serca;
• zapalenie żołądka o niskiej kwasowości;
• indywidualna nietolerancja;
• obecność przewlekłych patologii układu sercowo-naczyniowego.

Nieprzestrzeganie zasad przyjmowania i wskazanych dawek może prowadzić do poważnych konsekwencji aż do zatrzymania akcji serca. Zatruciu w przypadku zatrucia trawą aroniczną towarzyszą zaburzenia jelitowe, arytmia, halucynacje.

Ciekawe fakty

1. Pomimo trujących właściwości aronu, w średniowieczu europejscy uzdrowiciele szeroko stosowali go w leczeniu gruźlicy, zapalenia płuc i chrypki.
2. Świeży korzeń w tamtych czasach był zwykle nakładany na sparaliżowane obszary ciała. Uważano, że cętkowany aronnik jest w stanie przywrócić ruchliwość i wrażliwość kończyn.
3. W czasach starożytnych rany otrzymywane przez żołnierzy w bitwach były spryskiwane proszkiem z korzeni aronu. Musimy złożyć hołd skuteczności tej metody. Rany szybko się zagoiły.

Aronnik to bardzo piękna i przydatna roślina. Musimy jednak pamiętać, że ten przedstawiciel flory wymaga szacunku dla siebie. Jeśli chcesz go używać do celów terapeutycznych, należy wziąć pod uwagę przeciwwskazania i możliwe ryzyko.

Zdjęcie Aronnik