Ιβηρική: φαρμακευτικές ιδιότητες και αντενδείξεις

Το Iberian είναι μια χορτώδης ετήσια κάλυψη εδάφους Ανήκει στην οικογένεια των σταυρών λάχανων, έχει μια μεγάλη ποικιλία ιδιοτήτων που είναι ευεργετικές για την ανθρώπινη υγεία. Το φυτό είναι δηλητηριώδες, ωστόσο, όταν χρησιμοποιείται σωστά, μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία των παθολογιών του καρδιαγγειακού συστήματος, του στομάχου, των εντέρων, καθώς και ενός φάσματος μολυσματικών, κρυολογημάτων και φλεγμονωδών ασθενειών.

Το ιατρικό όνομα για τον βοτανολόγο είναι Iberidisherba. Τα ονόματα βρίσκονται στα άτομα: «ετερογενής», «πιπέρι», «μουστάρδα χωριού», «stennik».

Χημική σύνθεση

Η σύνθεση δεν είναι πλήρως κατανοητή, γεγονός που περιορίζει την εφαρμογή σε συγκεκριμένες περιοχές. Ταυτόχρονα, οι σπόροι και οι μίσχοι του φυτού είναι προικισμένοι με την ήδη γνωστή δομή μοναδική στις ποιότητές του. Περιέχουν:

1. Κουρουβιτακίνης των ομάδων E, I, J, K (αντικαρκινικές, αντιμικροβιακές ανθελμινθικές ιδιότητες).
2. Γλυκοβιρίνη (αντιοξειδωτικό).
3. Γλυκοχερολίνη (φυτικά αντιβιοτικά, αντιιικός παράγοντας).
4. Φλαβονόλες (ρύθμιση του σχηματισμού ενζύμων).
5. Γλυκοσινολάτες (αμινοξέα).

Τα κύρια δραστικά συστατικά της ετεροφωνίας είναι η πικρία, ο εστέρας, ο γλυκοσίδης του μουστάρδας, η κουκουρβιτακίνη και άλλες ουσίες. Αυτός ο κατάλογος είναι η βάση για το σχηματισμό της χημικής σύνθεσης.

Παρακαλώ σημειώστε: το φυτό περιέχει τοξικές ουσίες. Επομένως, η χρήση χωρίς να συμβουλευτείτε γιατρό και να συνταγογραφήσετε μια αυστηρή δοσολογία μπορεί να έχει σοβαρές μη αναστρέψιμες συνέπειες για το σώμα.

Πώς φαίνεται και πού μεγαλώνει

Ο ετήσιος με γυμνό, τραχύ, ραβδωτό στέλεχος φτάνει κατά μέσο όρο σε μέγεθος 35-40 εκ. Ο ίδιος ο θάμνος μπορεί να μεγαλώσει περισσότερο από μισό μέτρο. Η βάση είναι πυκνά διακλαδισμένη, φύλλα χαρακτηριστικού σκούρου πράσινου χρώματος, με σχήμα σφήνας, επιμήκη. Το φυτό έχει μικρά λευκά πέταλα με διάμετρο έως 2 cm, συλλεγμένα σε μεγάλες βούρτσες, μοβ ή ροζ. Το κουτί πιπεριού έχει πάντα τέσσερα πέταλα · τα άκρα χαρακτηρίζονται από επιμήκη.

Η περίοδος ανθοφορίας του ετεροπαίκου περιορίζεται στους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούνιος έως Αύγουστος), μετά την οποία η φυτεία αποδίδει καρπούς. Ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, μπορεί να ωοθετεί επανειλημμένα. Το βέλτιστο καθεστώς θερμοκρασίας κυμαίνεται γύρω στους 18-20 ° C. Μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, τα δίθυρα καψάκια σχήματος στρογγυλού επιμήκους φαίνονται στα κλαδιά, στο εσωτερικό τους υπάρχουν καφέ (σε ορισμένες περιπτώσεις κίτρινοι ή κόκκινοι) σπόροι, με τη βοήθεια των οποίων γίνεται πολλαπλασιασμός.

