Miód pitny: przynosi korzyści i szkodzi ciału

W dawnych czasach, na długo przed pojawieniem się wódki i innych alkoholi, w Rosji powszechne były środki odurzające z miodu. I chociaż samo słowo „miód pitny” pojawiło się stosunkowo niedawno, tradycje przygotowywania tego napoju są zakorzenione w starożytności.

Co to jest miód pitny

Ten napój jest uważany za przodka wina, ale nie jest wytwarzany z winogron. W sercu miodu pitnego, jak można się domyślić po nazwie, miód, w wyniku fermentacji powstaje miękki napój o niskiej zawartości alkoholu o delikatnym aromacie.

Oczywiście, zgodnie ze starymi przepisami, dziś jest rzadko przygotowywany. Bardziej powszechne są te, które powstały w Nowogródu Wielkim ponad 200 lat temu i od tego czasu zostały przystosowane do współczesnych warunków. Dotyczy to jednak miodu pitnego domowej roboty. Jest również produkowany przemysłowo zgodnie z zatwierdzoną recepturą i specyfikacjami. Istnieją stałe przedsiębiorstwa miodowe nie tylko w Nowogrodzie, Suzdalu lub Kołomnej, ale także w Ałtaju, a także w niektórych innych regionach, w których znajduje się wysokiej jakości surowiec do tego napoju.

Gatunek

Istnieje wiele odmian tego napoju. Główne różnice między nimi to metoda przygotowania. Na przykład:

1. W zależności od siły i czasu ekspozycji. Jest to młody miód pitny (2 tygodnie starzenia) i zwykły (w dawnych czasach był trzymany przez trzy lata, teraz, szczególnie w warunkach przemysłowych, zajmuje znacznie mniej czasu - około miesiąca). Jest również mocny i wiąże miód pitny (czyli gotowany bez gotowania).
2. W zależności od dodatkowego dodatku alkoholu. Przydziel nawet miód pitny bezalkoholowy, w którym w ogóle nie ma alkoholu.
3. W zależności od dodatkowych wypełniaczy. Miód pitny może być jagodowy, jest również przygotowywany z dodatkiem jałowca, dzikiej róży lub standardowego zestawu przypraw do takiego napoju - cynamonu, imbiru, goździków itp. W tym drugim przypadku nazywa się to pikantnym.

W przeszłości miód był uważany za najcenniejszy. Do jego fermentacji wykorzystano nie tylko chmiel, ale także różne kwaśne jagody - borówki, wiśnie, porzeczki. Produkt miał fermentować w temperaturze około + 5 ° C. Takie wymagania istnieją dzisiaj. Ale oczywiście nikt nie wylewa napoju kilka razy z jednego dębowego pojemnika do drugiego i nie zakopuje go w ziemi przez 40 lat. Nawiasem mówiąc, nawet w tamtych czasach był to zbyt długi i kosztowny proces.

W rezultacie pojawiła się technologia gorącej fermentacji, tj. Zaczęto gotować miód, dodawać do niego różne owoce, zioła, przyprawy, a drożdże zaczęto wykorzystywać jako kulturę początkową. Oczywiście koneserzy zapewnili, że wkładany miód ma bardziej wyrafinowany i bogaty smak, ale gotowany był tańszy i gotował się znacznie szybciej. Jeśli chodzi o pozostałe opcje opisane powyżej, istnieje wiele przepisów, wszystko zależy wyłącznie od wyobraźni i chęci eksperymentowania.

Każdy właściciel może więc wybrać przepis na miód pitny, który najbardziej mu się podoba, lub przygotować kilka opcji - na przykład klasyczne młode i pikantne.

Skład i zawartość kalorii

Pomimo wszystkich swoich korzystnych właściwości miód pitny jest dość wysokokalorycznym napojem, który należy stosować ostrożnie. Faktem jest, że wartość energetyczna napoju wynosi prawie 94 kcal na 100 ml, a jednocześnie węglowodany zajmują większość jego składu (po wodzie, oczywiście) - 13%.Oznacza to, że możemy założyć, że osoba pije słodycze w postaci płynnej, choć przydatne. Więc jeśli poziom cukru we krwi jest podwyższony, będziesz musiał odmówić miodu pitnego.

