Szczaw koński: właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Jakie imiona ludzie nie wymyślili ze szczawiem końskim! Nazywają to kwasem końskim i żabim, przepukliną ognewką, szczawiem końskim i avelukiem, trawą ormiańską i hodowcami koni. Istnieje wiele pseudonimów, niektóre nawet z lekkim zaniedbaniem, ale tymczasem roślina ta jest bliskim krewnym gryki, z której wszyscy uwielbiają owsiankę - być może z kilkoma wyjątkami. Tak, a sam szczaw koński jest godny uwagi i szacunku, ponieważ zawiera wiele substancji przydatnych dla ludzi.

Skład chemiczny

Szczaw koński jest nie tylko dobrze znaną rośliną, ale także dobrze zbadany. Naukowcy, lekarze, kosmetolodzy i tradycyjni uzdrowiciele są świadomi jego bogatego składu chemicznego. Przede wszystkim eksperci twierdzą, że szczaw to cała spiżarnia różnych przydatnych substancji. Są to kwasy organiczne - szczawiowy, kawowy, mlekowy, cytrynowy i chryzofan ze wszystkimi jego pochodnymi.

Roślina hojnie dzieli witaminy C, K, P, flawonoidy, pektyny, żelazo, olejki eteryczne, kumaryny. Ponadto garbniki (lub garbniki) stanowią 15–16% masy wysuszonego materiału roślinnego, wykorzystanie materiału roślinnego w produkcji skóry opiera się na ich działaniu, a ze względu na obecność karotenu (pigmentu roślinnego) stosuje się go do produkcji barwników na tkaniny czarne i żółte. Obecność różnych pierwiastków śladowych (magnezu, sodu, fosforu, manganu, fluoru, wapnia, miedzi) uzupełnia obraz składników szczawiu.

Jak to wygląda i gdzie rośnie

Ta wysoka roślina jest zauważalna z daleka, trudno ją pomylić z innymi. Jego mocne łodygi mają wysokość do półtora metra, tworząc cały krzew i mogą osiągać grubość 2 cm, a liście są wydłużone, ale dwóch rodzajów. Niektóre składają się na podstawową rozetę, siedzą na długich ogonkach i mają zaokrąglony blat. Ich długość może wynosić do 25 cm przy szerokości około 12 cm. Pozostałe liście są rozmieszczone w całej gładkiej łodydze, ich ogonki są krótsze i lekko czerwonawe w miejscu przyczepienia do łodygi. Same liście są mniejsze niż u podstawy, węższe i mają spiczasty wierzchołek, od spodu pokryte są krótkimi, twardymi włosami.

Kwitnienie rośliny rozpoczyna się pod koniec maja i trwa przez cały czerwiec, kwiaty są małe, zielono-żółte, na zewnątrz podobne do niedojrzałej gryki. Są zbierane w wąski, gęsty kwiatostan, stają się brązowe z dojrzewaniem. Dojrzewają małe orzechy, owoce, które mogą przetrwać upadek bez upadku, i opadają na łodygi przez prawie całą zimę.

Ogólnie rzecz biorąc, roślina jest duża, mocna, soczysta. Niespodziewanie kłącze takiego bohatera nie różni się specjalnymi rozmiarami. Jest krótki i niezbyt rozgałęziony, ale gruby i ma wiele podległych korzeni.

W europejskiej części byłego ZSRR można go znaleźć wszędzie, z wyjątkiem być może w regionach Dalekiej Północy - nie tylko w Rosji, ale także w krajach sąsiednich. Rośnie w lasach i stepach, woli osiedlać się tam, gdzie jest dużo życiodajnej wilgoci. Uwielbia zarówno brzegi szerokich rzek, jak i otoczenie spokojnych stawów. Nie dba o wiosenne wycieki, ale nie toleruje mokradeł.

Krawędzie lasu i polany, pobocza dróg i ogrody kuchenne, pola i wąwozy - szczaw koński czuje się swobodnie. Ale nadal jego ulubionym elementem są łąki. Może istnieć zarówno jako samotna roślina, dekorując dzielnicę jedyną osobą, jak i niewielką grupą kilku elementów, a także zajmuje całkowicie rozległe terytoria - do kilku hektarów, nie dając szansy innym ziołom, a nawet krzewom. Ale jeśli bydło jest systematycznie uprawiane lub wypuszczane na takie terytorium, szczaw może nie wznowić na nim wzrostu w przyszłym roku i po prostu zdegenerować.