Ο αρχικός τόπος εμφάνισης θεωρείται η Ισπανία (πρώην Iberia).

Πρόσθετες πληροφορίες: Σύμφωνα με τον μύθο, ο αρχαίος Ρωμαίος λόγιος-συγγραφέας Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, που βρισκόταν στην Ιβηρία, θεράπευσε τον φίλο του από πόνο στο γαστρεντερικό σωλήνα με τη βοήθεια ενός διαφορετικού αναφέροντα ηλικίας. Επομένως, το όνομα του γρασιδιού και η προέλευσή του συνδέεται με αυτό το μέρος.

Αυτό το είδος είναι θερμικό και ανθεκτικό στη θερμότητα, επομένως ο βιότοπος του Ιβηρικού είναι η Κεντρική Ευρώπη και η Μεσόγειος. Στη Ρωσία, μπορεί να βρεθεί στα νότια εδάφη (Κριμαία, Καύκασος, Ντον), μερικές φορές στο ευρωπαϊκό τμήμα της χώρας.

Το γρασίδι ζει κυρίως σε ορεινές, βραχώδεις περιοχές σε χαλαρά εδάφη με υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστη. Η άφθονη ανάπτυξη απαιτεί πολύ ηλιακό φως και μέτρια υγρασία. Η κουλτούρα έχει εδώ και καιρό εξημερωθεί, οπότε είναι δυνατή η καλλιέργεια και η διάδοση του κήπου με μοσχεύματα.

Είδη

Λόγω της ανεπιτήδευτης και των εξωτερικών δεδομένων του, ένας θάμνος χρησιμοποιείται συχνά όχι μόνο για ιατρικούς σκοπούς, αλλά και για το σχεδιασμό τοπίου, το οποίο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τους κηπουρούς και τους κτηνοτρόφους. Χάρη σε αυτές, εκτράφηκαν περισσότερες από 30 ποικιλίες, μερικές από αυτές είναι πολυετή, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ανθεκτικά στον παγετό και μπορούν να αντέξουν τη χειμερινή περίοδο χωρίς συνέπειες. Βασικά, όλα τα υποείδη είναι διαφορετικά μεταξύ τους με τη μορφή φύλλων, σε ορισμένες περιπτώσεις διαφέρουν στο χρώμα των μπουμπουκιών. Οι ακόλουθες ποικιλίες είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς:

Iberis αειθαλή
Πολυετής ψηλός θάμνος (30-40 cm). Τα φύλλα είναι επιμήκη, βαθύ σκούρο χρώμα, μήκους 7 cm. Τα μπουμπούκια αυτού του υποείδους έχουν ομπρέλα, ελαφρύ, διαμέτρου έως 5 cm. Η άνθιση ξεκινά το καλοκαίρι και διαρκεί περίπου 20-25 ημέρες. Η προβολή του είδους είναι ότι τα μπουμπούκια καλύπτουν σχεδόν πλήρως τα κλαδιά κατά το άνοιγμα. Το φυτό μπορεί να ανθίσει επανειλημμένα στα τέλη του καλοκαιριού, φέρει καρπούς.

Ποικιλίες:

1. Little Jem (LittleGem) - χαμηλοί πλούσιοι καμβάδες με διάμετρο έως 50 εκ. Έχει μεγάλα αειθαλή, λαμπερά φύλλα. Ανθίζει τον Απρίλιο-Μάιο, αυτή τη στιγμή το φυτό διαθέτει έως και 200 ​​βούρτσες ανά παρτέρι.
2. Χειμερινή μαγεία (Winterzauber) - αναγνωρίζεται από την εξαιρετικά πρώιμη ανθοφορία της, η οποία ξεκινά τον Μάρτιο.
3. Μινιατούρα κοπάδι (Zwerge schneeflocke) - μία από τις εξημερωμένες ποικιλίες, ανεπιτήδευτη στη φροντίδα και μεγαλώνει καλά σε βραχώδεις παρτέρια. Μικρή ποώδης ποικιλία (έως 15 cm). Το χρώμα της ωοθήκης είναι ανοιχτό μπλε. Αξιοσημείωτο για μια μακρά περίοδο ανθοφορίας.
4. Findel (Findel) - χαμηλός (20 cm) και πλάτος (έως 1 m) θάμνος, πολύ διακλαδισμένος στις πλευρές. Η περίοδος ανθοφορίας είναι μικρή.
5. Dana (Dana) - μια ποικιλία λευκού χρώματος Iberis. Πυκνό λουλούδι, όχι μεγαλύτερο από 15 cm.

