Γεντιανή: φαρμακευτικές ιδιότητες και αντενδείξεις

Απαλά μπλε, μοβ, κίτρινα κουδούνια γεντιανού ανοίγουν την άνοιξη ή το φθινόπωρο, προσκαλώντας βοτανολόγους για μια βόλτα για ένα χρήσιμο φυτό. Οι φαρμακευτικές του ιδιότητες χρησιμοποιήθηκαν ήδη από τον 2ο αιώνα π.Χ., για τη θεραπεία της πανώλης με ριζώματα. Το τμήμα του εδάφους εκτιμάται και χρησιμοποιείται σε πολλές λαϊκές συνταγές.

Πώς φαίνεται και πού μεγαλώνει

Συνολικά, η οικογένεια έχει 400 είδη. Στο ευρωπαϊκό μέρος, 96 από αυτά είναι κοινά. Έχουν κοινά χαρακτηριστικά, αλλά διαφέρουν ως προς το μέγεθος και την περίοδο ανθοφορίας. Οι μικρότεροι εκπρόσωποι μεγαλώνουν όχι περισσότερο από 20 εκ. Και οι γίγαντες φτάνουν τα 1,5 μ. Πρόκειται κυρίως για θάμνους με ίσια στελέχη και ισχυρά ριζώματα. Τα φύλλα είναι μακριά, νυστέρι, με έντονο κοίλο στη μέση της πλάκας των φύλλων.

Το corolla του λουλουδιού συνήθως χρωματίζεται σε μωβ, μπλε, κίτρινο ή λευκό. Μια σκοτεινότερη σκιά επικρατεί στο εσωτερικό, η εξωτερική πλευρά είναι ελαφρύτερη, συχνά υπάρχουν ρίγες που εκτείνονται από τη βάση έως τις άκρες του πετάλου. Σε σύγκριση με το μήκος των στελεχών, τα λουλούδια είναι μεγάλα, παρόμοια με ένα κουδούνι.

Ο βιότοπος καλύπτει σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο, εξαιρουμένων των πιο βόρειων περιοχών. Αλλά πιθανότατα, γεντιανή ή πικρία, όπως λέγεται στη χώρα μας, μεγαλώνει σε εύκρατα γεωγραφικά πλάτη. Επιπλέον, δεν φοβάται τα ύψη και τον σπάνιο αέρα, μερικές φορές ανεβαίνοντας στα 5500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Βρίσκεται συχνά στα αλπικά λιβάδια ως μέρος των forbs. Η πικρία σχεδόν δεν σχηματίζει ξέφωτο, εστιάζοντας σε 3-4 θάμνους.

Ως φαρμακευτικό φυτό, έχει αναπτυχθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα σε φαρμακευτικούς κήπους, ώστε να μην τρέχει φαρμακευτικές πρώτες ύλες στα βουνά και τις πλαγιές. Έχει ένα καλό διακοσμητικό αποτέλεσμα, φυτεύεται ξεχωριστά ή ως μέρος παρτέρια. Μπορείτε να συνδυάσετε ποικιλίες με διαφορετικές περιόδους ανθοφορίας και να προσφέρετε ένα παρτέρι για όλες τις εποχές με ασυνήθιστα ευαίσθητα κουδούνια, λαμβάνοντας διπλό όφελος - αισθητική απόλαυση και εύκολη συλλογή των απαραίτητων πρώτων υλών.

Είδη

Υπάρχουν ετήσιες και πολυετείς ποικιλίες. Στην κηπουρική, προτιμώνται τα πολυετή φυτά, στην ιατρική πρακτική χρησιμοποιούνται διάφοροι κύριοι τύποι:

• χωρίς στέλεχος
• ελατήριο
• πνευμονική;
• Daurian;
• σταυροειδές;
• κίτρινο;
• μεγάλα φύλλα

Τα είδη είναι χαρακτηριστικά για διαφορετικές φυσικές συνθήκες, στις περισσότερες δεν φοβούνται τον παγετό και δεν απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή όταν μεγαλώνουν. Συλλέγονται σε φυσικές συνθήκες ή καλλιεργούνται σε εξοχικές κατοικίες και σε οικόπεδα.

