Wheatgrass: φαρμακευτικές ιδιότητες και αντενδείξεις

Ποια ονόματα δεν βρήκαν οι άνθρωποι για το σιτάρι! Ένα άλλο πράγμα είναι χειρότερο: το ονομάζουν γρασίδι και σίκαλη. Σε ορισμένα μέρη το αποκαλούν «καταδύσεις», σε άλλα - «dandur», στο τρίτο - ακόμη και «σκουλήκι». Εάν ένας θερινός κάτοικος ή κηπουρός ονειρεύεται σιτάρι που μεγαλώνει υπέροχα στα αγαπημένα του κρεβάτια ή παρτέρια, θα ξυπνήσει με έναν ανησυχητικό καρδιακό παλμό. Και συνειδητοποιώντας ότι ήταν απλώς ένα όνειρο, θα αναπνέει ανακούφιση. Επειδή το σιτάρι χόρτο είναι ο πονοκέφαλος όλων των εραστών να βυθίζονται στο έδαφος. Τα ριζώματά του αναπτύσσονται γρήγορα στο πλάτος και στην ενδοχώρα και είναι δύσκολο για έναν κηπουρό να το αντιμετωπίσει.

Χημική σύνθεση

Εν τω μεταξύ, αυτά τα ριζώματα περιέχουν πολλές χρήσιμες ουσίες για τον άνθρωπο. Για παράδειγμα, το σιτάρι είναι πλούσιο σε βιταμίνες C και Ε - ασκορβικό οξύ και τοκοφερόλη, οι οποίες έχουν την ικανότητα να επιβραδύνουν τη γήρανση και να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Το σύνθετο άμυλο πολυσακχαρίτη λειτουργεί επίσης για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος · είναι επίσης απαραίτητο για τον εγκέφαλο και τους μυς. Η ισχύς της καροτίνης που βρίσκεται στο ρίζωμα είναι η ικανότητα απομάκρυνσης των ελεύθερων ριζών από τα κύτταρα και η μείωση της αρνητικής επίδρασης μιας δυσμενής οικολογίας.

Μεταξύ των συστατικών του ριζώματος σιταριού, σχεδόν το 10% είναι πρωτεΐνες, και αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά "δομικά υλικά" για το ανθρώπινο σώμα. Ο ρόλος της τρικίνης (υδατάνθρακας, που αποτελεί σχεδόν το 40% της σύνθεσης σιταριού) και του μονοσακχαρίτη φρουκτόζης είναι να παρέχει γρήγορη ανάκαμψη δυνάμεων.

Ένα ολόκληρο σύνολο οργανικών οξέων βοηθά στη διατήρηση της φυσιολογικής ισορροπίας οξέος-βάσης του σώματος, συμμετέχει σε μεταβολικές διαδικασίες.

Το ανθρώπινο σώμα εμπιστεύεται τα ορυκτά άλατα στο σιτάρι για να διασφαλίσει τη λειτουργία του καρδιαγγειακού, του ενδοκρινικού, του νευρικού συστήματος και του πεπτικού συστήματος, να είναι υπεύθυνος για την ισορροπία του μεταβολισμού νερού-αλατιού και να συμμετέχει στη διαδικασία της αιματοποίησης. Τα άλατα του πυριτικού οξέος παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, καθώς με την έλλειψη πυριτίου καθίσταται δύσκολο για τον οργανισμό να απορροφήσει περισσότερα από επτά δωδεκάδες χημικά στοιχεία.

Έλαια - λιπαρά και αιθέρια έλαια, που περιλαμβάνονται επίσης στον κατάλογο των χρήσιμων ουσιών στο σιτάρι, είναι υπεύθυνα για την κατάσταση του δέρματος, των μαλλιών και των νυχιών.

Το αμινοξύ αλανίνη είναι ένας σταθερός ενεργός συμμετέχων σε όλες τις μεταβολικές διεργασίες, η οποία παρέχει αντοχή και επηρεάζει θετικά τη λειτουργία του εγκεφάλου και του μυϊκού συστήματος.

Πώς φαίνεται και πού μεγαλώνει

Το Wheatgrass αναφέρεται σε καλλιέργειες δημητριακών. Η μακρά, πολύ διακλαδισμένη, με τεράστιο αριθμό διεργασιών, η ρίζα μπορεί να διεισδύσει βαθιά στη μαλακή χαλαρή γη - έως 1 m και ακόμη περισσότερο. Αλλά συνήθως όλες οι διεργασίες της εκτείνονται σε βάθος όχι μεγαλύτερο από 15 εκ. Αλλά σε πλάτος, οι διεργασίες από τη ρίζα καταλαμβάνουν ένα ελάχιστο "σημείο" μεγέθους 3 επί 3 μ. Και μπορούν να επεκταθούν σε ακόμη μεγαλύτερη περιοχή.

Το Wheatgrass μεγαλώνει σε ύψος από 50 cm έως 120 cm, το χρώμα του είναι συνήθως καθαρό πράσινο, αλλά υπάρχουν είδη στα οποία το εναέριο μέρος είναι γκρι-πράσινο. Συνήθως υπάρχει ένα λείο, γυμνό φυτό, αλλά υπάρχουν και τριχωτά δείγματα.

Τα φύλλα του σιταριού έχουν ένα επίπεδο σχήμα, είναι πολύ επιμήκη σε μήκος. Οι βοτανολόγοι σε αυτήν τη μορφή ταξινομούνται ως γραμμικοί. Μπορούν να φτάσουν τα 40 εκατοστά σε μήκος και 10 εκατοστά σε πλάτος (υπό ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης). Οι λεπτές φλέβες είναι απόλυτα ορατές σε ολόκληρο το φύλλο.