Gromadzenie i przechowywanie

Aby zebrać szczaw konia, musisz odejść od cywilizacji - na polach, w lasach, na łąkach, na brzegach naturalnych zbiorników wodnych. To tam rosną najbardziej przydatne i bezpieczne rośliny, a przy drogach, w osadach lub w ich pobliżu, istnieje duże prawdopodobieństwo zdobycia szczawiu, który pochłonął niebezpieczne substancje z spalin samochodowych lub emisji przemysłowych. Musisz wybrać ciepłą, ciepłą pogodę bez deszczu.

W szczawiu końskim można zbierać wszystkie części. Liście i łodygi lepiej zbierać wczesnym latem - w czerwcu, kiedy roślina dopiero zaczyna kwitnąć, a młode delikatne liście nadają się nawet do jedzenia, ponieważ nie są jeszcze gorzkie. Zebrane warzywa są myte pod bieżącą zimną wodą i suszone w całości, ważne jest, aby zapewnić suszenie nie słonecznego, ale zacienionego i dobrze wentylowanego miejsca.

Nieco później - w lipcu - rozpoczyna się zbiór nasion. W tym czasie mieli już czerwony kolor. Nasiona należy starannie posortować, wybrać całą ściółkę i umieścić w szklanych słoikach.

Zarówno jesień, jak i wiosna nadają się do zbierania korzenia - w czasie, gdy zielona część rośliny albo jeszcze nie pojawiła się, albo już umiera. Oczywiście wygodniej jest jesienią, gdy nadziemna część szczawia wciąż stoi, i nie ma niebezpieczeństwa zamiast pożądanego kłącza wykopać jakieś inne, nieznane, ale bardzo podobne.

Kłącze jest dokładnie czyszczone z brudu, myte bieżącą wodą i nakładane na słoneczne miejsce, aby się ugniotło. Kruszy się go, ścinając grube korzenie na pół wzdłuż, a następnie suszy do końca na werandzie pod baldachimem. Jeśli pogoda jest wilgotna, a powietrze wilgotne, można suszyć w piekarniku niewielkim płomieniem i uchylonymi drzwiami. Możesz przechowywać, podobnie jak liście, w szklanych pojemnikach, wiklinowych koszach z pokrywką lub kartonowych pudełkach.

Część nadziemna leży w tej formie bez utraty jakości przez rok, korzeń można przechowywać dłużej - do trzech lat.

Jeśli zostanie podjęta decyzja, aby nie wysuszyć szczawiu, ale zamrozić (ta opcja jest również możliwa), należy go najpierw wyciąć, a dopiero potem umieścić w zamrażarce. Rozmrożonego produktu nie można wyciąć. I nie bój się konsystencji rozmrożonego szczawiu, przydatne substancje w nim są nadal zachowane.

Jak odróżnić chrzan od szczawiu końskiego

Niedoświadczony człowiek może pomylić chrzan ze szczawiem końskim, chociaż różnią się. Chrzan wyrasta z ziemi ogromną rozetą, a na żyznej glebie może osiągnąć długość 80–100 cm, kolor młodych liści chrzanu jest jasnozielony, później ciemnieją i przybierają bardziej nasycony kolor. Są dość szerokie, zaokrąglone u góry i wyglądają na lekko pomarszczone, jakby nie prasowane. Po ugryzieniu przez liść możesz poczuć lekkie pieczenie, którego nie ma szczaw koński.

Chrzan kwitnie rzadko i nie każdego mieszkańca lata. Niektórzy uprawiali tę roślinę od lat i nie są świadomi jej kwitnienia. Jego kwiaty są małe, białe, zebrane w luźne, luźne pędzle - na gęstym wąskim pędzlu zielonego koloru na szczawiu. Na szypuli chrzanowej znajduje się również kilka małych liści.