Σημαντικό: ορισμένοι τύποι γεντιανών θεωρούνται σπάνιοι και απειλούνται εξαιτίας ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Άνοιξη
Το μικρότερο, μεγαλώνει όχι περισσότερο από 3-5 εκ. Ένα φωτεινό μπλε λουλούδι αποκαλύπτεται σε ένα ίσιο στέλεχος. Το φυτό είναι πολυετές, δεν φοβάται τους παγετούς, δεν απαιτεί τις αναπτυσσόμενες συνθήκες, έχει αναλγητικά, βακτηριοκτόνα και ήπια ηρεμιστικά αποτελέσματα. Στις λαϊκές συνταγές χρησιμοποιούνται ριζώματα και φύλλα.

Στελέχωση
Το στέλεχος υψώνεται 9-10 cm πάνω από το έδαφος, το λουλούδι είναι μεγάλο, έντονα χρωματισμένο, σε σχήμα καμπάνας. Αναπτύσσεται σε ένα μέρος για αρκετά χρόνια, ανθεκτικό στον παγετό.

Ενδιαφέρον: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πρόβλεψη του καιρού, λίγες ώρες πριν από τη βροχή, τα στεφάνια λουλουδιών κλείνουν.

Πνευμονική
Το ύψος του φυτού είναι 60 cm, το στέλεχος είναι ένα, δεν διακλαδίζεται, τα στενά φύλλα κάθονται σφιχτά, τοποθετημένα σε συχνές βαθμίδες. Μπλε λουλούδι σε σχήμα καμπάνας. Στην κορυφή του στελέχους στο τέλος του καλοκαιριού, 1, σπάνια 2, τα λουλούδια αποκαλύπτονται με χαρακτηριστικές διακεκομμένες γραμμές στο εξωτερικό.

Στη λαϊκή ιατρική, χρησιμοποιούνται μέρη εδάφους και ρίζα.Χρησιμοποιείται για την αποβολή παρασίτων από τα έντερα, τη σταθεροποίηση του νευρικού συστήματος, τη μείωση του πόνου κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως και την ομαλοποίηση του τόνου της μήτρας.

Ντόριαν
Διαφέρει από τα υπόλοιπα στα λουλούδια, που συλλέγονται σε ταξιανθίες 5-8 τεμαχίων. Βρίσκονται 2-3 βαθμίδες σε μίσχο σχεδόν χωρίς φύλλα. Η μαζική ανθοφορία συμβαίνει τον Αύγουστο. Το κύριο μέρος των φύλλων φύλλων αναπτύσσεται από τη βασική ροζέτα. Περιβάλλουν το στέλεχος, το οποίο σπάνια εκτείνεται πάνω από 40 cm.

Τα αφέψημα και οι εγχύσεις από τις ρίζες και το έδαφος έχουν αντιπυρετική, ανοσοδιεγερτική, αντιβακτηριακή δράση. Χρησιμοποιούνται για ρευματισμούς, μυϊκούς πόνους, για τη μείωση του πόνου κατά τη διάρκεια τραυματισμών, την ανακούφιση από αγγειακούς σπασμούς και ημικρανίες. Ένα καλό αντιιικό αποτέλεσμα το επιτρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια επιδημιών της ιογενούς γρίπης, SARS. Τα αφέψημα συνιστώνται για τους άνδρες ως υποστηρικτικό εργαλείο για συνεχή πίεση και συναισθηματική κόπωση. Η τακτική χρήση του γεντιανού επιστρέφει δραστικότητα, αποκαθιστά τον μηχανισμό της σεξουαλικής διέγερσης.

Σταυρό φύλλο
Ένα από τα πιο πολύτιμα από την άποψη των βοτανολόγων. Οι συνταγές χρησιμοποιούν τη ρίζα. Το εργοστάσιο προτιμά βραχώδεις πλαγιές, ανοιχτά ηλιόλουστα μέρη. Αισθάνεται υπέροχα στη γειτονιά με άλλα βότανα λιβαδιών. Ο θάμνος φτάνει σε ύψος 70 εκ. Χαρακτηρίζεται από ευθεία στελέχη χωρίς κλαδιά με ισχυρή βασική ροζέτα από φύλλα. Τα λουλούδια σχηματίζονται από τσαμπιά στους άξονες των φύλλων. Αρχίζουν να ξεδιπλώνονται σχεδόν ταυτόχρονα, ξεκινώντας από τα κατώτερα επίπεδα. Η ανθοφορία εμφανίζεται το καλοκαίρι, ξεκινώντας από το δεύτερο μισό του Ιουνίου, το κουτί σπόρων σχηματίζεται τον Σεπτέμβριο.