Ψηλά στελέχη του φυτού καταλήγουν με ανθέων στο πάνω μέρος, το μήκος των οποίων μπορεί να κυμαίνεται από 10 έως 15 εκ. Έχουν από 4 έως 7 λουλούδια με κλίμακες επιμήκους, λογχοειδούς σχήματος. Το γρασίδι σίτου αρχίζει να ανθίζει τον πρώτο καλοκαιρινό μήνα και από τα τέλη Ιουλίου οι σπόροι αρχίζουν να ωριμάζουν.

Αυτό το ζιζάνιο μπορεί να πολλαπλασιαστεί τόσο από ριζώματα (μια τέτοια μέθοδος ονομάζεται φυτική) όσο και από σπόρους (ένα άλλο όνομα μεταδίδεται σεξουαλικά).Το εργοστάσιο είναι πολύ προσαρμοσμένο και στις δύο μεθόδους. Τα ριζώματα μπορούν να καταλαμβάνουν τεράστιες εκτάσεις και σε καλό έδαφος μπορούν να γεννήσουν τεράστιο αριθμό βλαστών. Έτσι, σε ένα εκτάριο γης που είναι κατάφυτο με γρασίδι, υπάρχει ένας απίστευτος αριθμός μπουμπουκιών ριζώματος - περίπου 250 εκατομμύρια! Και κάθε ένα από αυτά μπορεί να δώσει ζωή σε ένα νέο φυτό. Ακόμα κι αν η ρίζα κοπεί σε πολλά σωματίδια, κανείς δεν θα πεθάνει άσκοπα και ένα νέο ζιζάνιο θα αναπτυχθεί αναγκαστικά από αυτό. Επιπλέον, ακόμα και αν ένα χρόνο ένα μικρό κούτσουρο βρίσκεται ήσυχα στο έδαφος χωρίς να δείχνει σημάδια ζωής, τότε τον επόμενο ή ακόμη και ένα χρόνο, ή ακόμα και δύο, μπορεί να αναπτυχθεί ένα νέο βλαστάρι.

Η επικονίαση του σιταριού γίνεται σταυρωτά, δηλαδή, η γύρη από ένα φυτό μεταφέρεται στο πιστόλι του άλλου. Χάρη σε αυτό, σχηματίζεται ένα φυτό με νέο γονότυπο, διατηρώντας ακόμη μεγαλύτερη σταθερότητα και ζωτικότητα. Οι σπόροι, καθώς και τα σωματίδια των ριζών, μπορούν να επιβιώσουν σε δυσμενείς συνθήκες στο έδαφος για περισσότερες από μία σεζόν και να αισθανθούν ακόμη και μετά από 10-12 χρόνια. Και δεδομένου ότι ένα φυτό μπορεί να παράγει περίπου 10 χιλιάδες σπόρους, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τι ένας τεράστιος στρατός φυτεύει κάθε φυτό σιταριού κάθε χρόνο σε ανοιχτά χωράφια.

Υποφέρει από ξηρασία, η οποία είναι ανεκτή από το σιτάρι, σε κατάσταση ύπνου, αλλά όταν βρέχει, αρχίζει να αναπτύσσεται γρήγορα και προσθέτει εκατοστά ακριβώς μπροστά από τα μάτια του.

Σπίτι για αυτόν σχεδόν παντού στον πλανήτη μας. Οι κύριες αποικίες του βρίσκονται στο Βόρειο Ημισφαίριο, σε ευρωπαϊκές χώρες, στην Ασία και επιβιώνει από τη ζέστη της Βόρειας Αφρικής, στο Νότιο Ημισφαίριο. Στη Ρωσία βρίσκεται γύρω.

Ένα εύκρατο κλίμα τον ταιριάζει καλύτερα. Λατρεύει τις εύφορες, αρκετά χαλαρές, πλούσιες σε άζωτο περιοχές, μεγαλώνει καλύτερα στην άμμο, αλλά δεν υποφέρει πολύ στα βαλτώδη εδάφη. Τα ψηλά αλσύλλια του βρίσκονται όχι μόνο στα χωράφια, αλλά και στις όχθες των δεξαμενών, ξέφωτα δασών, κατά μήκος δρόμων, κατά μήκος δρόμων, στις στέπες. Ως απρόσκλητος επισκέπτης, το σιτάρι γρασίδι σπάει σε εξοχικές κατοικίες και κήπους επειδή του αρέσει ιδιαίτερα εκεί όπου υπάρχει τακτικό πότισμα. Αλλά αν η γη δεν καλλιεργηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και γίνεται πυκνή, στερεά, σαν να καρφωθεί, χάνει τη δραστηριότητά της, η οποία επαναλαμβάνεται μετά το πρώτο όργωμα.

Τα χωράφια με σιτάρι χάνουν δραματικά την παραγωγικότητα, καθώς βλάπτουν τόσο τα καλλιεργούμενα φυτά όσο και το έδαφος, γεγονός που τους στερεί θρεπτικά συστατικά και υγρασία. Ως αποτέλεσμα, η γη στεγνώνει και εξαντλείται δραματικά.

Είδη

Στη φύση, υπάρχουν σχεδόν 30 είδη σιταριού. Διαφέρουν μεταξύ τους στο ύψος και τη δομή του ανθέου, και αυτή η διαφορά εξηγείται από τις συνθήκες υπό τις οποίες μεγαλώνουν.

