Kwas buraczany: korzyści i szkody dla organizmu

Kwas buraczany jest znany w naszym kraju od czasów starożytnych. Tym napojem nasi przodkowie ugasili pragnienie i zwiększyli ton ich ciała. A dziś cieszy się zasłużoną popularnością. Pomaga obniżyć wysokie ciśnienie krwi, łagodzi zaburzenia rytmu serca, pomaga oczyścić ciało, rozszerza naczynia krwionośne, a na koniec usuwa zmęczenie.

Skład i zawartość kalorii

Wartość energetyczna kwasu buraczanego jest niska, w 100 g produktu zawiera tylko 42 kcal. Ponieważ głównym składnikiem napoju są buraki, węglowodany są na pierwszym miejscu w produkcie, jest ich 9,56 g. Następują białka (1,61 g), a tłuszcze (0,17 g) są na ostatnim miejscu. Ale ważne jest to, że błonnik, przydatny do trawienia, zawiera 100 g kwasu chlebowego 2,8 g.

Napój zawiera znaczną ilość witaminy C, która jest tak niezbędna do wzmocnienia układu odpornościowego, E, który spowalnia starzenie, A, K, B i kwas foliowy, które sprzyjają wzrostowi tkanek.

Kwas buraczany zawiera miedź, cynk i jod, co ma ogromne znaczenie dla zdrowia paznokci i włosów. Zawiera krzem, niezbędny do produkcji kolagenu, a także potas i magnez, które odpowiadają za budowę kości i tkanek łącznych, elastyczność ścian naczyń krwionośnych. Pomaga to obniżyć ciśnienie krwi, pozytywnie wpływa na układ nerwowy człowieka i spowalnia starzenie.

Przydatne właściwości kwasu buraczanego

Ogólna korzyść

Długoterminowe obserwacje pozwoliły naukowcom podkreślić korzystne skutki stosowania kwasu chlebowego z buraków na narządy i układy organizmu człowieka:

• leczy zaparcia;
• Pomaga obniżyć poziom cholesterolu
• leczy infekcje dróg oddechowych;
• poprawia stan wątroby, pomaga zwalczać miażdżycę;
• ma działanie przeciwrakowe;
• pomaga schudnąć;
• korzystny wpływ na czynność nerek;
• oczyszcza ciało z toksycznych substancji;
• ułatwia stan podczas menstruacji;
• przyczynia się do normalizacji metabolizmu;
• walczy z demencją i chorobą Alzheimera;
• wzmacnia skórę, tkankę łączną, kości, naczynia krwionośne;
• przyspiesza wzrost komórek i regenerację jądra komórkowego;
• promuje produkcję niezbędnej ilości kwasu żołądkowego;
• zmniejsza reakcje alergiczne;
• pomaga leczyć stawy dotknięte reumatyzmem.

Dla kobiet

Szczególną zaletę kwasu buraczanego dla kobiecego ciała określa jego wysoka zawartość żelaza, która pomaga uzupełnić miesięczną utratę krwi. Ponadto napój pomaga zneutralizować negatywne skutki menopauzy, stymulując krążenie krwi i metabolizm, zapewniając działanie moczopędne.

Kobiety dbające o swój wygląd mogą używać go do zabiegów kosmetycznych.

Dla mężczyzn

Praktyka tradycyjnej medycyny sugeruje, że w męskim ciele kwas buraczany korzystnie wpływa na tło hormonalne, a także przyczynia się do normalnego funkcjonowania układu rozrodczego. Podczas fermentacji cynk jest przenoszony do napoju z buraków, co zwiększa zawartość testosteronu w organizmie, co zwiększa pożądanie seksualne i zwiększa funkcję erekcji.

Podczas ciąży

Podczas ciąży napój z buraków może mieć pozytywny wpływ na rozwój płodu, zmniejszyć prawdopodobieństwo poronienia, zwiększyć produkcję czerwonych krwinek i zapobiec rozwojowi anemii.A kwas chlebowy pomoże poradzić sobie z takimi nieszczęściami, jak grypa i przeziębienie, bez przyjmowania dodatkowych leków, co jest niepożądane dla kobiet w tej pozycji.