Okresy kwitnienia szczawiu końskiego i chrzanu są różne: jeśli pierwszy wejdzie w tę fazę życia pod koniec maja - początek czerwca, a następnie chrzan - miesiąc później, kiedy szczaw już zakwitł, a nasiona dojrzewają z siłą i mocą. A korzenie tych dwóch roślin są różne: chrzan jest prawie biały, szczaw jest znacznie ciemniejszy, prawie czekoladowy.

Lecznicze właściwości szczawiu końskiego

Od czasów perskiego doktora Avicenny znane są umiejętności szczawia końskiego, który stawia chorych na nogi. Jest uznawany zarówno przez oficjalną medycynę, jak i medycynę ludową.Preparaty ziołowe lub leki zawierające to zioło są sprzedawane w każdej aptece. Przede wszystkim lekarze przepisują je na problemy płucne i dermatologiczne. Zapalenie zatok jest leczone tabletkami, a brodawki proste i podeszwowe, brodawki narządów płciowych, a także zwalczanie rogowacenia łojotokowego są usuwane za pomocą roztworów.

Medycyna od dawna nauczyła się wprowadzać w życie absolutnie każdą część szczawiu, ale nadal najskuteczniejsze jest stosowanie korzenia - ze względu na maksymalne stężenie składników odżywczych.

1. Choroby szczawiu końskiego wywołują choroby układu pokarmowego, wątroby, skóry, narządów oddechowych, w szczególności zapalenie oskrzeli.
2. W przypadku miażdżycy szczaw zmniejsza poziom cholesterolu, zwalcza złogi w naczyniach krwionośnych, rozpuszczając blaszki miażdżycowe. Ma zdolność łagodzenia stanu nadciśnienia, łagodzi bóle głowy.
3. Ściągające działanie szczawiu, uzyskane ze względu na zawarte w jego skład garbniki, jest szeroko rozpowszechnione w leczeniu biegunki, zapalenia jelita grubego i zapalenia jelit. Roślina jest również stosowana jako środek żółciopędny.
4. Znany jest również hemostatyczny wpływ szczawiu, dlatego przepisuje się go na krwawienia z jelit, płuc, żołądka i macicy, a także na hemoroidy.
5. Znajduje również zastosowanie jako środek bakteriobójczy i immunostymulujący, jest stosowany przez dentystów, dermatologów, ginekologów. Egzema, świerzb, rany, czyraki - szczaw koński skutecznie radzi sobie z tymi wszystkimi problemami, leczy ból gardła z dławicą piersiową. Jako środek bakteriobójczy szczaw jest bezpiecznie stosowany w czerwonce.
6. Uzdrowicieli od dawna przepisywano go osłabionym i wychudzonym pacjentom w celu zwiększenia apetytu.

Szczaw koński w medycynie ludowej

Wśród czarowników, uzdrowicieli i szamanów szczaw koński zawsze był popularny ze względu na swoje korzystne właściwości i ze względu na szeroką dostępność surowców leczniczych. Był zalecany jako profilaktyka niedoborów witamin, chorób dziąseł, oferując żucie młodego liścia rośliny. Migrenę traktowano sokiem ze świeżo zebranych liści, pocierając je whisky, a nawet stosowano jako środek przeciw robakom. Pasta kwaśnej śmietany na pół z drobno posiekaną szczawianą skórą problematyczną. Sok roślinny był zalecany nawet w przypadku złożonych patologii - takich jak wczesne stadia raka żołądka i zewnętrzne objawy onkologii skóry.

Współczesna medycyna ludowa nie porzuca tradycji starożytnych czarowników i nadal szeroko stosuje szczaw do tych chorób - pomimo tego, że jest koniecznie połączona z leczeniem przepisanym przez lekarzy.

Sok ze szczawiu na raka skóry

Sok ze szczawiu jest łatwy przy użyciu zwykłej sokowirówki. Weź to co godzinę, rozcieńczając 3-5 kropli w wodzie. Formacje raka na skórze są wcierane w nierozcieńczony sok. Uzdrowiciele zalecają dodanie 3-5 kropli soku do herbaty krwawnika dla osób cierpiących na chorobę Parkinsona.