Έτσι, ένα ανατριχιαστικό σιτάρι, το οποίο είναι καλό παντού, σε οποιαδήποτε φυσική ζώνη - ακόμη και σε λιβάδι ή λιβάδι, ακόμη και στην ακτή μιας δεξαμενής, ακόμη και σε έναν κήπο ή χωράφι, ακόμη και στο πλάι του δρόμου, μεγαλώνει ψηλά - από μισό μέτρο έως 1 m 20 εκ. Κατά συνέπεια, οι μίσχοι , και οι πλάκες των φύλλων είναι αρκετά μεγάλες, μακρές. Είναι πολύ δύσκολο να εξαλειφθεί.

Και ο συγγενής του, το σιτάρι είναι λίγο κοντό. Δεν μεγαλώνει πάνω από 30-75 εκ. Ο βιότοπός του είναι η στέπα, διανέμεται κυρίως στις νότιες περιοχές της Ρωσίας, της Ουκρανίας, λατρεύει τα αμμώδη ή ασβεστολιθικά εδάφη, και εγκαθίσταται σε πολύ ξηρά λιβάδια. Διαφέρει στο χρώμα από το ερπυστικό σιτάρι: το εναέριο μέρος του έχει γαλαζοπράσινο χρώμα.

Ένα άλλο από την κοόρτη σιταριού - ενδιάμεσο - δεν είναι επίσης πολύ ψηλό, μεγαλώνει από 40 έως 100 εκ. Δεν μπορείτε να το συναντήσετε στην κεντρική Ρωσία, κατανέμεται νότια: στις στέπες και σε ξηρές εκτάσεις της Μεσογείου και της Κεντρικής Ευρώπης. Ο Καύκασος, η Ασία και το νότιο τμήμα της Ρωσίας είναι επίσης μέρη γνωστά σε αυτόν.

Το σιτάρι ενός άλλου νότιου επιμήκους είναι. Μπορεί να φτάσει έως και 1,5 μ., Αν και το μέσο μέγεθος είναι από 40 έως 100 εκ. Τα στοιχεία του είναι έλη αλατιού, κιμωλία και ασβεστολιθικά εδάφη, άκρες του δρόμου στην Ασία, τον Καύκασο, τη Μεσόγειο και τη νότια Ρωσία.

Συλλογή και αποθήκευση

Παρά τις διαφορές στους τύπους χόρτου σιταριού, όλα αυτά είναι κατάλληλα για φαρμακευτική χρήση. Οι παραδοσιακοί θεραπευτές γνωρίζουν ότι είναι καλύτερο να σκάβουμε ριζώματα την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Ο ευκολότερος τρόπος είναι να αφήσετε τα ζιζάνια να σκάψουν στον κήπο.Τα ριζώματα τους πρέπει να απομακρυνθούν καλά από το έδαφος, πρώτα να πλυθούν σε μια λεκάνη ή κάδο, έτσι ώστε να είναι πιο βολικό να τα σκουπίσετε από κόκκους άμμου και στη συνέχεια να ξεπλύνετε με νερό απευθείας από τη βρύση.

Προκειμένου οι ρίζες να στεγνώσουν καλά, μπορείτε πρώτα να τις απλώσετε σε ένα ηλιόλουστο μέρος για αρχή, είναι καλύτερο όταν είναι θυελλώδεις στο δρόμο. Στη συνέχεια, πρέπει να τα μετακινήσετε σε σκιερό μέρος, κατά προτίμηση σε βεράντα ή βεράντα. Είναι σημαντικό να υπάρχει βύθισμα και ο άνεμος φυσάει γύρω από τις φαρμακευτικές πρώτες ύλες. Μπορείτε να το στεγνώσετε με στεγνωτήριο. Στη συνέχεια, οι ρίζες πρέπει να κοπούν λίγο, έτσι ώστε να είναι πιο βολικό να στοιβάζονται σε δίσκους.

Τα αποξηραμένα ριζώματα μπορούν να αποθηκευτούν για 2 χρόνια το πολύ. Ταυτόχρονα, πρέπει να τηρούνται οι κανόνες αποθήκευσης - τοποθετήστε τους σε κουτιά από κόντρα πλακέ ή σε σακούλες από καμβά.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες του σιταριού

Αυτό το επιβλαβές και επιθετικό γρασίδι σιτάρι μπορεί να κάνει καλή εξυπηρέτηση σε ένα άτομο. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες είναι γνωστές στους γιατρούς εδώ και πολύ καιρό. Χρησιμοποιήθηκαν από την αρχαία Ελλάδα. Έτσι, ήδη η μεγάλη Avicenna γνώριζε για τα οφέλη της εφαρμογής σιταριού στα τραύματα, για την ικανότητα της ρίζας της να έχει θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Στην προ-επαναστατική Ρωσία σιτάρι σιτάρι προετοιμάστηκε για φαρμακεία. Σήμερα στις ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιείται από επίσημο φάρμακο - για παράδειγμα, στη Γερμανία, όπου η χρήση σιταριού γίνεται ακόμη και στο επίπεδο της υπηρεσίας δημόσιας υγείας. Εκεί χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις φλεγμονής του ουροποιητικού συστήματος και στη θεραπεία κρυολογήματος και οξείας αναπνευστικής λοίμωξης.

Η επιστημονική ιατρική δείχνει την ικανότητα των ριζωμάτων ζιζανίων να ρυθμίζουν το μεταβολισμό του άλατος. Εκτιμάται επίσης για διουρητικά, διαφωρητικά και φαινόμενα περιβλήματος, αποχρεμπτική δράση.