Τα ριζώματα περιλαμβάνουν αλκαλοειδή, πικρία και αιθέρια έλαια. Η έγχυση και το αφέψημα χρησιμοποιούνται για προβλήματα στο πεπτικό σύστημα, καούρα, πολυαρθρίτιδα, αναιμία και κακή όρεξη. Οι λοσιόν και οι συμπιέσεις διεγείρουν την αναγέννηση σε περίπτωση τραυμάτων και πυώδους πληγών, η σκόνη αναμεμιγμένη με άνθη χαμομηλιού είναι αποτελεσματική σε περίπτωση βλάβης του δέρματος.

Με την υπεριδρωσία των ποδιών, ριζώματα χρησιμοποιούνται μαζί με θρυμματισμένο φλοιό βελανιδιάς.

Κίτρινο
Χρησιμοποιήθηκε στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη για την ομαλοποίηση της πέψης, τα ριζώματα χρησιμοποιήθηκαν για τη θεραπεία της πανούκλας και την πρόληψη εντερικών παθήσεων. Το πιο σπάνιο, απειλούμενο είδος, αναφέρεται στο Κόκκινο Βιβλίο. Είναι δύσκολο να καλλιεργηθεί, εξαφανίζεται στη φύση, γιατί μπορεί να ζήσει μόνο σε ορισμένα μέρη, τα οποία συχνά κυριαρχεί ο άνθρωπος.

Το ψηλότερο είδος, φτάνει τα 1,5 μέτρα, από το ρίζωμα υπάρχουν πολλά ισχυρά ευθεία στελέχη. Το χρώμα των φύλλων είναι πράσινο με γαλάζια απόχρωση · οι φλέβες ανακούφισης τόξου είναι σαφώς ορατές στην επιφάνεια. Τα χαμηλότερα συλλέγονται σε μια αφράτη έξοδο, τα πάνω είναι τοποθετημένα σε ζεύγη στο στέλεχος. Ανθίζει άφθονα, ξεκινώντας από 3-4 χρόνια ζωής. Υπό ευνοϊκές συνθήκες, ο θάμνος ζει έως και 50 χρόνια. Το ρίζωμα εκτιμάται, παρασκευάζονται αφέψημα, εγχύσεις, εκχυλίσματα για αλοιφές.

Χρησιμοποιείται ως απολυμαντικό, αντιικό, αντιβακτηριακό μέσο. Χρησιμοποιείται σε σύνθετες συνταγές και συλλογές για γαστρίτιδα, αχίλλες, διαταραχές της χοληδόχου κύστης και του ήπατος. Τα αφέψημα των ριζωμάτων ενισχύουν την ανοσία, επιταχύνουν την αναγέννηση, έχουν ηρεμιστικό αποτέλεσμα. Συνιστάται για πνευμονικές παθολογίες, ουρολιθίαση, διαταραχές στη σεξουαλική σφαίρα.

Μεγάλο φύλλο
Διανέμεται στη Σιβηρία, την Άπω Ανατολή, στην περιοχή Amur. Εκτός από τις φαρμακευτικές ιδιότητες, είναι ένα φυτό μελιού. Το όνομα αντικατοπτρίζει πλήρως την εμφάνιση του φυτού. Τα φύλλα, σε αντίθεση με άλλα είδη, είναι πραγματικά μεγάλα, πολλά. 2,5–3 εκατοστά μεγαλώνουν σε πλάτος, μερικές φορές φτάνουν τα 40 εκατοστά σε μήκος. Πολλά από αυτά βρίσκονται στη βασική ζώνη, καθώς το στέλεχος τραβιέται, ο αριθμός των φύλλων μειώνεται σταδιακά με το ύψος. Τα λουλούδια, αντίθετα, είναι μικρά, διαμέτρου περίπου 2 cm, με έντονο μπλε χρώμα με ιώδη απόχρωση. Δημοφιλές ως διακοσμητικό φυτό σε παρτέρια πολλαπλών επιπέδων.