Uspokajający

Szczaw koński ma łagodny efekt uspokajający. Za pomocą infuzji można pozbyć się bólu w dolnej części brzucha podczas menstruacji, ponieważ łagodzi ona skurcze. Ten lek pomoże w okresie menopauzy, uporządkuje układ nerwowy i poprawia sen. Przepis jest prosty: wlej łyżkę stołową szczawiu szklanką wrzącej wody, odstaw na godzinę i podziel kompozycję na trzy części, wypij dzień rano, po południu i wieczorem.

Od zespołu kaca

Zdolność do zmniejszenia zespołu kaca opiera się na wysokiej zawartości witaminy C. Szczaw koński. Wystarczy szklanki naparu: wlej łyżeczkę zielonych liści 500 ml wrzącej wody. Możesz wypić za kwadrans. W razie potrzeby możesz powtórzyć procedurę po dwóch lub trzech godzinach.

Zapalenie pęcherza

Ten problem jest bardzo dobrze znany kobietom. Szczaw skutecznie radzi sobie ze swoim roztworem ze względu na właściwości dezynfekujące i moczopędne. Zalej 500 ml wrzącej wody łyżką liści, nalegaj kilka minut, pij trzy razy dziennie.

Do utraty wagi

Zdolność szczawiu końskiego do poprawy układu trawiennego jest odpowiednia dla tych, którzy próbują schudnąć. Użyj tego przepisu w kompleksowym programie odchudzania.Zmiel jabłko z bananem w blenderze, zalej 2 szklanki przegotowanej wody i garść drobno posiekanego szczawiu. Wymieszaj, aby zrobić koktajl. Wlać do szklanki, udekorować liściem mięty i można pić.

Rodzaje związków leczniczych ze szczawiem końskim

Infuzja

1. Z biegunką Szklankę wrzącej wody zalać 15 g pokruszonego suszonego korzenia i taką samą ilością nasion, gotować przez 5 minut w łaźni wodnej o średnim wrzeniu, wlać do termosu, gdzie nalegać przez co najmniej dwie godziny. Pomoże w przypadku biegunki, a także w leczeniu problemów z wątrobą.
2. Z dusznicą bolesną Płukać gardło: 20 g suchego szczawiu (nie ma znaczenia - korzeń lub warzywa) zalać szklanką wrzącej wody i pozostawić na 15 minut. Zastosuj, gdy napar ostygnie.
3. Ze swędzącą skórą. Napar 20 g świeżych, świeżo zebranych liści pomoże złagodzić swędzenie. Zalej je szklanką wody i gotuj przez 10 minut na małym ogniu. Owinąć dobrze i odstawić na godzinę. Aplikuj zewnętrznie, pocierając swędzące miejsca, a wewnątrz - pij łyżeczkę rano, popołudniu i wieczorem.

Nalewka

Aby złagodzić ból o charakterze reumatycznym, przygotowuje się nalewkę alkoholową. Będzie to wymagać nasion szczawiu i mielonego korzenia. Na jedną część weź 10 części wódki, wlej do niej suche surowce i nalegaj w ciemnym miejscu przez pół miesiąca. Po wysiłku zużyj pół godziny przed posiłkiem. Dodaj 15–25 kropli nalewki do łyżki stołowej i dodaj przegotowaną wodę na wierzch łyżki. Pij trzy razy dziennie.

Wywar

Zazwyczaj wywary ludowych uzdrowicieli szczawów zalecają jako środek do normalizacji trawienia. Po ugotowaniu można je przechowywać w lodówce, ale już tylko 2 dni.