Iberis Γιβραλτάρ
Ισπανικός μικρός θάμνος. Βρίσκεται στο νότο της χώρας και στο Μαρόκο. Την άνοιξη, ανθίζει με ροζ φούντες, φτάνει τα 25 εκατοστά και τα 40 εκατοστά σε διάμετρο. Για καλλιέργεια, είναι απαραίτητο να προετοιμάσετε έναν καλό δενδρολογικό κήπο, με άφθονο φως του ήλιου. Βρίσκεται στη Ρωσία. Τα πιο συνηθισμένα είναι:

1. Το τείχος του Γιβραλτάρ (Gibralter Candytuft) είναι χαμηλό γρασίδι (το μέγεθος κυμαίνεται από 15 έως 35 cm). Όταν ανθίζει, καλύπτεται με ένα πυκνό κάλυμμα ταξιανθιών από λευκό έως βαθύ λιλά. Λατρεύει τη θερμότητα, απαιτεί ένα ζεστό μέρος και μη όξινο χώμα.
2. Candy Wall (Candy Tuff) - μία από τις μεγαλύτερες ποικιλίες ετεροφυλόφιλων Γιβραλτάρ. Το μέγεθος των ταξιανθιών είναι κοντά στις ντάλιες. Σπάνια, επομένως εκτιμάται από τους κτηνοτρόφους. Για την καλλιέργεια απαιτείται στραγγισμένα εδάφη με μικρή ποσότητα υγρασίας.

Και οι δύο ποικιλίες διακρίνονται από ευαίσθητες μοβ ταξιανθίες, οι οποίες τελικά αποκτούν καθαρό λευκό χρώμα.

Iberis Κριμαίας
Ονομάστηκε από τον τόπο προέλευσης - ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στην Κριμαία. Το πολυετές αυξάνεται από 5 έως 10 εκ. Έχει γκριζωπό χρώμα, μαλακοί μίσχοι χαμηλώνονται προς τα κάτω. Οι μπουμπούκια είναι χαρακτηριστικοί λιλά, στη συνέχεια αποκτούν ένα λευκό χρώμα.

Για καλλιέργεια, είναι επιθυμητό ξηρό, κατάλληλα γονιμοποιημένο με ασβέστιο έδαφος και ηλιόλουστος χώρος.

Ο Iberis είναι βραχώδης
Μοιάζει με ένα σωρό σύννεφο ή ένα χιόνι λόγω της αφθονίας των πινέλων και των χρωμάτων. Αυτό είναι ένα χαμηλό (10-15 cm), αειθαλές, ανθεκτικό σε ακραίες θερμοκρασίες. Μπορεί να βρεθεί στην Ευρώπη από την Ιβηρική χερσόνησο μέχρι το νότο της Ρωσίας. Πιο συχνές:

1. Pygmya (Pygmaea) - ο καμβάς (ύψους 10 cm κατ 'ανώτατο όριο) βρίσκεται σε μια ευρεία σειρά, επιμήκη φύλλα σε σχήμα βελόνας, τα κεφάλια είναι μικρά και φωτεινά.
2. Weiss Riesen - ποικιλία Weiss Riesen. Μεγάλος θάμνος (φτάνει τα 30 cm) με λευκά άνθη.
3. Hyacintenblutig Riesen (Getitemviewtype Riesen) - μήκους περίπου 35 cm. Τα φωτεινά λιλά σμήνη ξεχωρίζουν υπέροχα στο φόντο των σκοτεινών βλαστών.