Για θεραπευτικούς σκοπούς, χρησιμοποιούνται όλα τα μέρη του φυτού, αλλά μετά τη συλλογή χωρίζονται τακτικά στο τμήμα του εδάφους και τα ριζώματα, ξηραίνονται ξεχωριστά. Τα αφέψημα βελτιώνουν την πέψη και την ισχύ, χρησιμοποιούνται ως αιμοστατικοί και αντιβακτηριακοί παράγοντες.Οι εγχύσεις είναι καλές για τη ρύθμιση της εκκριτικής λειτουργίας του στομάχου, την εξάλειψη της παθογόνου χλωρίδας στο πεπτικό σύστημα και τη βελτίωση της εντερικής κινητικότητας.

Χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία πνευμονικών παθήσεων, υπέρτασης, νευρασθένειας, χρόνιας γαστρίτιδας.

Συλλογή και αποθήκευση

Το Gentian μεγαλώνει σε μικρές κουρτίνες πολλών θάμνων. Σχεδιάζουν ένα μέρος για να μαζευτούν το καλοκαίρι, επιλέγοντας ξέφωτο με τις πιο φυλλώδεις ροζέτες. Εάν ο πολιτισμός καλλιεργείται σε ένα προσωπικό οικόπεδο, τότε αξίζει να φυτέψετε πολλά κρεβάτια και να συλλέξετε εναλλακτικά πρώτες ύλες από αυτά, φροντίστε να αφήσετε ένα μικρό μέρος για περαιτέρω ανάπτυξη.

Σημαντικό: Τα φυτά έχουν φαρμακευτική δράση μόνο μετά από 3-4 χρόνια · τα νεότερα δεν έχουν ακόμη συσσωρεύσει ένα σύμπλεγμα χρήσιμων ουσιών.

Στα περισσότερα είδη, τα ριζώματα μαζί με τις ρίζες θεωρούνται το πιο πολύτιμο συστατικό. Οι ποικιλίες στις οποίες χρησιμοποιείται επίσης το αλεσμένο μέρος συνιστώνται να συλλέγονται σε 2 δόσεις. Η πράσινη μάζα κόβεται εν μέρει κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας και οι ρίζες σκάβονται το φθινόπωρο, μετά την έναρξη της μαρασμού των φύλλων.

Μετά την εκσκαφή του ριζώματος, ανακινείται καλά, λεπτές ρίζες, οι κατεστραμμένες περιοχές κόβονται και μόνο μετά πλένονται σε αρκετά νερά. Οι μικρές ρίζες ξηραίνονται ολόκληρες, κόβονται περισσότερο σε κομμάτια και αυτές που έχουν φτάσει σε πάχος 2-3 cm, είναι καλύτερα να χωριστούν. Είναι πιο βολικό να στεγνώνετε σε θερμοκρασία 50 βαθμών. Χρησιμοποιείται ηλεκτρικό στεγνωτήριο. Με φυσική ξήρανση, ξεκινά η διαδικασία της σταδιακής ζύμωσης και καταστρέφεται μέρος της χρήσιμης πικρίας. Τα ποιοτικά αποξηραμένα ριζώματα μπορούν να αναγνωριστούν από μια ελαφριά μυρωδιά με μέλι και πολύ πικρή γεύση.

Η διάρκεια ζωής των τελικών πρώτων υλών είναι 3 χρόνια. Μετά την ξήρανση, είναι καλύτερο να τοποθετήσετε τα ριζώματα σε μια λινό τσάντα και να κρεμάσετε σε ένα ξηρό, σκοτεινό μέρος, σημειώνοντας το έτος και τον μήνα της συλλογής.