Podczas karmienia piersią

Podczas karmienia piersią z kwasu buraczanego kobieta otrzymuje kwas foliowy, który jest dla niej bardzo potrzebny w tym okresie, a także witaminy B1, B2, B6, C i E.

Dla dzieci

Ostrożnie podawaj dzieciom kwas chlebowy. W szczególności nie jest zalecany dzieciom w wieku poniżej 8 miesięcy, ponieważ nadal mają niedojrzały układ trawienny, a kwas chlebowy może powodować kolkę. Należy również pamiętać o właściwościach alergizujących napoju, ponieważ dzieci mogą łatwo wywołać nieoczekiwaną reakcję na jego składniki. Nie oznacza to, że taki kwas należy całkowicie porzucić, należy go po prostu stopniowo wprowadzać do diety dziecka, zaczynając od małych porcji i uważnie monitorując reakcję organizmu dziecka. W takim przypadku dziecko będzie mogło uzyskać pozytywny wpływ kwasu chlebowego na dorosłe ciało.

Podczas utraty wagi

Osoby z nadwagą mogą pić buraki, aby schudnąć kilka kilogramów. W końcu pomaga usprawnić procesy metaboliczne organizmu, pomaga oczyścić organizm z toksyn i aktywować naturalną zdolność organizmu do spalania tłuszczów, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, oczyszcza wątrobę, zatrzymuje procesy zapalne, stabilizuje trawienie i zwalcza zaparcia.

Ci, którzy chcą użyć kwasu buraczanego do odchudzania, powinni wypić szklankę napoju pół godziny przed posiłkiem. Jednak przestrzeganie takiego schematu nie powinno trwać dłużej niż 3-4 tygodnie, a najlepiej pod nadzorem lekarza. Można go również włączyć do posiłków w dni postu, w których jest spożywany wraz z twarogiem, suszonymi owocami i jabłkami.

Jak wziąć kwas buraczany do celów leczniczych

Lecznicze zastosowanie kwasu chlebowego z buraków może znacznie poprawić stan pacjenta w wielu chorobach. Z reguły do ​​celów leczniczych napój pije się godzinę przed posiłkiem. Jedyną rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że nie można dopuścić do nadmiernej nieautoryzowanej działalności. Musisz przestrzegać zasad przyjmowania, a co najważniejsze, robić to pod nadzorem lekarzy.

1. W przypadku pacjentów cierpiących na nadciśnienie, skurcze, bóle głowy, w celu oczyszczenia naczyń wskazane jest picie pół szklanki kwasu chlebowego na pusty żołądek trzy razy dziennie.
2. Możesz oczyścić wątrobę, pijąc jedną szklankę kwasu chlebowego dziennie, najlepiej przed pierwszym posiłkiem.
3. Dwa razy dziennie zaleca się pić kwas buraczany z zapaleniem pęcherzyka żółciowego - ¾ szklanki przed posiłkami rano i wieczorem. Kurs trwa 8 tygodni.
4. Aby wzmocnić organizm, poprawić jego ogólny stan, stymulować układ odpornościowy, zaleca się picie do 250 ml kwasu chlebowego dziennie. Tę objętość można pić w jednej lub dwóch dawkach, ale tylko na pusty żołądek.

Szkoda i przeciwwskazania

Ciesząc się doskonałym smakiem kwasu buraczanego i wykorzystując jego pozytywne właściwości do poprawy zdrowia, nie powinniśmy zapominać, że każdy medal ma wadę. Niestety, w obecności wielu chorób stosowanie tego napoju jest bezpośrednio przeciwwskazane, ponieważ zawarte w nim sole mineralne, kwasy i aminokwasy mogą powodować zaostrzenie choroby. W szczególności pacjenci cierpiący na następujące choroby powinni ograniczyć lub całkowicie odmówić wypicia tego kwasu, w zależności od zaleceń lekarza prowadzącego:

• zapalenie żołądka i zwiększona kwasowość żołądka;
• dna moczanowa i podwyższony poziom kwasu moczowego we krwi;
• zapalenie stawów;
• cukrzyca;
• choroby zapalne układu moczowo-płciowego;
• kamica moczowa;
• niskie ciśnienie krwi.