1. Z hemoroidami. Taki wywar należy pić przed posiłkami 4 razy dziennie za ćwierć filiżanki. Aby to zrobić, wlej 2 łyżeczki suszonego szczawiu do kubka z 200 ml wody i pozostaw na 2 godziny, aby zmiękły. Następnie trzymaj kubek na małym ogniu przez około 5 minut i pozwól mu ostygnąć. Napój jest napięty.
2. Z chorobami jamy ustnej. Jeśli dziąsła stan zapalny, choroba przyzębia lub zapalenie jamy ustnej cierpi, musisz przepłukać usta wywaru przygotowanego zgodnie z poniższą receptą. Zmiel korzeń szczawiu, włóż łyżkę stołową mieszanki do emaliowanej kadzi, wlej do niego szklankę (250 ml) wrzącej wody, pozostaw do ostygnięcia. Następnie podpal i gotuj przez 5 minut. Filtruj i aplikuj w ciepłej formie.
3. Z skazą u dziecka. Możesz przygotować wywar do pływania. Zmiel 150 g suchego korzenia szczawiu i wlej do 500 ml zimnej wody, odstaw na pół godziny, a następnie gotuj przez 15 minut na małym ogniu, ostudź i jednocześnie nalegaj. Odcedź i wlej do kąpieli. Ta sama metoda jest skuteczna w przypadku hemoroidów.
4. Z problemami trawiennymi Wlej łyżkę zmiażdżonego suszonego korzenia do szklanki przegotowanej wody, pozostaw na godzinę. Następnie gotuj w łaźni wodnej przez 40 minut i pozostaw do ostygnięcia. Po przefiltrowaniu możesz go użyć, po lekkim rozcieńczeniu wodą.
5. Z miażdżycą. Wlać łyżkę suchych zmiażdżonych surowców szklanką wrzącej wody, gotować na wolnym ogniu przez 15 minut, zdjąć z ognia i owinąć na 2 godziny. Pij 2 łyżki rano i wieczorem. Użyj jako pomoc w miażdżycy. W przypadku objawów naczyniowo-mózgowych należy podwoić szybkość przyjmowania i pić bulion trzy razy dziennie.

Herbata

Herbata Szczaw jest zalecana w przypadku dręczącej zgagi, występuje niewielki dyskomfort w okolicy wątroby lub obserwuje się niewielkie zaburzenia układu trawiennego. Parzyć jak zwykłą herbatę w ilości łyżeczki suchych surowców szczawiu w małej szklance wrzącej wody (około 200 ml). Nalegaj, ochłodź, a dopiero potem pij.

Zastosowanie w kosmetologii

Maski szczawiowe są odpowiednie dla każdej kobiety - niezależnie od wieku i typu skóry. Aktywne składniki rośliny przyczynią się do procesu zapalnego na twarzy, działają na rozjaśniające plamy starcze i piegi, wyrównują zmarszczki, oczyszczają pory na skórze, łagodzą tłusty połysk, z wyjątkiem trądziku i zaskórników.Szczaw może rozwiązać tak szeroki zakres problemów kosmetycznych dzięki składowym składnikom, które mają złożony wpływ na skórę.

Kwas askorbinowy (witamina C) odpowiada za normalną zawartość tłuszczu, tiamina (witamina B1) i kwasy organiczne pomagają zachować młodość i mają działanie liftingujące, a flawonoidy, stymulując tworzenie kolagenu, pozwalają skórze uelastycznić się i uelastycznić. Filochinon (witamina K) i niacyna (witamina PP) sprawiają, że twarz jest świeża i promienna.

W domu łatwo jest przygotować maski, możesz wprowadzić do biznesu wszystkie części roślin - od korzenia po kwiatostany. Szczaw myje się, wlewa wrzącą wodą, a następnie drobno sieka nożem. Teraz możesz zacierać ręce, aż sok zostanie oddzielony.

Przed nałożeniem maski szczawiowej na twarz należy przeprowadzić test wrażliwości, aby upewnić się, że kwasy zawarte w szczawiu nie szkodzą skórze. Na nadgarstku lub zgięciu łokcia od wewnątrz połóż trochę masy przygotowanej na maskę i poczekaj chwilę. Jeśli skóra w tym miejscu zacznie swędzić, palić i rumienić się, będziesz musiał porzucić pomysł robienia maski.

Aby zmniejszyć negatywny wpływ szczawiu na skórę, dodaj do maski dodatkowe składniki i nie trzymaj produktu dłużej niż 10 minut. Spłucz kojącym wywar ziołowy, a następnie nałóż krem ​​nawilżający na twarz.

Tłustą skórę można rozpieszczać maską szczękową co drugi dzień, normalnie - nie więcej niż dwa razy w tygodniu, i wysuszyć - nie częściej niż raz na 10 dni. Najlepiej jest wziąć taki kurs witamin przez miesiąc, a następnie dać odpocząć skórze.

Nigdy nie powinieneś próbować używać żadnej maski lub balsamu ze szczawiu, jeśli skóra jest bardzo wrażliwa lub w chwili pojawienia się na niej podrażnienia.