Το Wheatgrass αναφέρεται σε ένα μέσο που μπορεί να αποκαταστήσει τη δύναμη, να αυξήσει τον τόνο του σώματος, να βελτιώσει την όρεξη και να αποκαταστήσει τον ύπνο. Αυτό διευκολύνεται από τα σάκχαρα και τις βιταμίνες σε αυτό. Χρησιμοποιείται επίσης η ικανότητά του να ρυθμίζει την πήξη του αίματος, να τον κορεσμό με οξυγόνο και να καθαρίζει. Λόγω της δράσης του φυτού, αυξάνεται η εκροή νερού από το σώμα, ταυτόχρονα καθαρίζονται τα τριχοειδή αγγεία, απομακρύνονται οι τοξίνες και αυτό βοηθά στη μείωση των δερματικών εξανθημάτων.

Είναι εγγενές στο σιτάρι και το ανθελμινθικό αποτέλεσμα, στη φύση χρησιμοποιείται από γάτες και σκύλους, τρώει χόρτο και ως εκ τούτου απαλλάσσεται από παράσιτα.

Για γυναίκες

Το Wheatgrass είναι ενδιαφέρον για τις γυναίκες ως εργαλείο που επιτρέπει στο δέρμα να διατηρήσει την ομορφιά, την υγεία και τη νεολαία, μειώνοντας τις ρυτίδες λόγω του ελέγχου των οξειδωτικών διεργασιών στο σώμα. Επιπλέον, η βιταμίνη Ε (τοκοφερόλη) που περιέχεται στα ριζώματα του φυτού βοηθά να απαλλαγούμε από την ακμή, την ακμή και επιταχύνει την επούλωση των ερεθισμών.

Η τοκοφερόλη βοηθά επίσης στην αποκατάσταση του κανονικού εμμηνορροϊκού κύκλου και, αυξάνοντας τη σεξουαλική ορμή, βελτιώνει τη γονιμότητα - την ικανότητα γέννησης υγιών και ισχυρών παιδιών.

Για άνδρες

Για τους άνδρες, καθώς και για τις γυναίκες, η βιταμίνη Ε βοηθά στην αποκατάσταση της γονιμότητας, παρέχει μια φυσιολογική σύνθεση του σπερματικού υγρού. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτή η συγκεκριμένη θεραπεία είναι απαραίτητη για τους άνδρες σαράντα ετών να ανακτήσουν την προηγούμενη ανδρική δύναμη και τις φυσικές σαρκικές επιθυμίες. Επιπλέον, ανακουφίζοντας απαλά τη φλεγμονή, το φυτό έχει ευεργετική επίδραση στον προστάτη, διευκολύνοντας την πορεία της προστατίτιδας.

Wheatgrass στη λαϊκή ιατρική

Η παραδοσιακή ιατρική χρησιμοποιεί χόρτο σιταριού για τη θεραπεία διαφόρων συστημάτων του σώματος - από μεταβολικές παθήσεις, ουρική αρθρίτιδα και ρευματισμούς και τελειώνει με παθολογίες πέψης, καρδιαγγειακού συστήματος, ουρογεννητικού συστήματος και ογκολογίας.

Ένα φλιτζάνι τσάι από σιτάρι θα σας βοηθήσει με την κόπωση και την αίσθηση της κατάθλιψης. Έχει αποδειχθεί ότι το σιτάρι είναι αποτελεσματικό στην εξάλειψη των επιπτώσεων της ακτινοβολίας, και μάλιστα συνταγογραφείται ως πρόσθετο φάρμακο για την ασθένεια ακτινοβολίας.

Συνιστώνται παρασκευάσματα από ριζώματα, μαζί με χυμό από φύλλα, για τη θεραπεία της βρογχίτιδας, της πνευμονίας και των οξέων λοιμώξεων του αναπνευστικού.Το γρασίδι σιταριού έχει επίσης αποδειχθεί στην καταπολέμηση της φουρουλίωσης και της ακμής. Με αυτά και άλλα δερματικά προβλήματα, όπως διάθεση σε μωρά, κνίδωση, έκζεμα, ενδείκνυται μέθοδοι λουτρού με τη χρήση παρασκευασμάτων σιταριού. Συνήθως συνταγογραφείται από 10 έως 15 τέτοιες διαδικασίες. Βοηθούν στην τριχόπτωση και τις αιμορροΐδες. Στην τελευταία περίπτωση, το wheatgrass μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί με τη μορφή κλύσματος.

Τα προϊόντα με βάση το σιτάρι χρησιμοποιούνται ευρέως για να απαλλαγούν από ηπατικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων σοβαρών όπως ηπατίτιδα, κίρρωση και παθολογίες του λιπώδους ιστού ενός οργάνου. Ως μέρος φυτικών παρασκευασμάτων, αυτό το φυτό αντιμετωπίζει τη χοληδόχο κύστη και τους αγωγούς, τη χολολιθίαση. Η παραδοσιακή ιατρική χρησιμοποιεί τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές της για να επενδύσει στα συμπτώματα της γαστρίτιδας, της κολίτιδας, της εντερίτιδας. Η παραδοσιακή ιατρική γνωρίζει μεθόδους για τη θεραπεία της υπέρτασης του σίτου, της αναιμίας, της ραχίτιδας. Μέσα που βασίζονται σε αυτό το ζιζάνιο χρησιμοποιούνται ως βοηθητικά στη σύνθετη θεραπεία κακοήθων όγκων.