Jeśli chodzi o skład chemiczny, obejmuje:

1. Kwas askorbinowy - pozytywnie wpływa na stan naczyń krwionośnych.
2. Tokoferol - jest przeciwutleniaczem, ma właściwości przeciwzapalne, a także jest niezbędny dla kobiet w celu poprawy funkcji układu rozrodczego.
3. Witaminy z grupy B (tiamina, niacyna, ryboflawina i inne) - zapewniają normalne funkcjonowanie układu nerwowego, są również odpowiedzialne za procesy metaboliczne.
4. Biotyna, która odgrywa ważną rolę w procesach trawiennych i metabolicznych, poprawia kondycję włosów i paznokci.
5. Beta-karoten to kolejny przeciwutleniacz, który pozytywnie wpływa na widzenie.

Ponadto miód pitny zawiera dużą liczbę minerałów, które początkowo są obecne w surowcach używanych do jego produkcji. Na przykład żelazo jest niezbędne do hemopoezy, która odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu zdrowia potasu i magnezu w mięśniu sercowym. Zawiera nawet rzadkie pierwiastki, takie jak wanad, rubid i molibden.

Substancje wymienione powyżej są obecne w każdym miodzie pitnym, niezależnie od recepty. Ale w każdym przypadku skład chemiczny będzie unikalny, ponieważ do napoju można dodać inne składniki - na przykład sok jagodowy, sok z cytryny, przyprawy, szyszki chmielowe, drożdże. Zawierają także wiele olejków eterycznych, witamin i minerałów.

Przydatne właściwości miodu pitnego

Ten napój ma wiele korzystnych właściwości. Wysokiej jakości miód pitny wykonany z naturalnych składników:

1. Oczyszcza organizm z toksyn.
2. Pomaga wzmocnić układ odpornościowy.
3. Jest skutecznym profilaktycznie przeciw patologiom sercowo-naczyniowym.
4. Ma właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne.
5. Ma łagodny efekt uspokajający (uspokajający), jest uważany za dobre lekarstwo na stres i jego negatywne konsekwencje, a także na nerwicę.
6. Poprawia procesy metaboliczne, co pomaga pozbyć się dodatkowych kilogramów.
7. Łagodzi obrzęki i poprawia krążenie krwi.
8. Eliminuje ból mięśni
9. Ma działanie przeciwgorączkowe.

Miód pitny jest przepisywany w okresie pooperacyjnym w celu ujędrnienia ciała i przywrócenia siły. Uważa się, że jego regularne stosowanie zwiększa wytrzymałość fizyczną i zdolność organizmu do lepszego znoszenia wysokiego stresu psychicznego i psycho-emocjonalnego.

Dla kobiet

Kobietom zaleca się pić miód pitny. Poprawia krążenie krwi i działa przeciwzapalnie - pozwala to stosować w leczeniu chorób narządów miednicy. Ponadto miód pitny wzmacnia ściany macicy, a raczej jej gładkie mięśnie, co dodatkowo pomaga stworzyć zdrowe dziecko.

Dla mężczyzn

W dawnych czasach nowożeńcy otrzymywali miód pitny na wesele. Istnieje wersja, dlatego miesiąc nazywa się miodem. Państwo młodzi spożywali dobry napój, leżakowany przez kilka lat, co gwarantowało zdrowe potomstwo. Współcześni lekarze uważają, że stosowanie miodu pitnego ma większy wpływ na zdrowie reprodukcyjne mężczyzn. Faktem jest, że mały mięsień znajdujący się u podstawy penisa jest za to odpowiedzialny. Odgrywa rolę zaworu, który reguluje przepływ i odpływ krwi wypełniającej ciała jamiste. Wydajność mięśni w dużej mierze zależy od tych pierwiastków śladowych, które zawiera miód pitny. Przede wszystkim jest to cynk, który ma również działanie przeciwzapalne.