Χημική σύνθεση

Για κάθε είδος, η αναλογία θρεπτικών ουσιών ποικίλλει ελαφρώς, αλλά τα συνηθισμένα είναι:

• Καχετίνες;
• πηκτίνες
• πικρία
• κόμμι;
• φλαβονοειδή
• ρητίνες
• βλέννα
• τανίνες;
• ιριδοειδή
• σακχαρόζη
• αιθέρια έλαια
• λιπαρά οξέα
• κουμαρίνες;
• γεντιανή;
• αλκαλοειδή;
• ασκορβικό οξύ.

Ο χρωματισμός δίνεται στη ρίζα από χρωστικές ουσίες. Το επίπεδο του θεραπευτικού αποτελέσματος οφείλεται στην παρουσία πικρών γλυκοσίδων συγκεντρωμένων στο ρίζωμα.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες της γεντιανής

Τα αφέψημα και οι εγχύσεις του ριζικού τμήματος χρησιμοποιούνται ως μέρος της σύνθετης θεραπείας:

• με χαμηλό επίπεδο όρεξης.
• αναιμία
• αναιμία
• διάθεση;
• ανεπάρκεια βιταμινών
• σκορβούτο;
• βρογχίτιδα
• χρόνιος βήχας
• απώλεια δύναμης
• χαμηλή ανοσία και καθυστερημένη αναγέννηση
• πόνος στις αρθρώσεις.

Τα αφέψημα βοτάνων και ριζωμάτων έχουν χρησιμοποιηθεί επιτυχώς για τη θεραπεία της πανούκλας και της ελονοσίας λόγω των αντιβακτηριακών και αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων τους. Το κίτρινο γεντιανό περιλαμβάνεται στη σύνθεση των γαστρικών ελιξιρίων, του βάλσαμου Bittner, της σουηδικής πικρίας, του Aflubin. Τα κατάπλασμα και τα λοσιόν βοηθούν στην ανακούφιση από τον κνησμό και τον ερεθισμό με κυψέλες, τσιμπήματα εντόμων και είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία ερεθιστικών τραυμάτων και κοψίματος.

Η κύρια κατεύθυνση της χρήσης του gorchanka είναι μια δυσλειτουργία στο πεπτικό σύστημα. Ανακουφίζει τους σπασμούς των λείων μυών, εξαλείφει τη δυσκοιλιότητα, τον μετεωρισμό και την καούρα, διεγείρει το διαχωρισμό της χολής, την έκκριση των πεπτικών αδένων.

Η χρήση της γεντιανής στη λαϊκή ιατρική

Τα ριζώματα και τα φύλλα χρησιμοποιούνται για εσωτερική και εξωτερική χρήση, ανάλογα με τον τύπο και τη σοβαρότητα της νόσου. Βασικά, παρασκευάζονται εγχύσεις νερού, λιγότερο συχνά αλκοόλ. Τα αφέψημα διατηρούν χρήσιμες ιδιότητες μόνο για μια ημέρα, ακόμη και αν φυλάσσονται στο ψυγείο. Πρέπει να τα μαγειρέψετε σε μικρές μερίδες, και αυτό που απομένει είναι απαραίτητο να χυθεί μετά από 24 ώρες. Η σκόνη από το αποξηραμένο ρίζωμα αποθηκεύεται καλύτερα · πρέπει να τοποθετηθεί σε ένα βάζο με καλά αλεσμένο καπάκι για να το προστατεύσει από την υγρασία.Για κάθε τμήμα της νόσου υπάρχουν αποτελεσματικές και δοκιμασμένες με το χρόνο λαϊκές συνταγές.

Νευρική εξάντληση και χρόνια κόπωση

Για 200 ml νερού, πάρτε 2 κουταλιές της σούπας. κουταλιές ξηρών πρώτων υλών, σε χαμηλή φωτιά, βράστε και επωάστηκαν για 10 λεπτά. Στη συνέχεια ψύχεται, διηθείται και χωρίζεται σε 4 ίσα μέρη, τα οποία καταναλώνονται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η πορεία της θεραπείας είναι τουλάχιστον 14 ημέρες.

Έλλειψη όρεξης

Επιλογές υποδοχής 2, σε ζωμό και σκόνη. Με απόλυτη απροθυμία να φάτε φαγητό, συνιστάται να παίρνετε σκόνη 3 φορές την ημέρα στην άκρη ενός μαχαιριού, πλένοντας με 100 ml ζεστού νερού μισή ώρα πριν από το προγραμματισμένο γεύμα.