Należy również zachować ostrożność w przypadku nietolerancji poszczególnych składników kwasu chlebowego. Zdefiniowanie go jest dość łatwe: wystarczy wsłuchać się w swoje ciało i nie przeoczyć alarmów.Tak więc, jeśli użycie napoju powoduje rozstrój trawienny, ból w przewodzie pokarmowym lub inne reakcje alergiczne, należy go wyrzucić, przynajmniej do wizyty u lekarza, który może ocenić cechy ciała konkretnego pacjenta i wydać właściwe zalecenia.

W każdym razie głównym kryterium dopuszczalności stosowania kwasu chlebowego jest umiar. Wiadomo, że to samo jedzenie może być zarówno zdrowe, jak i szkodliwe, w zależności od tego, jak dużo dostanie się do organizmu. Ogólną zasadą tego napoju nie jest przekraczanie jego dziennej dawki, a dla osób cierpiących na wymienione powyżej dolegliwości konieczne jest dostosowanie ilości spożywanego kwasu zgodnie z zaleceniami lekarzy. Jeśli jednak odczują się niepożądane konsekwencje, możesz spróbować rozwiązać problem, po prostu zmieniając przepis na zrobienie napoju - nieznacznie zmieniona kompozycja może usunąć negatywny efekt.

Jak przechowywać kwas buraczany

Proces przygotowania kwasu buraczanego, niezależnie od różnic w przepisach i technologii, kończy się schłodzeniem napoju do około 5 ° C, czyli temperatury domowej lodówki. Wskazane jest, aby nadal przechowywać w lodówce. Jeśli napój ma zostać spożyty w ciągu kilku dni, można go przechowywać w otwartych dzbankach. Jeśli jest butelkowany w plastikowych butelkach i szczelnie zamknięty pokrywkami, które zapobiegają przedostawaniu się powietrza, kwas chlebowy może być przechowywany w lodówce przez kilka miesięcy.

Kwas zachowuje swoje użyteczne właściwości w szklanym słoju zamkniętym metalową pokrywką do 8 miesięcy. Jest to bardzo wygodne, ponieważ pozwala przygotować duże ilości napoju w lecie. Dzięki temu zawsze będzie pod ręką i może być stosowany zarówno jako napój orzeźwiający, jak i jako wypełniacz letnich zup, takich jak zupa z buraków czy zimny barszcz.

Jak zrobić kwas chlebowy z buraków: przepisy kulinarne

Prawie każdą gospodynię domową stać na gotowanie kwasu chlebowego z buraków, ponieważ można kupić składniki w dowolnym supermarkecie o każdej porze roku. Buraki są doskonale przechowywane przez cały rok do następnego zbioru, a uzyskanie ich nie stanowi problemu. Pytanie jest inne - jak poprawnie wybrać.

Buraki najlepiej kupować na rynku, chociaż odpowiedni jest również supermarket o dobrej reputacji. Przede wszystkim roślina okopowa musi być świeża. Wskazuje na to gęsta konsystencja i nasycony jasny kolor. Nie bierz zbyt przejrzałych, ociężałych lub zbyt dużych buraków. Kształt płodu powinien być również okrągły, bez silnych nieregularności. Jeśli jest sprzedawany z wierzchołkami, liście należy odciąć jak najszybciej, ponieważ nadal czerpią soki z roślin okopowych, a po kilku dniach staną się powolne. Umyte i wysuszone korzenie buraków można przechowywać w lodówce przez kilka tygodni. Liście lepiej wykorzystać w pierwszych dniach po zakupie - im świeższe, tym lepiej.

Poniżej znajdują się przepisy na robienie kwasu chlebowego z buraków - najpopularniejsze wśród amatorskich szefów kuchni i łatwe do wykonania.

Opcja bez drożdży

Składniki

• Buraki średniej wielkości - 4 szt.
• Marchewka, średniej wielkości - 2 szt.
• Filtrowana zimna woda - 3 l.