Τύποι θεραπευτικών ενώσεων

Οι παραδοσιακοί θεραπευτές χρησιμοποιούν χόρτο σιταριού με τη μορφή τσαγιού, χυμού, ζωμού, έγχυσης, βάμματος και δισκίων. Τα υγρά λαμβάνονται τόσο εντός όσο και εκτός - με τη μορφή λουτρών, κομπρέσες και λοσιόν.

Τα δισκία χρησιμοποιούνται μόνο μέσα. Στην πραγματικότητα, αυτά δεν είναι δισκία με την έννοια που έχουν συνηθίσει όλοι. Οι λαϊκοί θεραπευτές τους προετοιμάζουν από το χυμό των εναέριων μερών του φυτού, για το οποίο αφήνουν τα φύλλα και τους μίσχους μέσω ενός μύλου κρέατος, ή τα σπάζουν σε ένα μπλέντερ. Ο χυμός συμπιέζεται από την προκύπτουσα μάζα, η οποία στη συνέχεια εμποτίζεται με ψωμί και τυλίγονται μικρές μπάλες.

Η λήψη τέτοιων χαπιών μέσα σε ένα μήνα αποκαθιστά τις ανοσοποιητικές δυνάμεις του σώματος, βελτιώνει την ευεξία, ομαλοποιεί το μεταβολισμό και το πεπτικό σύστημα. Ο συνήθης κανόνας αυτής της μεθόδου είναι μία φορά την ημέρα μία ώρα πριν από τα γεύματα.

Η εναλλακτική ιατρική προσφέρει επίσης έναν πρωτότυπο τρόπο για την καταπολέμηση της εφίδρωσης των ποδιών με τη βοήθεια ενός ζωντανού, μόλις σχισμένου σιταριού. Το βράδυ, μετά το πλύσιμο των ποδιών, το άχυρο κριθαριού και το γρασίδι σιταριού πρέπει να πλέξουν τα δάχτυλά σας - όπως υφαμένα καλάθια. Φορέστε τις κάλτσες σας και πηγαίνετε στο κρεβάτι. Το πρωί, πετάξτε το γρασίδι, φορέστε φρέσκες κάλτσες. Εάν το κάνετε αυτό καθημερινά, υπερβολική εφίδρωση, δυσάρεστη οσμή και σχετικό εξάνθημα της πάνας, η υπερβολή θα εξαφανιστεί.

Έγχυση

1. Από ουρική αρθρίτιδα και κυστίτιδα. Για να πάρετε έναν θεραπευτικό ζωμό, πρέπει να κόψετε το ξηρό ρίζωμα. 2 μεγάλες κουταλιές πρώτων υλών ρίχνουν μισό λίτρο βραστό νερό. Κλείστε το πιατάκι ή το καπάκι και επιμείνετε 8 ώρες. Έτοιμο να πιει 20 λεπτά πριν το πρωινό, το μεσημεριανό και το δείπνο, προθερμασμένο σε ζεστή κατάσταση. Η έγχυση δρα αποτελεσματικά ως διουρητικό, αποχρεμπτικό και διαφωρητικό.
2. Με στειρότητα. Αυτό το εργαλείο θα είναι χρήσιμο τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες. Σκάψτε το ρίζωμα, πλύνετε, ψιλοκόψτε (ή χρησιμοποιήστε έτοιμες αποξηραμένες πρώτες ύλες), παρασκευάστε 1 κουταλιά της σούπας με ένα ποτήρι φρέσκο ​​βραστό νερό. Όταν ηρεμήσει για μισή ώρα, είναι απαραίτητο να φιλτράρετε και να πιείτε τρεις φορές την ημέρα για ένα μεγάλο κουτάλι, χωρίς να το δέσετε σε ένα γεύμα.
3. Με χολοκυστίτιδα. Ρίξτε 2 μεγάλες κουταλιές της ρίζας σε 1,5 φλιτζάνια φρέσκο ​​νερό. Επιμείνετε για περίπου 4-6 ώρες. Χρησιμοποιήστε μετά το τέντωμα - ένα ποτήρι τρεις φορές την ημέρα. Πιείτε ένα μάθημα για ένα μήνα.

Βάμμα

1. Για βήχα με κρυολόγημα. Ετοιμάστε 2 κουταλιές της σούπας πρώτων υλών και 250 ml νερό. Πρέπει να βράσει και να ψυχθεί σε θερμοκρασία δωματίου. Ρίξτε χόρτο σιταριού με νερό, επιμείνετε 12 ώρες, στη συνέχεια στραγγίστε, πιέζοντας το ρίζωμα. Πίνετε 3 φορές την ημέρα σε ένα ποτήρι, δεν μπορείτε να συνδέσετε τη λήψη αυτού του φαρμάκου με ένα γεύμα.
2. Από γαστρίτιδα. Αυτό το βάμμα θα βοηθήσει στην κολίτιδα, στην εντερίτιδα και στις μεταβολικές διαταραχές. Απαιτεί ένα τελειωμένο ψιλοκομμένο ρίζωμα. Ρίξτε το με κρύο βραστό νερό στην ακόλουθη αναλογία: για 250 ml - 5 κουταλάκια του γλυκού πρώτες ύλες. Επιμείνετε 12 ώρες, στη συνέχεια στραγγίστε, διαχωρίζοντας το σιτάρι από την έγχυση, αλλά μην ρίξετε την έγχυση. Ρίχνουμε σιτάρι γρασίδι με 250 ml φρέσκου βρασμένου νερού και το αφήνουμε ζεστό για περίπου 50-60 λεπτά. Μετά το φιλτράρισμα, τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη έγχυση πρέπει να αναμιγνύονται και να πίνουν. Κανονικό - 1/2 φλιτζάνι 4 φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα.
3. Βάμμα αλκοόλ. 2 μεγάλες κουταλιές χυμού θα πρέπει να συμπιεστούν σε ένα ποτήρι καλή βότκα: παραλείψτε τα φρέσκα φύλλα και τους μίσχους σε ένα μπλέντερ και στη συνέχεια συμπιέστε με 4-6 στρώσεις γάζας. Εάν προετοιμάσετε αυτό το εργαλείο το καλοκαίρι, τότε όλο το χειμώνα μπορείτε να θεραπεύσετε για κρύο, καθώς το σιτάρι αποθηκεύεται σε αυτήν τη μορφή για αρκετούς μήνες.