Για πιο ήπια συμπτώματα, είναι προτιμότερο να προτιμάτε ένα αφέψημα 1 κουταλιά της σούπας. νερό για 1 κουταλάκι του γλυκού πρώτες ύλες. Ο χρόνος σιγοβράσης σε ένα σμάλτο τηγάνι σε χαμηλή φωτιά είναι 10 λεπτά. Πάρτε 20 ml για 15-20 λεπτά πριν το φαγητό. Τα υπόλοιπα κεφάλαια χύνονται το βράδυ, την επόμενη μέρα προετοιμάζεται μια νέα μερίδα.

Ρευματισμοί, αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα

Η θρυμματισμένη ξηρή ρίζα χύνεται σε 300 ml κρύου νερού και, αφού βράσει, σιγοβράζει για 15 λεπτά. Αφού αφήσει το ζωμό για 2 ώρες, φιλτράρεται, χύνεται σε ένα μπουκάλι ή βάζο με καπάκι. Πάρτε ίσα μερίδια 3 φορές την ημέρα. Το εργαλείο δεν είναι εθιστικό, με τακτική χρήση ανακουφίζει από τον πόνο στις αρθρώσεις, μειώνει την ένταση των προσβολών ουρικής αρθρίτιδας, αυξάνει την ευελιξία και το πλάτος της κίνησης των άκρων και της οσφυϊκής χώρας.

Υπεριδρωσία

Η μυρωδιά του ιδρώτα σταματά εύκολα από καθημερινά λουτρά από ένα μείγμα 5 μερών ριζώματος γεντιανών και 3 μερών θρυμματισμένου φλοιού δρυός. Οι πρώτες ύλες χύνονται με 1 λίτρο νερού, βράζονται για τουλάχιστον 10 λεπτά. Ο ζωμός πρέπει να είναι ζεστός μόλις υποστεί το πόδι. Η διαδικασία πραγματοποιείται μέχρι να κρυώσει το υγρό. Τα πόδια βρέχονται με βαμβακερό ύφασμα, οι κάλτσες από φυσικές ίνες φοριούνται τη νύχτα. Μέσα σε 3-4 ημέρες, η μυρωδιά εξαφανίζεται, μετά από μια εβδομάδα διαδικασιών, η εφίδρωση μειώνεται σημαντικά. Προς το παρόν, συνιστάται να μην χρησιμοποιείτε κάλτσες και καλσόν από συνθετικά υφάσματα.

Καούρα

Αντί για χάπια, είναι πολύ καλύτερο να παίρνετε ένα ποτήρι βάμμα ρίζας σε κρασί ή βότκα πριν φάτε. Η έγχυση παρασκευάζεται 21 ημέρες από 1 κουταλιά της σούπας. κουταλιές της σούπας ριζώματα ανά 200 g υγρού.

Διάθεση

Η εκδήλωσή του σε έναν ενήλικα είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό, αλλά είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσουμε. Για την ανακούφιση των εξωτερικών συμπτωμάτων, ένα αφέψημα παρασκευάζεται από ένα μείγμα από βότανο yarrow, ρίζες γεντιανών και elecampane σε ίσα μερίδια. 15 g μικτών πρώτων υλών χύνονται σε 500 ml νερού και βράζονται για 10-12 λεπτά. Αποδεκτό μόνο με τη μορφή θερμότητας πριν φάει 1 κουταλιά της σούπας. κουτάλι

Γεντιανή καλλιέργεια στον κήπο

Εκτός από τα φαρμακευτικά είδη, υπάρχουν επίσης διακοσμητικές ποικιλίες εκπληκτικής ομορφιάς. Είναι καλό να τα συνδυάσετε, τότε όταν αφαιρείτε μέρος των φαρμακευτικών φυτών, η εμφάνιση του παρτέρου δεν θα υποφέρει πολύ. Απαίτηση σε συνθήκες καλλιέργειας και τέτοια εντυπωσιακά είδη:

• επτά φορές?
• Κινέζικα διακοσμημένα
• ακτινοβολία;
• σημείο;
• στενά φύλλα

Οι έμπειροι κηπουροί συμβουλεύουν να μην χτυπήσουν τα φυτά, αλλά να σπείρουν την καλλιέργεια αμέσως στο έδαφος που ζεσταίνεται από τον ανοιξιάτικο ήλιο στις αρχές Μαΐου. Για είδη με περίοδο ανθοφορίας την άνοιξη, επιλέγονται σκιασμένες περιοχές, για φθινόπωρο - ηλιόλουστο. Οι μικροί σπόροι σπέρνονται σε προετοιμασμένο έδαφος και πασπαλίζονται ελαφρά με ένα πολύ λεπτό στρώμα άμμου.