Miód pitny normalizuje krążenie krwi, co, podobnie jak właściwości opisane powyżej, pozwala wyeliminować zaburzenia erekcji i dać siłę.

Podczas ciąży

Lekarze nie są zgodni co do korzyści z miodu pitnego podczas ciąży. Jedyne, na co się zgadzają, to to, że przyszłe matki nie powinny pić alkoholowej wersji napoju, co może negatywnie wpłynąć na zdrowie płodu.

Jeśli chodzi o opcję bezalkoholową, może być przydatna, ponieważ miód pitny zawiera wiele witamin i minerałów.Pomaga przywrócić równowagę soli mineralnych i normalizować trawienie (a po ciąży często występują zaparcia, w tym te spowodowane zaburzeniami ruchliwości jelit). Ale miód i zioła mogą wywoływać reakcję alergiczną, więc pij napój ostrożnie.

Podczas karmienia piersią

Jak wiadomo, produkty pszczelarskie mają pozytywny wpływ na laktację. Ale nie powinieneś nawet używać bezalkoholowego miodu pitnego w tym okresie - może to powodować alergię u dziecka.

Dla dzieci

W klasycznej wersji miód pitny jest napojem alkoholowym, nawet niewielką fortecą o 5–7 ° С. Oczywiste jest, że dzieci nie powinny go otrzymywać, nawet w leczeniu przeziębienia. Ale opcję bezalkoholową dla dzieci można podawać zarówno w celach terapeutycznych, jak i profilaktycznych, ale nie więcej niż szklankę dziennie i pod warunkiem, że dziecko nie ma alergii.

Z dną moczanową

Z jednej strony miód pitny z dną moczanową może być przydatny, ponieważ szybko usuwa sole z organizmu. Z drugiej strony, podobnie jak inne napoje o wysokiej zawartości cukru, może niekorzystnie wpływać na stan nerek. Tak więc w przypadku dny moczanowej można jej użyć tylko wtedy, gdy potencjalna korzyść przewyższa możliwe ryzyko.

Z przeziębieniem

Ten produkt będzie bardzo przydatny na przeziębienia. W końcu sama ta choroba jest spowodowana infekcją bakteryjną lub wirusową. Miód pitny ma działanie moczopędne i zdolność do zwiększania potliwości, co pomaga w eliminacji toksyn, wirusów i oznak życiowych patogennych drobnoustrojów z organizmu.

Ponadto miód pitny poprawia wentylację płuc, dlatego warto go pić w przypadku chorób dróg oddechowych - na przykład zapalenia krtani, tchawicy, zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc.

Miód pitny ogrzewa się, ale dodatkowo jest pijany w celu dezynfekcji nosogardzieli zapaleniem migdałków lub zapaleniem migdałków.

Jedną z cech tego napoju jest to, że można go stosować zarówno samodzielnie, jak iw połączeniu z różnymi naturalnymi składnikami zawierającymi zdrowe oleje. Na przykład mogą to być płatki róż (ale musisz wziąć odmiany, które zawierają więcej olejków eterycznych), suszony tymianek, a nawet chrzan. W połączeniu z takimi składnikami miód pitny jest doskonałym lekarstwem na przeziębienie.

W Internecie można znaleźć przepisy, w których miód pitny służy do płukania nosa przeziębieniem. Ale po prostu lepiej tego nie robić - abyś mógł spalić błonę śluzową.

Miód pitny w tradycyjnej medycynie

Miód pitny w medycynie ludowej stosuje się w przypadku innych chorób. Na przykład w przypadku patologii układu sercowo-naczyniowego zaleca się stosowanie go w połączeniu z wytrawnym czerwonym winem (70 g miodu pitnego i 30 g wina pije się raz dziennie przed obiadem).