Αφέψημα

1. Από αιμορροΐδες. Οι ενδείξεις για αυτό το αφέψημα είναι ευρύτερες - συμπεριλαμβανομένου συνιστάται για φλεγμονώδεις διεργασίες στο παχύ έντερο, καθώς και για επιδείνωση της φλεγμονής της ουροδόχου κύστης. Για την παρασκευή του φαρμακευτικού προϊόντος, 2 μεγάλα κουτάλια της αποξηραμένης φαρμακευτικής πρώτης ύλης πρέπει να γεμίζονται με 1 φλιτζάνι φρέσκο ​​βραστό νερό και να αποστέλλονται στη σόμπα για περαιτέρω βρασμό. Βράζουμε για 5-10 λεπτά. Μετά την ψύξη, στραγγίστε και πιέστε καλά. Ο ζωμός μπορεί να ληφθεί από το στόμα σε 1/3 φλιτζάνι πριν από τα γεύματα τρεις φορές την ημέρα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως microclyster, για το οποίο παίρνουν 2-3 μεγάλα κουτάλια του προϊόντος. Εάν σκοπεύετε να πιείτε ένα αφέψημα, μπορείτε να προσθέσετε ένα κομμάτι φραγκοστάφυλου στο άρωμα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μαγειρέματος.
2. Από τον διαβήτη. Το εργαλείο που παρασκευάζεται σύμφωνα με αυτήν τη συνταγή τακτοποιεί τον μεταβολισμό. Το νερό σε ποσότητα 1,2 λίτρων ρίχνει μια χούφτα ρίζα σιταριού. Αφήστε να βράσει, στη συνέχεια μειώστε τη φλόγα και σιγοβράστε μέχρι να μειωθεί ο όγκος κατά περίπου 25%. Μετά το τέντωμα, πίνετε 1 κουταλιά της σούπας 4 έως 5 φορές την ημέρα, ανεξάρτητα από τα γεύματα.
3. Στην ογκολογία. Όταν αποφασίζετε να χρησιμοποιήσετε λαϊκές θεραπείες, δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι ο γιατρός συνταγογραφεί την κύρια θεραπεία, τα βότανα μπορούν να είναι μόνο μια προσθήκη στο κύριο πιάτο. Είναι απαραίτητο να πάρετε 2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένο φάρμακο, να τα ρίξετε σε δύο ποτήρια φρέσκο ​​βραστό νερό και να μαγειρέψετε σε χαμηλή φωτιά. Το προϊόν πρέπει να βράσει για περίπου 15 λεπτά, όχι πλέον. Αφού πρέπει να καλύψετε τα πιάτα στα οποία βράστηκε το γρασίδι, καλύψτε και επιμείνετε για περίπου 3 ώρες. Μετά το τέντωμα, πάρτε μισή ώρα πριν από τα γεύματα. Ο καθημερινός κανόνας είναι 3-4 φορές την ημέρα για 1/3 φλιτζάνι. Το μάθημα διαρκεί ένα μήνα.
4. Ζωμός σε γάλα. Σε ένα ποτήρι γάλα πρέπει να πάρετε 1 κουταλιά της σούπας ρίζωμα. Αφήστε το γάλα να βράσει, ρίξτε τη φαρμακευτική πρώτη ύλη σε βρασμό και στείλτε το ξανά στη σόμπα. Είναι απαραίτητο το γάλα με σιτάρι να βράσει για 10 λεπτά σε χαμηλή φλόγα. Ψύξτε σε ζεστή κατάσταση, στραγγίξτε και πιείτε. Μαγειρεύετε το ζωμό δύο φορές την ημέρα. Βοηθά τις γυναίκες με τη φλεγμονώδη διαδικασία στις ωοθήκες και τη στειρότητα που προκύπτει από αυτήν τη φλεγμονή.

Τσάι

Με νεανική ακμή
Με αυτό το πρόβλημα, πρέπει να παρασκευάσετε τσάι από τέσσερα βότανα. Κατ 'αρχάς, ετοιμάστε τη φυτική συλλογή: δύο μέρη του ριζώματος σιταριού και ένα μέρος της τριχρωμίας βιολέτας, αλογοουρά, τσουκνίδα, αναμεμιγμένα σε ξηρό μπολ, όπως ένα γυάλινο βάζο. Παρασκευάστε τσάι των 2 με ένα κουταλάκι του γλυκού τσάι από βότανα και ένα τέταρτο λίτρο βραστό νερό. Μετά από 10 λεπτά, στραγγίξτε, όπως ένα κανονικό τσάι, μέσα από ένα φίλτρο τσαγιού και πιείτε. Κανονικό - 3 φορές την ημέρα. Εάν κάνετε ένα τέτοιο πάρτι τσαγιού με μια καθημερινή, παραδοσιακή τελετή, το δέρμα θα καθαρίσει πολύ γρήγορα.