Gotowanie rozpoczynamy od ostrożnego umycia buraków pod bieżącą wodą. Najlepiej zrobić to za pomocą szczotki specjalnie zaprojektowanej do mycia warzyw. Za pomocą skórki ziemniaczanej kroimy skórkę i kroimy plon na małe (1 x 1 cm) kostki. Wrzucamy posiekane buraki do trzylitrowego słoika: powinien on być w połowie pełny. Kroimy kilka marchewek w paski lub pocieramy na grubej tarce i kładziemy na buraki.

Dodaj słoik na wierzch z zimną wodą do picia, zawiąż szyję gazą i umieść w ciemnym miejscu na kilka dni.Gdy rozpocznie się proces fermentacji i uwolnią się pęcherzyki gazu, unoszące się od dna puszki do góry, a płyn zmieni się w bogaty burgundowy kolor, kwas jest gotowy do użycia. Można go wylać z puszki, dodając tam przegotowaną wodę.

Soki z porzeczek, żurawiny, jarzębiny lub rokitnika można mieszać z gotowym kwasem w różnych proporcjach. Dopuszcza się dodawanie niewielkiej ilości kefiru, posiekanych ziół, przypraw do smaku - pozytywnie wpłynie to na smak kwasu i poprawi jego użyteczne właściwości.

Kwas za pomocą drożdży

Używanie drożdży może przyspieszyć proces fermentacji, kwas będzie gotowy za dwa dni. Smak będzie bardziej intensywny i cierpki. Mocno schłodzony, z dodatkiem lodu, napój doskonale odświeża się podczas upałów.

Składniki

• Buraki, dobrze dojrzałe - 500 g.
• Cukier - 100 g.
• Picie zimnej wody - 4 l.
• Drożdże - 10 g.

Buraki myjemy dobrze, obieramy i kroimy na małe kawałki. Układamy na blasze do pieczenia i wkładamy do piekarnika rozgrzanego do 160-180 ° C, aby wyschły. Jeśli gotujemy w lecie, możesz wysuszyć posiekane buraki w powietrzu, w dobrze wentylowanym miejscu, chronionym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Ułożone w ten sposób buraki umieszcza się w dużej emaliowanej misce i napełnia wodą tak, aby całkowicie przykryła kawałki. Wkładamy naczynia z burakami do ognia, doprowadzamy do wrzenia, następnie zmniejszamy ciepło i gotujemy, aż kawałki rośliny okopowej zostaną całkowicie zmiękczone. Filtrujemy bulion przez drobne sito. Możesz nawet umieścić sito z gazą dla lepszej filtracji. Wlać powstały filtrowany bulion do trzylitrowego szklanego słoika i dodać na wierzch przegotowanej wody w temperaturze pokojowej. Wlej trochę wywaru do małego pojemnika i rozpuść w nim cukier i drożdże, a następnie wlej z powrotem do dużego słoika i pozostaw na dwa dni w wędrowaniu w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej.

Po około 48 godzinach kwas jest gotowy. Filtrujemy go ponownie i wlewamy do dekanterów lub plastikowych pojemników z pokrywkami. Używaj mocno schłodzonego.

Przepis na kwas chlebowy według Bołotowa

Przepisy na napoje zgodnie z metodami akademika Borysa Bołotowa są szeroko popularne wśród fanów kwasu chlebowego, tworzonych w domu. Opracował szereg kwasu chlebowego na bazie szerokiej gamy ziół leczniczych. Jednak przed próbą zrobienia kwasu chlebowego według Bołotowa należy pamiętać, że napoje akademickie mają wyraźne właściwości lecznicze, dlatego przed ich użyciem zaleca się skonsultowanie z lekarzem.