Παρακαλώ σημειώστε: Η μεταμόσχευση βραχονησίδων είναι ανεπιθύμητη, καθώς το σύστημα ριζικής ράβδου τραυματίζεται εύκολα.

Ο Iberis είναι πικρός
Φτάνει κατά μέσο όρο 30 cm σε ύψος. Τραχιά, οδοντωτά κλαδιά προς τα κάτω. Ο μίσχος είναι ευρέως διακλαδισμένος από τη ρίζα. Αρωματικά μικρά λουλούδια λευκού ή μοβ χρώματος από 1,5 έως 3 cm σε μέγεθος.

1. Iceberg (Eisberg) - ψηλό (40-45 cm) με μεγάλα οδοντωτά φύλλα.Τα μπουμπούκια είναι επιμήκη (σε σχήμα βούρτσας) και ελαφριά.
2. Αυτοκράτειρα (Αυτοκράτειρα) - σε σχήμα που μοιάζει με κηροπήγιο, φτάνει σε ύψος 30 εκ. Τα φύλλα είναι μακριά και οδοντωτά. Εξωτερικά, το λουλούδι είναι παρόμοιο με τον υάκινθο.

Ομπρέλα Iberis
Αυτό το ετήσιο βρίσκεται στη νότια Ευρώπη. Έχει ψηλά (έως 40 cm), λεία στελέχη και πυκνούς, λευκούς ταξιανθίες (μερικές φορές μοβ). Τα φύλλα είναι μεγάλα και λαμπερά, σμαραγδένια. Έχει πυκνές λευκές ταξιανθίες (μερικές φορές μπορεί να είναι λιλά). Αρχίζει να ανθίζει μετά από 2,5 μήνες από την ημέρα της φύτευσης. Οι σπόροι είναι κίτρινοι ή κόκκινοι. Υποείδος:

1. Το θαυμάσιο μείγμα (Fairy Mix) είναι μικρό (15-20 cm), που λαμβάνεται από τη συλλογή διαφορετικών σπόρων, από τους οποίους τα πέταλα αποκτούν ένα απρόβλεπτο χρώμα.
2. Κόκκινος πυρετός (Red Rush) - ύψος περίπου 30 cm, μακρά πράσινα κλαδιά. Το είδος διακρίνεται από το άτυπο κοραλλιοκόκκινο χρώμα των μπουμπουκιών.

Συλλογή και αποθήκευση

Η περίοδος ανθοφορίας του τοίχου είναι ο χρόνος για την προμήθεια πρώτων υλών. Ο βοτανολόγος πρέπει να αποκοπεί στην απαιτούμενη ποσότητα και στη συνέχεια να εξεταστεί για χτύπημα από σάπια φύλλα, μίσχους και περιττά συντρίμμια. Στη συνέχεια προχωρήστε στην ξήρανση της προκύπτουσας μάζας. Για πλήρη ξήρανση, πρέπει να κοπεί και να τοποθετηθεί σε ξηρό μέρος με ένα πανί πάχους έως 2-3 cm (για να εξασφαλιστεί επαρκής αερισμός). Αυτό θα αποφύγει την υγρασία και τη σάπια συλλογή. Αφού πρέπει καθημερινά να αναποδογυρίζετε τα βότανα και να παρακολουθείτε την κατάστασή τους.