Χυμός

Ο φρέσκος χυμός σιταριού σιτάρι ανακουφίζει τα συμπτώματα των αιμορροΐδων. Για να το πάρετε, το εναέριο μέρος του ζιζανίου - τόσο οι μίσχοι όσο και τα φύλλα - πρέπει να πλυθούν και να ζεματιστούν με βραστό νερό. Στη συνέχεια, μετακινηθείτε σε ένα μύλο κρέατος και προσθέστε όσο νερό προκύπτει το πράσινο βότανο που προκύπτει. Ανακατέψτε, πιέστε με 4-6 στρώσεις γάζας και βράστε για 3 λεπτά. Πίνετε 1/3 φλιτζάνι πριν από κάθε γεύμα. Δεν μπορείτε να αποθηκεύσετε χυμό για περισσότερο από δύο ημέρες, ακόμη και στο ψυγείο.

Εφαρμογή μαγειρικής

Άνθρωποι προσαρμοσμένοι να χρησιμοποιούν σιτάρι γρασίδι και στο μαγείρεμα. Για την προετοιμασία διαφόρων πιάτων, χρησιμοποιούνται τόσο τα ριζώματα όσο και το εναέριο μέρος. Τα ριζώματα είναι προτιμότερα: είναι πλουσιότερα σε χρήσιμα συστατικά και ταυτόχρονα ζουμερά.

Μπορείτε να φτιάξετε γεμάτα πιάτα από ένα φυτό, θα συμπληρώσουν τέλεια τόσο το κρέας όσο και τα προϊόντα ψαριών και είναι κατάλληλα για πιάτα από μανιτάρια και λαχανικά. Όσοι λατρεύουν το πικάντικο και αυθεντικό φαγητό θα τους αρέσουν ιδιαίτερα οι συνταγές σιταριού.

Σαλάτα σιταριού

Την άνοιξη, μια τέτοια σαλάτα θα γίνει μια πραγματική βόμβα βιταμινών, ικανή να ξυπνήσει το σώμα από την αδρανοποίηση και τη σπλήνα. Για να το προετοιμάσετε, εκτός από 100 γραμμάρια ριζώματος σιταριού, θα χρειαστείτε φύλλα πικραλίδας (περίπου 40 γραμμάρια), τσουκνίδα (περίπου 50 γραμμάρια), καθώς και μαργαρίτα και μαργαρίτα (30 γραμμάρια το καθένα).Προσθέστε τον άνηθο, τον μαϊντανό, τα πράσινα φτερά κρεμμυδιού στο φυτικό μείγμα. Τα ριζώματα πρέπει πρώτα να βράσουν λίγο (10-15 λεπτά). Κόψτε όλα τα χόρτα, σεζόν με αλάτι και σεζόν με ξινή κρέμα ή μαγιονέζα.

Πουρές σιταριού με κρεμμύδι

Για αυτό το πιάτο, το οποίο δικαίως μπορεί να θεωρηθεί δίαιτα, χρειάζεστε 300 γραμμάρια ριζώματος σιταριού. Πλύνετε το, βράστε μέχρι να μαλακώσει, αφαιρέστε το από το τηγάνι με ένα κουτάλι με σχισμή και κυλήστε μέσα από ένα μύλο κρέατος μαζί με 50 g κρεμμύδι. Αλάτι, πιπέρι και ρίχνουμε ξινή κρέμα.

Πίτες σιταριού

Για πίτες, πρέπει να προετοιμάσετε τη συνήθη ζύμη με μαγιά, αλλά να αντικαταστήσετε μέρος του αλευριού σίτου με αλεύρι σίτου από το ρίζωμα, για το οποίο η ξηρή ρίζα αλέθεται σε μύλο καφέ. Επιπλέον, το αλεύρι παράγεται μόνο από νεαρά ριζώματα, τα παλιά δεν είναι κατάλληλα για αυτό.

Για ενάμισι κιλό αλεύρι σίτου πάρτε μια λίβρα σιταριού. Και στη συνέχεια κάντε τα πάντα όπως συνήθως: αραιώστε σε ένα ποτήρι γάλα 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι, 1 κουταλιά της σούπας κοκκοποιημένη ζάχαρη, προσθέστε μια σακούλα ξηρή μαγιά. Ζυμώστε τη ζύμη μέχρι να σταματήσει να κολλάει στα χέρια σας και αρχίζει να υστερεί πίσω από τους τοίχους των πιάτων. Αφήστε για να σηκωθείτε.

Το γέμισμα για τέτοιες πίτες μπορεί να είναι βραστά και ψιλοκομμένα αυγά, αναμεμιγμένα με ρύζι, πουρέ πατάτας με τηγανητά κρεμμύδια, κιμά. Μπορείτε να ψήσετε πίτες στο φούρνο ή να τηγανίσετε σε τηγάνι σε μεγάλη ποσότητα φυτικού ελαίου.

Κουάκερ με σιτάρι

Για να φτιάξετε ένα τέτοιο κουάκερ, πρέπει να συνθλίψετε το νεαρό ρίζωμα του σιταριού και να το μετατρέψετε σε τρίξιμο. Κατά το μαγείρεμα, αναμίξτε αυτό το τρίξιμο με οποιοδήποτε άλλο, για παράδειγμα φαγόπυρο ή μαργαριτάρι κριθάρι. Καλύτερα να μαγειρέψετε σε υδατόλουτρο, αλάτι στο τέλος του μαγειρέματος. Σερβίρετε με γάλα ή βούτυρο.