Szklanka bezalkoholowego miodu pitnego, w którym dodaje się i lekko ogrzewa świeże liście mięty, działa uspokajająco. Działa kojąco i normalizuje sen.

W przypadku niektórych chorób wątroby piją miód pitny rozcieńczony wodą (70 g napoju alkoholowego bez dodatków w 2/3 szklanki wody). Odbywa się to raz dziennie podczas jednego z głównych posiłków.

Przeciw wiosennemu niedoborowi witamin i utracie siły pomaga mieszanka miodu pitnego i kahorów pobranych w równych proporcjach (50 g każdy).

Ponadto szklanka mocnego miodu pitnego zmieszanego w równych częściach z czerwonym winem pomaga zwalczać infekcje jelitowe. Niektórzy eksperci uważają nawet, że jest to dobry lek na zaparcia i biegunkę, ponieważ pomaga znormalizować proces trawienia.

Szkoda i przeciwwskazania

Pomimo faktu, że miód pitny jest napojem naturalnym, ma wiele przeciwwskazań. Nie można go użyć:

• z cukrzycą - z powodu wysokiej zawartości cukru;
• ciąża i laktacja - ze względu na wpływ na zdrowie dziecka;
• obecność reakcji alergicznych na miód i inne składniki;
• choroby wątroby i nerek.

Nie powinieneś również dać się ponieść miodowi u osób cierpiących na przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka i zapalenie trzustki (a w ostrej postaci choroby napój ten jest całkowicie przeciwwskazany).

Oczywiście w każdym przypadku warto skonsultować się z lekarzem, aby w przyszłości nie było nieprzyjemnych niespodzianek.

Jak prawidłowo przechowywać miód pitny

Jedną z cech miodu pitnego jest to, że wymaga specjalnego podejścia do przechowywania. Tak więc materiał pojemnika, w którym będzie przechowywany, odgrywa ważną rolę. Metal nie jest uważany za najlepszy wybór, ponieważ może wejść w reakcję chemiczną z substancjami zawartymi w tym napoju. Dlatego zdecydowanie nie warto trzymać miodu pitnego w metalowej puszce.

W czasach starożytnych używano do tego dębowych beczek. Oczywiście to ten rodzaj drewna jest uważany za idealny do większości napojów o niskiej zawartości alkoholu, ponieważ zawarte w nim substancje uczestniczą w tworzeniu ich niepowtarzalnego smaku i aromatu. Jednak dębowe beczki są drogie, rzadko są stosowane w domowej produkcji miodu. Jest ich tańszy analog - są to beczki lipowe. Uważa się, że ta rasa może nawet przyspieszyć proces fermentacji.

Jeśli jednak miód pitny będzie przechowywany w zwykłym mieszkaniu w mieście, warto wybrać szklane butelki. Jest to na ogół bardziej praktyczna opcja do domowej produkcji miodu, szczególnie jeśli nie ma zbyt wiele gotowego produktu. Szkło nie reaguje z miodem pitnym. Jest to zasadniczo materiał obojętny. Ale lepiej jest wybrać ciemne szkło, szczególnie jeśli napój jest przechowywany w lodówce.

Ważne jest, aby promienie słoneczne nie padały na miód pitny. Po pierwsze, ponieważ promienie ultrafioletowe bezpośrednio wpływają na skład napoju, niszcząc korzystne substancje. Po drugie, przy dłuższej ekspozycji słońce ogrzewa butelkę, co jest niepożądane.

Przechowywanie temperatury jest ważne dla przechowywania miodu pitnego. Podobnie jak w przypadku innych napojów o niskiej zawartości alkoholu, za optymalne uważa się + 5 ... 10 ° С. Można je podać, jeśli trzymasz miód pitny w piwnicy lub w lodówce.

Do krótkotrwałego przechowywania i transportu produktów nadają się również pojemniki plastikowe. Ale przez długi czas nie można w nim napić się - pogorszy się.

Po zamknięciu odpowiednio ugotowany miód pitny można przechowywać przez lata. Co więcej, z wiekiem może być jeszcze lepiej.