Το ξηρό ξύλο πρέπει να φυλάσσεται σε ειδικές χάρτινες σακούλες ή σάκους γάζας, αυτό είναι απαραίτητο για τη σωστή κυκλοφορία του αέρα. Αυτή η μορφή αποθήκευσης σάς επιτρέπει να τη χρησιμοποιείτε για δύο χρόνια. Στο τέλος αυτής της περιόδου, τα χρήσιμα συστατικά παύουν να έχουν θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Οι σπόροι πρέπει επίσης να συγκομίζονται. Αυτό πρέπει να γίνει από τον Αύγουστο έως τον Σεπτέμβριο. Η διαδικασία δεν διαφέρει πολύ από τα βήματα που περιγράφονται παραπάνω: πρέπει να βάλετε τους σπόρους σε ένα δίσκο σε ένα καλά φουσκωμένο μέρος μέχρι να στεγνώσει εντελώς και μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, τοποθετήστε τα σε χάρτινες σακούλες. Η διάρκεια ζωής είναι 24 μήνες.

Σημαντικό! Μην τοποθετείτε τον καμβά σε άμεσο ηλιακό φως, καθώς μπορεί να καεί το νεκρό ξύλο. Για να συμμορφωθείτε με αυτόν τον κανόνα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κουβούκλιο ή άλλο εσωτερικό χώρο.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες του Ιβηρικού

Το εύρος των ενδείξεων για τη χρήση φαρμάκων ή ανεξάρτητων παρασκευασμάτων είναι αρκετά ευρύ. Στη βάση του, δημιουργείται μια μεγάλη ποικιλία φαρμάκων, με στόχο τη χρήση στην καρδιολογία, τη γαστρεντερολογία και την ομοιοπαθητική.

Η δομή του Iberian διερευνάται για τον εντοπισμό πρόσθετων ωφέλιμων ιδιοτήτων. Το 2014, μια μελέτη της Comcon Healthindex διαπίστωσε ότι ένα εκχύλισμα από φρέσκα φύλλα είναι σε θέση να ρυθμίσει πλήρως τη λειτουργία του γαστρεντερικού σωλήνα, να διατηρήσει τη δραστηριότητά του και την υγιή του κατάσταση. Επιπλέον, με τη βοήθεια αυτής της σύνθεσης, μπορείτε να ξεπεράσετε κοινά προβλήματα: καούρα, φούσκωμα, οξύ πόνο στο στομάχι.

Το 2004, διαπιστώθηκε ότι το πικρό sennik μπορεί να προσαρμοστεί στο ανθρώπινο σώμα. Αυτό οφείλεται στην επιλεκτική ρύθμιση της εργασίας των εντερικών μυών ανάλογα με την ασθένεια: σε περίπτωση χαλαρής κατάστασης - παρέχει τονωτικό αποτέλεσμα, σε περίπτωση κράμπας - χαλάρωσης.

Από τη δεκαετία του 1960, το εργοστάσιο χρησιμοποιείται για την κατασκευή διαφόρων φαρμακευτικών προϊόντων στη Γερμανία και το Βέλγιο. Ολόκληρες φυτείες στο Dormstadt προορίζονται για αναπαραγωγή. Είναι το κύριο συστατικό για την προετοιμασία του Iberogast ("Ibero" - "Iberian" και "gast" - "στομάχι") της γερμανικής εταιρείας Bayer.

Πρόσθετες πληροφορίες: σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, το 2013 η Iberogast έγινε το γαστρεντερολογικό προϊόν με τις καλύτερες πωλήσεις στη Γερμανία. Εξάγεται επίσης στη Ρωσία και σε άλλες χώρες, έτσι περισσότερα από 25 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ήδη δοκιμάσει τη χρήση προκακινητικής σε όλο τον κόσμο.

Άλλα φαρμακολογικά παρασκευάσματα και αμοιβές φαρμακευτικών φυτών πραγματοποιούνται επίσης από τον φαρμακοποιό.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι ευεργετικές ουσίες που περιέχονται στο γρασίδι έχουν θετική επίδραση στο σώμα. Τα μοναδικά συστατικά του βοηθούν στη διατήρηση του τόνου του καρδιαγγειακού συστήματος, έχουν κυτταροστατικό και βακτηριοστατικό αποτέλεσμα, αυξάνουν την απόδοση των λείων μυών του γαστρεντερικού σωλήνα.Επιπλέον, χρησιμοποιούνται για την απομάκρυνση της χολής και των ούρων.