Πώς να απαλλαγείτε από σιτάρι στον κήπο

Μπορείτε να απαλλαγείτε από το σιτάρι, αν και δεν είναι εύκολο. Οι έμπειροι κηπουροί ξέρουν ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινό από το καλό παλιό φτυάρι ή αγριόχορτο. Απλά πρέπει να σκάψετε και να επιλέξετε χειροκίνητα τα ριζώματα, προσπαθώντας να μην χάσετε ούτε ένα κομμάτι. Είναι μακρύ, δύσκολο, δύσκολο, αλλά με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να φέρετε το σιτάρι για πάντα.

Αναστέλλεται από χόρτο σιταριού με συνεχή καλλιέργεια και επίστρωση του εδάφους. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το μαύρο πλαστικό περιτύλιγμα ή το ίδιο χρώμα με υλικό κάλυψης ή με το ίδιο λοξότμητο γρασίδι. Ένα πυκνό στρώμα στρώματος δεν επιτρέπει στο ζιζάνιο να διαπεράσει. Αλλά αν δεν ξεφύγετε από αυτό το μέρος τον επόμενο χρόνο, θα συνεχίσει να αυξάνεται.

Εάν η πράσινη κοπριά ή τα λεγόμενα πράσινα λιπάσματα (για παράδειγμα, μουστάρδα) φυτεύονται αμέσως μετά το σκάψιμο ή το όργωμα, είναι επίσης σε θέση να αποκρούσουν το γρασίδι σιτάρι από την τοποθεσία και να το "συμπιέσουν" σταδιακά έξω από τον κήπο. Αλλά αυτό δεν θα συμβεί γρήγορα, τα siderata πρέπει να φυτεύονται τακτικά, για αρκετά χρόνια.

Υπάρχουν λαϊκά μυστικά με τα οποία επίσης πολεμούν με σιτάρι. Για παράδειγμα, συχνά το έδαφος της διανομής του ποτίζεται με μια ισχυρή λύση συνηθισμένης μαγειρικής σόδας, όταν η συνηθισμένη συσκευασία της εκτρέφεται σε έναν κάδο πέντε λίτρων νερού. Φυσικά, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μεγάλες περιοχές με αυτόν τον τρόπο. Ποτίζεται επίσης με άλμη, αραιώνοντας 3 κιλά σε ένα κουβά με νερό.

Βοηθά και 60% αλκοόλ, το οποίο ποτίζεται στο έδαφος νωρίς την άνοιξη, όταν το γρασίδι σιταριού εμφανίζεται μόλις από το έδαφος. Αλλά αυτή η μέθοδος είναι ακριβή, επομένως δεν είναι κατάλληλη για όλους.

Οι καλοκαιρινοί κάτοικοι πειραματίζονται με κιτρικό οξύ. Εάν προετοιμάσετε ένα ισχυρό διάλυμα 3 κουταλιών της σούπας οξέος αραιωμένο σε ένα λίτρο νερού και ψεκάστε το γρασίδι σιτάρι σε καλό ηλιόλουστο καιρό, τότε πολύ σύντομα θα πεθάνει.

Οι χημικές ουσίες, ιδίως τα ζιζανιοκτόνα, δρουν περίπου με τον ίδιο τρόπο. Αυτές οι ενώσεις είναι πολύ αποτελεσματικές: διεισδύουν στο ζιζάνιο και το σκοτώνουν πολύ σύντομα. Όμως τα ριζώματα μετά από κιτρικό οξύ και μετά από ζιζανιοκτόνα πρέπει να απομακρυνθούν με το χέρι με το σκάψιμο.

Παρ 'όλα αυτά, οι έμπειροι κάτοικοι του καλοκαιριού είναι πεπεισμένοι: το σιτάρι μπορεί να νικήσει με το κούρεμα, και χημικές επεξεργασίες και χειροκίνητη επιλογή ριζωμάτων. Το κύριο πράγμα είναι να χρησιμοποιήσετε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση.

Αντενδείξεις

Το γρασίδι σιταριού είναι ένα αρκετά αβλαβές φυτό και δεν υπάρχουν ειδικές απαγορεύσεις στη χρήση του. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να παρασυρθείτε είτε τρώγοντας είτε χρησιμοποιώντας ναρκωτικά που βασίζονται σε αυτό. Πρέπει να θυμόμαστε τον βασικό κανόνα - «Μην βλάπτετε» και περιλαμβάνει αυστηρή τήρηση των συνταγογραφούμενων δόσεων ή μαθημάτων και τήρηση του συνιστώμενου χρόνου θεραπείας.

Ιδιαίτερα μην κάνετε κατάχρηση των φυτικών σκευασμάτων για γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Δεν χρειάζεται να βιαστείτε να δώσετε αφέψημα και εγχύσεις σιταριού για να πιείτε για μικρά παιδιά έως δύο ετών. Ταυτόχρονα, τα θεραπευτικά λουτρά για διάθεση ενδείκνυνται ακόμη και για μωρά έως ενός έτους.

Για όσους διαγιγνώσκονται με σοβαρή νεφρική νόσο, πεπτικό έλκος, το γρασίδι σιτάρι επίσης δεν συνιστάται. Μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση.

Είναι επίσης δυνατή η ατομική δυσανεξία στα φάρμακα και τα παρασκευάσματα, τα οποία περιλαμβάνουν σιτάρι. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι καλύτερο να τα εγκαταλείψουμε εντελώς.

Φωτογραφία του σιταριού