Jak pić miód pitny

Wiele osób uważa, że ​​lepiej jest pić miód pitny na pusty żołądek. Oczywiście taki napój o niskiej zawartości alkoholu może odgrywać rolę aperitifu, to znaczy jest potrzebny w celu poprawy apetytu, stymulowania trawienia, a jednocześnie przyspieszenia metabolizmu.

Lepiej pić schłodzony miód pitny. Ta opcja jest szczególnie dobra na letnie upały, tylko musisz ostrożnie otwierać taką butelkę, bez wstrząsania. Jednocześnie można go nieco rozgrzać zimą, ale nie za dużo, ponieważ nie można ugotować napoju - zniszczy to zawarte w nim składniki odżywcze.

Chociaż miód pitny nie jest mocnym napojem, lepiej pić go małymi łykami, bez pośpiechu, z małych szklanek. Przekroczenie jej nie jest akceptowane.

Jak zrobić miód pitny: przepisy kulinarne

Wytwarzanie miodu pitnego w domu jest dość trudne, zwłaszcza jeśli używasz starych technologii, które wymagają piwnicy i lodowca o stałym reżimie temperaturowym, dębowych beczek itp.

Co musisz wiedzieć o gotowaniu miodu pitnego

Prawidłowo przygotowany miód pitny powinien być praktycznie przezroczysty, bez osadów. Jego kolor zależy od odcienia miodu, to znaczy może różnić się od jasnożółtego do bursztynowego brązu, przypominając wyglądem słodką sodę. Ogólnie rzecz biorąc, bardzo ważne jest, aby wybrać odpowiednie surowce do takiego napoju. Miód dla niego z pewnością musi być naturalny i aromatyczny. Ponadto doświadczony miód pitny radzi kupować lekkie odmiany tego produktu (szczególnie docenia się biel).Ale w rzeczywistości nie wpływa to na smak, a wybór ten wynika głównie z tradycji.

W razie potrzeby możesz wybrać ciemne odmiany - na przykład miód gryczany. Ma wyraźny aromat z lekką goryczką. Jednocześnie jest bardziej przydatny niż lekkie odmiany, ponieważ zawiera więcej żelaza.

Na jakość miodu należy zwrócić szczególną uwagę. Na przykład płynny miód jesienią jest całkiem do przyjęcia. Ale wiosną jest to dowód nieuczciwości sprzedawcy. Na przykład niektóre topią miód w kąpieli wodnej, co czyni go bardziej atrakcyjnym, ale częściowo pozbawia jego korzystnych właściwości. Nie wspominając już o tym, że taki produkt może być zamiennikiem.

Nie wystarczy wybrać odmianę miodu, nadal musisz dbać o sprzęt. Ponieważ zakłada się tutaj proces fermentacji, potrzebny będzie wylot gazu. Aby to zrobić, na szklaną butelkę nakłada się ciasną zakrętkę, aby zapewnić szczelne zamknięcie. Ale następnie w pokrywie powstaje otwór, przez który przechodzi cienki wąż. Jeden koniec pozostawia się w pojemniku, tak aby znalazł się nad powierzchnią napoju, a drugi opuszcza się do szklanki wody. Wielu właścicieli woli prostszą opcję - zamiast czapki używają ciasnych lateksowych lub gumowych rękawic, które dobrze przylegają do szyi. W tej rękawicy jest dziura.

W takim przypadku sprawdź proces fermentacji w następujący sposób: musisz zapalić zapałkę i przynieść rękawiczki do dziury. Jeśli ogień nie rozpala się mocniej, wówczas proces fermentacji jako całości jest zakończony, ponieważ opary alkoholu nie powstają z napoju. Ale jest to dość niebezpieczny sposób, musisz zachować ostrożność.