Z zaskórników

Wytnij łyżkę liści szczawiu, uzupełnij kompozycję taką samą ilością suszonych kwiatów nagietka lub rumianku i wlej do 250 ml wrzącej wody. Gotuj przez kolejne 5 minut i ostudź. Używając gazy lub małego sitka, oddziel bulion i rozcieńcz go wodą mineralną. Minerał powinien być tak samo wywar. Przez 10 minut nakładaj powstałą zawiesinę na twarz. Spłucz wywar wodą mineralną.

Dla suchej skóry

Wymieszaj pełny, ze wzgórzem, łyżką dobrej kwaśnej śmietany i łyżeczką oleju słonecznikowego z 2 łyżkami drobno posiekanych młodych liści szczawiu. Powstałą kompozycję hojnie nakłada się na twarz, a po 20 minutach myje ciepłą wodą.

Dla cery tłustej

Posiekaj liście szczawiu, aby uzyskać 50 g zielonej masy. Dodaj do tego białko jaja kurzego i 10 ml soku z cytryny. Delikatnie wymieszaj, nałóż mieszaninę na twarz na 10-15 minut. Zwilż bawełniany wacik zieloną herbatą i usuń środek leczniczy. Ta maska ​​nie tylko odświeży, ale także zwęzi pory na skórze.

Maska wybielająca

Posiekane liście szczawiu, szpinak i natkę pietruszki w misce, przyjmując zioła w równych proporcjach - około pół łyżki stołowej. Następnie dodaj trochę kefiru do tej zielonej masy, wystarczy dwie łyżki stołowe. Wymieszaj i delikatnie rozprowadź na twarzy (aby masa nie spływała, musisz się trochę położyć). Przytrzymaj przez kwadrans, usuń pozostałości zimną wodą.

Maseczka oczyszczająca

Weź łyżkę trzech składników: zmiażdżone liście szczawiu, płatki krwawnika i płatki Herkulesa. Połączyć, wlać przegotowaną wodę do kwaśnej śmietany, ponownie dobrze wymieszać i nałożyć na twarz. Przytrzymaj przez 15 minut, spłucz zimną wodą.

Kostki Lodu Szczaw

Wlać szklankę wrzącej wody z mieszaniną 2 łyżek posiekanych liści szczawiu, łyżki podbiału. Zamknij szczelnie pokrywką, aby wszystko dobrze się gotowało na parze. Nalegaj przez co najmniej 3 godziny. Następnie odcedź i przelej bulion do foremek na kostki lodu. Włóż do zamrażarki, a następnie użyj jej do wycierania twarzy rano i wieczorem.

Pozostałości bulionu ziołowego można nałożyć na twarz, po 15 minutach spłukać zimną przegotowaną wodą.

Balsam koniakowy

Wlać 100 g mieszanki koniaku pokruszonych liści szczawiu, nagietka i kwiatów rumianku (weź 5 szt.), 4 arkusze babki lancetowatej. Wstaw do lodówki na 10 dni, a następnie odcedź. Wstaw do lodówki i wytrzyj twarz każdego dnia po przebudzeniu i przed snem.

Napar na włosy

Korzeń szczawiu końskiego w postaci naparu dobrze jest spłukać włosy, jeśli swędzą skórę głowy. Aby go przygotować, gotuj 45 g zmiażdżonego korzenia w dwóch litrach wody przez 10-15 minut, a następnie nalegaj przez około godzinę - a po umyciu możesz spłukać włosy. Jeśli regularnie używasz tego narzędzia, mieszki włosowe odzyskają się, włosy staną się zdrowe i lśniące, zyskają objętość.

Czy można jeść szczaw konia

Zarówno liście, jak i łodygi szczawiu końskiego trafiają do jedzenia. Jego liście służą do robienia sałatek, dodatków do ciast, różnych zup i innych kulinarnych arcydzieł. Szczaw koński jest pyszny w jednym naczyniu z ogórkami lub pomidorami. Dobrymi towarzyszami są dla niego rzodkiewka, młody czosnek i zielona cebula. Ale konieczne jest stosowanie tylko młodych, małych liści, które nie są tak gorzkie. Na Kaukazie (głównie w Armenii) warkocze są plecione z liści i suszone na świeżym powietrzu. W rezultacie fermentują i ciemnieją jak herbata, goryczka znika, pojawia się pikantny smak. Takie warkocze nazywane są aveluk. Można je kupić na rynkach; to danie znajduje się w menu restauracji i kawiarni. Aveluk podaje się z serem i serem, dobrze komponuje się z ciastami lub chlebem pita, z dodatkiem sosu matsun. Jest również stosowany w zupach i sosach.