Składniki

• Dobrze dojrzałe buraki - 2 kg.
• Cukier - 80 g.
• Serwatka - 500 ml.
• Woda pitna - 3 l.
• Śmietana o zawartości tłuszczu 20% - 1 łyżeczka

Ostrożnie myjemy buraki, obieramy je i pocieramy grubą tarką. Następnie zajmujemy się zaczynem. Cukier i śmietanę rozprowadzamy w małej misce, wlewamy serwatkę i dobrze mieszamy. Tarte buraki wkłada się do emaliowanej patelni i zalewamy powstały zakwas. Dokładnie wymieszaj. Pozostaw patelnię w ciemnym, ciepłym miejscu na 3 dni. Następnie zbieramy pleśń, która pojawiła się na powierzchni, wlewamy 3 litry wody pitnej i pozostawiamy na wędrówkę przez kolejne 3 dni. Nadal ostrożnie usuwamy powstającą pleśń.

Następnym krokiem jest przefiltrowanie naparu przez ściereczkę, dodanie w razie potrzeby picia ciepłej wody i pozostawienie na kolejne 12 dni. Wlać gotowy kwas do mniejszych pojemników z pokrywkami i umieścić w lodówce w temperaturze + 5 ° C.

Kwas buraczany na chlebie żytnim

Składniki

• Buraki średniej wielkości - 4 szt.
• Płyta czerstwego chleba żytniego - 1 szt.
• Filtrowana zimna woda - 3 l.
• Cukier - 150 g.

Dokładnie opłukujemy buraki, obieramy je i pocieramy na grubej tarce (można pokroić w małe kostki). Siekane buraki wkłada się do dużego szklanego słoika i zalewamy wodą w temperaturze pokojowej. Rozpuść cukier w małym naczyniu i dodaj do słoika z burakami, a także umieść tam żyto różowe. Zamykamy słoik gazą i pozostawiamy na trzy dni w ciemnym, ciepłym miejscu. Filtrujemy sfermentowany kwas przez drobne sito (można użyć gazy), wlewamy do małych pojemników do przechowywania, trzymamy przez kolejne 3 godziny i wkładamy do lodówki na kilka dni.Jedz dobrze schłodzone.

Kwas buraczany z miodem i rodzynkami

Składniki

• Dobrze dojrzałe buraki - 250 g.
• Woda pitna - 2 l.
• Miód kwiatowy - 40 g.
• Cytryna średniej wielkości - ½ szt.
• Rodzynki - 15 kwot

Burak do tego napoju lepiej wybrać dojrzały, słodki, bordowy kolor. Gotowanie rozpoczynamy od dokładnego umycia buraków, obrania i posiekania. Pokrój go na małe kawałki. Ogrzewamy piekarnik do 160 ° C i kładziemy na nim plastry buraków na blasze do pieczenia. Suszymy, aż buraki staną się miękkie (czas zależy od wielkości kawałków), unikając przesuszenia.

Podgrzewamy wodę pitną w emaliowanym naczyniu. Jeśli woda została zakupiona w sklepie w plastikowej butelce, nie trzeba doprowadzać jej do wrzenia. W gorącej wodzie dodaj sok z gotowanej cytryny i miodu. Ostudzić patelnię wodą, włożyć do niej suszone buraki, dodać rodzynki. Zamknij pokrywkę i pozostaw w ciepłym miejscu na 2-3 dni. Przefiltruj gotowy kwas przez gazę, złożoną z kilku warstw, wlej do pojemników i umieść w lodówce.

Ile można wypić kwas buraczany dziennie

Określając, ile możesz pozwolić sobie na picie kwasu buraczanego dziennie, musisz kierować się przede wszystkim potrzebami i cechami konkretnego organizmu oraz właściwościami spożywanego napoju. Ponieważ napój ten ma właściwości lecznicze, należy pamiętać o podstawowej zasadzie leczenia: nie wyrządzaj szkody! Ogólna opinia lekarzy jest taka, że ​​przy braku oczywistych przeciwwskazań do stosowania kwasu buraczanego można pić do trzech szklanek dziennie, czyli około 600 ml, aby nie powodować nadmiernego obciążenia żołądka i nie powodować zaburzeń trawiennych. Oczywiście ludzie, którzy wiedzą o problemach z przewodem pokarmowym, obecnością zapalenia stawów lub dny moczanowej, niskim ciśnieniem krwi, muszą znacznie dostosować tę objętość dla siebie, szczególnie jeśli lekarz prowadzący również to zaleci. Cóż, pacjenci z cukrzycą powinni pamiętać, że buraki i napoje z niej zawierają dużą ilość cukru.