Przyprawiony miód pitny: dwie opcje przepisu

Fani dodawania przypraw do napojów alkoholowych mogą stosować następujący przepis: na 2,5-3 litrów wody około 1 kg miodu kwiatowego. Tę mieszaninę doprowadza się do wrzenia, ciągle mieszając. Następnie dodaje się dosłownie szczyptę różnych przypraw - ziele angielskie, mielony cynamon, kardamon, suszony i posiekany imbir, skórkę jednej cytryny, doprowadzić do wrzenia. Jeśli możesz znaleźć chmiel, możesz dodać 5 g tego składnika.

Podczas gotowania na powierzchni tworzy się piana, która jest regularnie usuwana. Po ugotowaniu bulion jest filtrowany, chłodzony, dodaje się do niego 100 g drożdży (lepiej jest wziąć browar, ale zrobią to zwykłe). Miód pitny umieszcza się w ciepłym miejscu, aby rozpocząć proces fermentacji.

Idealną opcją jest obecność zbiornika z uszczelnieniem wodnym. Możesz kupić gotowy w sklepach, ale jest też prostsza opcja - gumowa rękawica noszona na szyi. Po kilku dniach gotowy miód wlewa się do szklanych pojemników i pozostawia do dojrzewania w chłodnym miejscu na kolejne 2 tygodnie.

Istnieje inny przepis na pikantny miód pitny. 0,75 kg miodu, łącznie 10 g suszonych drożdży, kilka goździków, 1 łyżeczka zmielonej gałki muszkatołowej, szczypta cynamonu, 1 białko jaja są brane na te same 3 litry wody.

Miód i białko miesza się, aż powstanie jednorodna masa, a następnie wlewa wodę, ponownie miesza i podpala. Mieszaninę doprowadza się do wrzenia, regularnie mieszając, a następnie zmniejsza się ogień i gotuje przez 10 minut. Następnie dodaj przyprawy, ponownie wymieszaj i pozostaw na ogień na godzinę, bez zamykania pokrywki. W tym czasie mieszanina powinna uzyskać przezroczystość, jednorodność i zagotować do połowy oryginalnej objętości.

Następnie napój usuwa się z ognia, ostrożnie filtruje, wlewa do szklanej butelki i dopiero potem dodaje drożdże.

Ale są dwa ważne punkty. Podczas gotowania miodu tworzy się piana. Musi zostać usunięty. Przed dodaniem drożdży do tej mieszanki napój musi zostać schłodzony. Faktem jest, że drożdże zawierają kultury bakteryjne, które giną w wysokiej temperaturze.

Wszystko to miesza się ponownie, przykrywa złożoną gazą na jeden dzień, pokrywką lub prowizorycznym zamkiem w rękawiczce i pozostawia wędrować w ciepłym i ciemnym miejscu przez 2 tygodnie.

Miód pitny bez wrzenia

Aby przygotować ten napój, 5 g wody będzie wymagało 400 g miodu kwiatowego, 3 łyżki. łyżki dobrych rodzynek, 2-3 świeże cytryny, 1 łyżeczka drożdży.

Rodzynki są myte, cytryny są również myte i krojone w plastry, nie zapominając o usunięciu nasion. Wszystko to miesza się z miodem w dużym rondlu. Woda jest gotowana w osobnym pojemniku, następnie jest lekko chłodzona i wlewany jest przygotowany surowiec. Jest stale mieszany, aż miód całkowicie się rozpuści. Gdy kompozycja przypomina świeże mleko o temperaturze, dodaje się do niego drożdże rozcieńczone w wodzie. Tę mieszaninę pozostawia się gdzieś w ciepłym miejscu bez światła na jeden dzień. Możesz zrozumieć, że rozpoczął się proces fermentacji, ponieważ kawałki cytryny i rodzynek zaczną unosić się w powietrzu.

Po rozpoczęciu procesu możliwe będzie butelkowanie miodu pitnego po przejściu go przez gazę. Butelki te są szczelnie zamknięte i przechowywane, jak opisano powyżej, w ciemnym i chłodnym miejscu. Uważa się, że po 2 tygodniach będzie gotowy do użycia - to opisany powyżej młody miód pitny.