Sałatka trzy minuty

Nazywa się to tak, ponieważ nie zajmie to dłużej niż dokładnie 3 minuty. Umyj 2-3 młode liście szczawiu końskiego pod bieżącą wodą, strząśnij wodę, drobno pokrój liście. Pokrój również 2 jajka na twardo. Wymieszaj warzywa i jajka, sól, pieprz, dodaj trochę granulowanego cukru. W tej sałatce używa się kwaśnej śmietany.

Sałatka Witaminowa

Aby przygotować taką sałatkę, potrzebujesz równie ogórków, pomidorów i świeżych młodych liści szczawiu końskiego. Aby posiekać, dodaj niewielką ilość drobno posiekanej słodkiej rzodkiewki i posiekanej zielonej cebuli. Sól, wymieszaj, dopraw do smaku majonezem. Możesz uzupełnić sałatkę gotowanym zimnym mięsem, zielonym groszkiem - otrzymasz zdrowe, obfite danie.

Łosoś Szczaw Koński

700 g łososia pokrojonego w filety, posiekanego. Podsmaż trochę w oleju roślinnym i włóż do grubościennej patelni. Przełam 5-7 młodych liści szczawiu w blenderze, oderwij jeszcze 3 liście dłońmi. Na patelni usmażyć drobno posiekaną cebulę, dodać do niej rozdarty szczaw i masę ze szczawiem z blendera, wlać 200 ml śmietany i 200 g twarogu pokrojonego w małe kostki. Sól, dodaj zmielony czarny pieprz, gotuj na wolnym ogniu przez 7-10 minut. Wlej rybę z powstałym sosem, przykryj patelnię pokrywką i wyślij do gorącego piekarnika na 20 minut. Gotuj w 180 stopniach. To danie najlepiej podawać na gorąco.

Kapuśniak Szczaw

Włóż pokrojone ziemniaki do bulionu mięsnego. Podczas gotowania gotuj smażenie: startą marchewkę z posiekaną cebulą, smaż na patelni na oleju roślinnym. Gdy ziemniaki zostaną ugotowane, włóż patelnię na patelnię, gotuj przez 3 minuty i połóż posiekane liście szczawiu końskiego. Aby to zrobić, weź tylko młode liście! Podążając za szczawiem, wyślij na patelnię lekko ubite jajka (trzy kawałki zupy wystarczą na trzy litry). Sól, poczekaj na gotowanie, wyłącz ogrzewanie i przykryj. Taka zupa kapuściana jest dobra z kwaśną śmietaną.

Smażone Torty

W 600 g przesianej mąki włóż 250 g twarogu, przetrzyj przez sito, dobrze wymieszaj.Ubić jedno jajko z 200 ml kefiru osobno, dodać do tej łyżki granulowanego cukru, szczyptę soli i łyżeczkę sody, schłodzone octem. Przy ciągłym mieszaniu wlej do mąki twarożkiem. Dobrze wymieszaj i ugniataj ciasto. Pozostaw ciasto na 40-50 minut, przykrywając je ręcznikiem. Przygotuj nadzienie: posyp posiekane młode liście szczawiu końskiego cukrem. Rozwałkuj z ciasta małe ciasta, połóż na nich nadzienie, zamknij ciasta, uszczypnij krawędzie i usmaż na oleju.

Galaretka Szczaw

Zbierz 200–250 g liści szczawiu końskiego. Dusić je przez 5-7 minut w rondlu z łyżką wody. Ubij uzyskaną masę za pomocą miotły lub blendera. Zalej 2 szklanki wody, włóż 100 g granulowanego cukru i wyślij do pieca. Gdy tylko się zagotuje, wlej zimną wodę do rondla cienkim strumieniem, w którym rozcieńczona jest łyżka stołowa skrobi. Kiedy ostygnie - możesz pić.