Επομένως, ο κύριος κατάλογος των παθολογιών στις οποίες εμφανίζεται η χρήση είναι ο εξής:

• καρδιακές και αγγειακές παθήσεις (στηθάγχη, ταχυκαρδία, πείνα οξυγόνου)
• λειτουργική δυσπεψία (γαστρίτιδα, κράμπες στο στομάχι)
• πεπτικά έλκη στο στομάχι και στο δωδεκαδάκτυλο.
• μειωμένη όρεξη, ναυτία, καούρα, μετεωρισμός
• διαταραχές του λεπτού ή του παχέος εντέρου
• προβλήματα έκκρισης της χολής.

Μεταξύ άλλων, οι ουσίες που περιέχονται στο ετήσιο, έχουν αντισηπτικά, αντιμικροβιακά και αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα, επομένως είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και της θεραπείας:

1. Οξεία βρογχίτιδα, πνευμονία, αμυγδαλίτιδα, αμυγδαλίτιδα και λοιμώξεις από βακτηριακά κρυολογήματα.
2. Κυστίτιδα, ουρηθρίτιδα, πυελονεφρίτιδα και άλλες φλεγμονώδεις διεργασίες στο ουρογεννητικό σύστημα.
3. Βλάβη στο δέρμα (απολύμανση και επούλωση τραυμάτων).

Η παραδοσιακή ιατρική ισχυρίζεται ότι τα προϊόντα που βασίζονται σε αυτό το φυτό βοηθούν στην καταπολέμηση του καρκίνου και των καλοήθων όγκων, καθώς έχουν κυτταροστατικό αποτέλεσμα.

Ιβηρική πικρή στη λαϊκή ιατρική

Οι φαρμακευτικές ιδιότητες συγκεντρώνονται σε ολόκληρο το χερσαίο τμήμα της Iberia και τους σπόρους της, οπότε πρέπει να αναζητήσετε υλικό για ένα κιτ πρώτων βοηθειών εδώ. Από το έδαφος της φυτείας, μπορείτε να κάνετε αφέψημα, εγχύσεις, συμπιέσεις, βάμματα για οικιακή χρήση. Το ριζικό σύστημα δεν εμπλέκεται σε αυτήν την περίπτωση.

Τα αποξηραμένα άνθη προετοιμάζονται από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο, μετά τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή καταναλωτικών προϊόντων. Μπορούν να αναμιχθούν με άλλα συστατικά. Στο σπίτι, δεδομένων των χαρακτηριστικών της νόσου, μπορείτε να προετοιμάσετε φάρμακα σύμφωνα με τις ακόλουθες συνταγές.

Με χολοκυστίτιδα και ουρική αρθρίτιδα

Ρίξτε 400 ml βραστό νερό σε ένα κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένα βότανα και στη συνέχεια αφήστε για τουλάχιστον μία ώρα. Διηθήστε το υγρό σε μια κουταλιά της σούπας 5 φορές την ημέρα για 2 εβδομάδες. Αυτή η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη χρόνιων παθήσεων κάθε έξι μήνες.

Με ανοιχτές πληγές

Εάν η πληγή δεν επουλωθεί καλά ή δεν επουλωθεί καθόλου, φουσκώσει, προκαλεί ενόχληση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την έγχυση Iberian. Σε αυτήν την περίπτωση, η υπερβολική δόση είναι αδύνατη, επομένως δεν υπάρχουν αντενδείξεις για χρήση.

2 κουταλάκια του γλυκού χόρτο ρίχνουμε 150 ml ζεστού νερού, επιμένουν μια ώρα. Βρέξτε την γάζα σε στραγγισμένη έγχυση και εφαρμόστε σε ανοιχτή πληγή για 30 λεπτά δύο φορές την ημέρα. Επαναλάβετε καθημερινά μέχρι την πλήρη επούλωση.