Η φροντίδα των φυτών είναι ελάχιστη και συνίσταται στο έγκαιρο πότισμα, την καλλιέργεια και την αφαίρεση ζιζανίων. Δεν είναι απαραίτητο να ταΐζετε με ειδικά παρασκευάσματα · αρκεί να ρίχνετε 3-4 φορές την σεζόν με νερό τέφρας ή πολύ αδύναμη έγχυση μουλεΐνης. Σε ένα μέρος, η πικρία μπορεί να αυξηθεί έως 10-12 χρόνια. Για το χειμώνα, σε περιοχές όπου υπάρχει λίγο χιόνι, και οι παγετοί έρχονται απότομα και για μεγάλο χρονικό διάστημα, μια φυτεία με ένα φαρμακευτικό φυτό καλύπτεται με κωνοφόρα κλαδιά ερυθρελάτης.

Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, η γεντιανή είναι η πιο ευάλωτη και απαιτητική για πότισμα. Είναι καλύτερο εάν το έδαφος στο κρεβάτι του είναι συνεχώς ελαφρώς υγρό.

Μερικές φορές κουκίδες ή άνθιση εμφανίζονται στους θάμνους. Αυτά είναι σημάδια γκρίζας σήψης, καφέ κηλίδων ή σκουριάς.

Σημαντικό: ένα φυτό με σημεία ασθένειας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ιατρικούς σκοπούς.

Με μια μικρή περιοχή βλάβης, τα μυκητοκτόνα αντιμετωπίζονται, με σημαντική ζημιά στην πράσινη μάζα, το φυτό θα πρέπει να καταστραφεί και ο τόπος ανάπτυξης πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα διάλυμα ασβέστη.

Το Gentian δεν είναι απαλλαγμένο από την εμφάνιση παρασίτων, και η πικρή γεύση του φυτού για αυτά δεν γίνεται σοβαρό εμπόδιο. Θάμνοι, αφίδες, γυμνοσάλιαγκες, νηματώδη εμφανίζονται περιστασιακά στους θάμνους. Η καταπολέμηση τους γίνεται μέσω ψεκασμού με εντομοκτόνα. Τα Fufanon, Aktara, Karbofos είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά.

Παρακαλώ σημειώστε: τα περισσότερα από τα φάρμακα είναι δηλητηριώδη για τις μέλισσες, οπότε αν υπάρχει ένα μελισσοκομείο κοντά, τότε θα πρέπει να κάνετε με λαϊκές μεθόδους.

Αντενδείξεις

Εμπόδιο στη χρήση οποιουδήποτε είδους θα είναι η δυσανεξία στην πικρία, την εγκυμοσύνη και τη γαλουχία. Με προσοχή, αφέψημα και εγχύσεις χρησιμοποιούνται για πιθανές αλλεργικές αντιδράσεις. Για να προσδιορίσετε, πρέπει να εφαρμόσετε ένα μικρό εργαλείο στο πίσω μέρος της βούρτσας. Εάν παρατηρηθεί ερυθρότητα ή κνησμός εντός 2-3 ωρών, τότε θα πρέπει να αποφύγετε μια τέτοια θεραπεία. Η υψηλή αρτηριακή πίεση, το πεπτικό έλκος και η γαστρίτιδα υπεροξέος στο οξύ στάδιο θεωρούνται επίσης αντενδείξεις.

Ένα χρήσιμο και όμορφο φυτό - γεντιανή - θα γίνει διακόσμηση του κήπου και ταυτόχρονα ένα πράσινο σετ πρώτων βοηθειών.

Φωτογραφία γεντιανού