Grzyby ze szczawiem końskim

Gotuj 200 g suszonych ziół szczawiu końskiego przez 15 minut. Odcedź durszlak i posól szczawiu. Drobno posiekaj dwie małe cebule i smaż przez kilka minut na patelni w oleju roślinnym na średnim ogniu. Pokrój 100 g pieczarek na małe talerze, włóż na patelnię z cebulą, smaż wszystko razem przez kolejne 5 minut, mieszając łopatką. Dodaj zimnego szczawiu. Aby dobrze się ochłodzić, wyjdź na zimno na kilka godzin. Przed podaniem posyp drobno posiekaną natką pietruszki, posiekaj posiekane orzechy włoskie i dodaj śmietanę.

Czy da się królikom szczaw koński?

Szczaw koński dla królików - zarówno ras dekoracyjnych, jak i mięsnych - jest nieodzowną ucztą, z której czerpią wielką przyjemność. Przyciąga ich lekki słodkawy smak, który mają liście. Z powodu ogromnej ilości witamin, przede wszystkim C, trawa jest również zdrowa, ciało zwierzęcia staje się tylko zdrowsze i silniejsze. Zwierzęta jedzące szczaw konia są mniej zestresowane, bardziej energiczne.

Ale wszystko jest dobrze z umiarem, więc nie można podawać szczawiu bez ograniczeń, ponieważ jego składniki po spożyciu mogą powodować problemy z nerkami u królików. Możliwe są również alergie, zgaga, zaburzenia metaboliczne. Dlatego szczawiu końskiego nie można podawać wyłącznie królikom, konieczne jest połączenie go z trawą pszeniczną, mniszkiem lekarskim, babką, krwawnikiem i innymi ziołami. Nie karm tej rośliny małym królikom, musisz dać dzieciom mały wzrost.

Zimą przydatne jest również przygotowanie siana ze szczawiem końskim dla królików. Prawidłowo przechowywane, w szopie ciemnego siana lub na poddaszu, siano szczawiowe zachowuje składniki odżywcze bez utraty jakości nawet przez trzy lata.

Przeciwwskazania

Jeśli szczaw koński jest często spożywany w dużych ilościach, wiąże się to z nagromadzeniem kwasu szczawiowego w organizmie, co prowadzi do tworzenia nierozpuszczalnych związków z wapniem. To z jednej strony powoduje spadek wapnia w organizmie, a po drugie, w wyniku tego osadzają się sole, które tworzą dobrze znane kamienie nerkowe i woreczek żółciowy. Dlatego osoby, u których zdiagnozowano choroby układu moczowego i przewodu pokarmowego, nie powinny powstrzymywać się od spożywania szczawiu końskiego w jego surowej postaci.

Z tego samego powodu świeżego szczawiu końskiego surowo zabrania się dzieciom w wieku poniżej 3 lat i kobietom w ciąży. U kobiet w ciąży możliwe są poważne komplikacje, aż do poronienia. Ale to nie znaczy, że kobiety w ciąży powinny całkowicie zrezygnować z użycia rośliny. Możesz jeść kapuśniak ze szczawiem końskim, ale nie częściej niż raz w tygodniu.

Nadal nie ma zgody na stosowanie szczawiu końskiego podczas karmienia piersią; pediatrzy są podzieleni na pół: niektórzy są kategorycznie przeciwni, inni nie widzą w tym nic złego. W każdym razie nie powinieneś tego robić, dopóki dziecko nie ukończy sześciu miesięcy.Najważniejsze, aby nie zapomnieć o głównej zasadzie matki karmiącej: stopniowo wprowadzaj nowy produkt dla dziecka, zacznij od małych dawek i uważnie monitoruj, czy wpłynie to niekorzystnie na zachowanie i zdrowie dziecka.

Ponadto nawet dorośli zdrowi ludzie muszą pamiętać: aby uniknąć nieprzyjemnych reakcji ze strony organizmu, można jeść tylko młode miękkie liście zebrane na wiosnę - aż staną się grubsze i nie gromadzą zbyt dużej ilości kwasu szczawiowego. Muszą być spożywane tylko w ograniczonych ilościach.