Με στεφανιαία νόσο

Για το μαγείρεμα, χρειάζεστε 20 γραμμάρια σπόρων. Ρίξτε τα με βότκα με ρυθμό 150 ml υγρού για κάθε 20 γραμμάρια. Το μείγμα εγχύεται για 20 ημέρες. Το προκύπτον διάλυμα πρέπει να λαμβάνεται με τη μορφή σταγόνων (10 σταγόνες ανά ποτήρι) 3 φορές την ημέρα μία ώρα μετά το φαγητό.

Με ισχιαλγία και φλεγμονή του ισχιακού νεύρου

Ανακατέψτε ένα κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένα άνθη με ένα κουτάλι σπόρων και στη συνέχεια ρίξτε 300 ml νερού σε θερμοκρασία δωματίου για 2 ώρες. Αφού βράσετε το προϊόν (αλλά μην βράσετε) και επιμείνετε 2 ακόμη ώρες. Χρησιμοποιήστε ένα αφέψημα μιας κουταλιάς της σούπας τρεις φορές την ημέρα έως ότου εξαλειφθούν τα συμπτώματα.

Με χρόνια ηπατίτιδα

Για 30 ημέρες, επιμείνετε στο σκοτάδι ένα μείγμα αποξηραμένων βοτάνων στη βότκα σε αναλογία 1:10. Πίνετε με νερό, προσθέτοντας 5 σταγόνες ανά ποτήρι, για να ανακουφίσετε τα συμπτώματα. Η ίδια μέθοδος είναι αποδεκτή για παθολογίες του νευρικού συστήματος, μειωμένη χοληδόχο κύστη, έλλειψη όρεξης.

Με παρατεταμένη χολόσταση (στασιμότητα της χολής στο ήπαρ)

Για παραγωγική θεραπεία, χρησιμοποιήστε φυτικά παρασκευάσματα, τα οποία περιλαμβάνουν Ιβηρικά (2 μέρη). Επιπλέον, άνθη χαμομηλιού (1 μέρος), ρίζα γλυκόριζας, φικελίνη, βάλσαμο λεμονιού ή μέντα μπορεί να υπάρχουν σε τέτοιες συλλογές. Το τέλος επεξεργασίας παρασκευάζεται με ένα ποτήρι βραστό νερό και εγχύεται για τουλάχιστον 4 ώρες. Πάρτε 2 κουταλιές της σούπας τρεις φορές την ημέρα (14 ημέρες). Παρόμοια φαρμακεία μπορούν να αγοραστούν έτοιμα με τη μορφή τσαγιού.

Για χρόνιο πονόλαιμο

Η φαρυγγίτιδα και η χρόνια λαρυγγίτιδα μπορούν να αντιμετωπιστούν με φυτικούς σπόρους. Βράστε ένα κουταλάκι του γλυκού σπόρους σε 250 ml νερού σε ατμόλουτρο για 5 λεπτά. Ο ψυχρός ζωμός λαμβάνει 20 ml δύο φορές την ημέρα (20 ημέρες).

Με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου

Για να αφαιρέσετε τον εντερικό ερεθισμό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη συλλογή, η οποία περιλαμβάνει το εκχύλισμα πικρού sennik, ρίζας αγγελικής, άνθη χαμομηλιού, σπόρους κύμινο, γαϊδουράγκαθο και μέντα. Ένα μείγμα 50 γραμμαρίων ρίχνουμε 1 λίτρο βότκας και αφήστε για ένα μήνα. Το διάλυμα πρέπει να λαμβάνεται 20 σταγόνες τρεις φορές την ημέρα έως ότου ανακουφιστούν τα συμπτώματα του γαστρεντερικού ερεθισμού και της σπαστικής κολίτιδας.