Klasztor Miód

Jeśli uda ci się zdobyć suszone szyszki chmielowe, możesz przygotować miód pitny z klasztoru. 3 kg wody weź 1 kg miodu i dokładnie wymieszaj. Następnie postaw napój na wolnym ogniu i stopniowo gotuj przez 3 godziny. Następnie weź 2 łyżeczki suchego posiekanego chmielu, zawiń gazę, tworząc z niej torbę, gotuj przez kolejną godzinę. Następnie miód usuwa się z ognia, przepuszcza przez filtr i wlewa do przygotowanego pojemnika (tylko napełniając go nie do końca, ale o 4/5 objętości). Następnie napój umieszcza się w ciemnym i ciepłym miejscu na kolejne 1-2 dni, aby stymulować fermentację. Jeśli nałożysz rękawicę na pojemnik i zrobisz dziurę, usłyszysz syk - jest to proces fermentacji. Kiedy syczenie ustaje, kolejne 100 ml niesłodzonej, ale mocnej czarnej herbaty wlewa się do napoju i przepuszcza przez gazę złożoną z 3 warstw. Gotowy miód pitny jest butelkowany i zakorkowany. Zaleca się naleganie na to w chłodnym miejscu przez 1 rok.

Miód Wiśniowy

Ten napój jest wytwarzany bez drożdży. Weź 4-5 kg ​​wiśni i 2 kg miodu na 1 litr wody. Najpierw gotuje się syrop miodowy, rozcieńczając surowiec wodą i przenosząc go najpierw do emaliowanej patelni. Wiśnia wlewa się do szklanego pojemnika z wąską szyjką (nasiona są wcześniej usuwane). Ostudzić syrop miodowy i polać go wiśnią. Kwas zawarty w jagodach rozpoczyna proces fermentacji - potrwa 3 dni, po czym napój jest filtrowany, wlewany do butelek, zamykany pokrywkami lub korkami i umieszczany w chłodnym miejscu.

Miód żurawinowy wytwarza się w podobny sposób, dodaje się tylko więcej wody i mniej jagód. Jeśli nie nalegasz na to przez 3 dni i pijesz go prawie natychmiast po schłodzeniu, fermentacja nie nastąpi i otrzymasz napój bezalkoholowy.

Ciekawe fakty na temat miodu pitnego

1. W dawnych czasach miód pitny był trzymany wyłącznie na specjalne okazje. I nie jest to zaskakujące, ponieważ w tamtych czasach napój był przygotowywany bardzo długo. Tak zwany miód kładziony pozostawiono w dębowej beczce zakopanej w ziemi na 15–40 lat (a niektóre źródła wskazują, że jest to do 50). Miód chmielowy przygotowano szybciej, ponieważ w takich przypadkach dodawano do niego chmiel, ale nadal trwało to co najmniej 3 lata. Był też tak zwany gotowany miód - był przygotowywany jak piwo - najpierw mieszaninę doprowadzono do wrzenia, a następnie dodano zakwas - na przykład mógł to być czarny chleb.
2. Miód pitny był przygotowywany w beczkach. A wyrażenie „leć w maści” pochodzi właśnie z odległych czasów. Do produkcji drewnianych pojemników w tamtej epoce użyto czarnej żywicy. W wysokiej jakości beczkach deski są bardzo ściśle ze sobą dopasowane.Ale w źle wykonanych pojemnikach przez szczelinę w deskach może dostać się do środka trochę żywicy - i nawet mikroskopijna ilość tego płynu o ostrym smaku wystarczyła, aby zepsuć całą objętość napoju. I to ujawniono po wielu latach dojrzewania.
3. Drogiego zestawu miodu stopniowo zastępowano innymi napojami. Istotną rolę odegrał również fakt, że państwo i monopolizacja produkcji kościelnej. Potem pojawiła się wódka i przyćmiła słabsze napoje w surowym rosyjskim klimacie.

Zdjęcie miodu pitnego