Τύποι θεραπευτικών ενώσεων

Παρά τα οφέλη που προσφέρει η κουλτούρα, ακόμη και οι πιο έμπειροι βοτανολόγοι συνιστούν ανεπιφύλακτα τη χρήση του Iberian με προσοχή και μόνο μετά από σύσταση ενός ειδικού. Το γρασίδι είναι πολύ τοξικό, το οποίο δεν μπορεί παρά να είναι επικίνδυνο. Οι πιο συνηθισμένες συνταγές περιλαμβάνουν την παρασκευή εγχύσεων, βάμματα, αφέψημα και κομπρέσες.

Έγχυση

Οι εγχύσεις, κατά κανόνα, χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία και την ανακούφιση των επιπτώσεων των αναπνευστικών παθήσεων, της ηπατίτιδας διαφόρων ομάδων, ουρικής αρθρίτιδας, χολοκυστίτιδας, κολίτιδας και άλλων λοιμώξεων.

Ένα υγρό με ένα αποξηραμένο άνθος στις απαιτούμενες αναλογίες (ανάλογα με τις εκδηλώσεις της ασθένειας) υπόκειται σε έγχυση σε βραστό νερό, στραγγαλισμό και περαιτέρω χρήση στις καθιερωμένες καθημερινές προδιαγραφές.

Βάμμα

Για να προετοιμάσετε το βάμμα, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ένα αποξηραμένο μείγμα βοτάνων και βότκας. Μετά τη γήρανση για 3 εβδομάδες, πιείτε το υγρό με τη μορφή σταγόνων. Αυτή η μέθοδος βοηθά στη θεραπεία και πρόληψη των παθολογιών των αιμοφόρων αγγείων, της καρδιάς, των νευρικών διαταραχών και της ηπατίτιδας. Ο αριθμός σταγόνων ανά ποτήρι υγρού εξαρτάται από τη συγκεκριμένη ασθένεια και αναφέρεται παραπάνω.

Αφέψημα

Τα αφέψημα σε μικρές δόσεις είναι χρήσιμα για διάφορες ασθένειες. Αποδεκτό σε περιπτώσεις παραβίασης της έκκρισης της χολής, της όρεξης, του γαστρεντερικού σωλήνα. Επιπλέον, το Iberian χρησιμοποιείται συχνά στην ομοιοπαθητική σε συνδυασμό με άλλα βότανα.

Συμπίεση

Η συμπίεση έχει θετική επίδραση στην αναγέννηση των ιστών και στην επούλωση ανοιχτών, μη θεραπευτικών πληγών, αποστημάτων, εγκαυμάτων και έχει αντισηπτική δράση. Εφαρμόζονται με διαβροχή ενός καθαρού επιδέσμου γάζας με περιοδική εφαρμογή στην πληγείσα περιοχή.

Αντενδείξεις

Λόγω της τοξικότητάς τους, τα εκχυλίσματα και τα παρασκευάσματα που περιέχουν Iberian είναι από τα επικίνδυνα. Η υπερβολική δόση σε περίπτωση ακατάλληλης χρήσης μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στην υγεία, καθώς και να οδηγήσει σε ασυστόλη (καρδιακή ανακοπή) και θάνατο. Επομένως, απαγορεύεται αυστηρά η ανεξέλεγκτη θεραπεία με φάρμακα και ανεξάρτητα παρασκευάσματα.

Επιπλέον, διορθώνονται ορισμένες ειδικές αντενδείξεις για εσωτερική χρήση:

• εγκυμοσύνη και γαλουχία
• παιδιά κάτω των 16 ετών (λόγω ανεπαρκών κλινικών δεδομένων).
• οξεία παγκρεατίτιδα
• παθολογία του ουροποιητικού συστήματος
• μεγάλες πέτρες στα νεφρά και τους χοληφόρους πόρους.
• ατομική δυσανεξία στα συστατικά ·
• αλλεργικές αντιδράσεις του σώματος (συμπεριλαμβανομένης της υπερευαισθησίας).

Για να αναλύσετε την κλινική εικόνα και να συνταγογραφήσετε μια συγκεκριμένη φαρμακευτική θεραπεία, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Φωτογραφία Ιβηρική