Czy mogę pić w nocy i na czczo

Jeśli pijesz kwas buraczany w nocy, dostaniesz wystarczająco dużo czasu, aby wywrzeć korzystny wpływ na układ trawienny, aby wykazać jego zdolność do oczyszczenia organizmu, najbardziej skutecznego w spoczynku. Ale jednocześnie nie należy zapominać o jego zdolności do obniżania ciśnienia krwi. Dla osób z niskim ciśnieniem krwi picie kwasu chlebowego w nocy może być bardziej szkodliwe niż korzystne. I oczywiście dla tych, którzy biorą leki przepisane przez lekarza na noc, wystarczy zapytać go, czy można je połączyć z tym napojem.

Jeśli chodzi o przyjmowanie kwasu chlebowego na pusty żołądek, zaleca się nawet, gdy stosuje się go jako środek leczniczy. Ćwierć szklanki należy przyjmować przed każdym z trzech głównych posiłków na około 2-3 godziny przed jedzeniem. Ponownie nie należy zapominać o zdolności buraków do podrażnienia błony śluzowej przewodu żołądkowo-jelitowego. Dlatego, podobnie jak we wszystkich przypadkach, przyjmowanie kwasu na czczo powinno być omówione z lekarzem.

Ciekawe fakty o burakach

Buraki są znane ludzkości od czasów starożytnych. Ale początkowo była postrzegana przede wszystkim jako roślina lecznicza. Na przykład nawet 2 tysiące lat przed naszą erą jego korzenie były używane jako lek przez ludność zamieszkującą wybrzeże Morza Śródziemnego, a buraki zjadały tylko liście. Takie medyczne źródła starożytności, jak Awicenna, Hipokrates i Paracelsus, powszechnie używały soku z buraków do leczenia. Ta roślina okopowa była bardzo ceniona w starożytnej Grecji, gdzie była nieodzownym atrybutem poświęceń dla boga Apolla. Istnieje opinia, że ​​w języku rosyjskim słowo „burak” powstało na podstawie greckiego „seuklon”, co oznacza „królewski”.W średniowieczu wszystkie kraje bałkańskie i wschodnioeuropejskie uratowano za pomocą buraków zarazy. Podczas wojny 1812 r. Żołnierze używali leczniczych właściwości buraków, aby chronić się przed rozprzestrzeniającą się epidemią cholery.

Ale starożytni Persowie, buraki traktowano z uprzedzeniami. Uważali, że był to symbol kłótni, plotek i oszczerstw. Naukowcy sugerują, że buraki zawdzięczają ten stosunek ciemnemu purpurowemu kolorowi, co sugeruje ciemną krew żylną. W każdym razie buraki posadzone w domu sąsiada były posłańcem wrogości. Ta roślina okopowa miała takie samo symboliczne znaczenie w starożytnym Rzymie, co jednak nie przeszkodziło Rzymianom w spożywaniu jej z przyjemnością, zarówno korzeni, jak i liści.

Sam burak ćwikłowy jest jednym z nielicznych przedstawicieli roślin okopowych, których cykl życiowy zależy od konkretnego gatunku. Może to być roślina jedno- i dwuletnia lub roślina wieloletnia. Liczba współczesnych plantatorów buraków ćwiczy około 70.

W Rosji o burakach wspomniano w dokumentach historycznych z 10 wieku, choć stały się one powszechne dopiero po czterech wiekach. Ugotowano go przez pieczenie w piekarniku, podając do herbaty. W kraju panowało przekonanie, że buraki dają siłę bohaterom, leczy je z różnych dolegliwości. A gdzieś od XVI wieku ta roślina okopowa jest głównym składnikiem takiego dania jak barszcz, od tego czasu zajmując zasłużone miejsce honoru w kuchni narodowej.

Dziewczęta z powodzeniem przyniosły rumieńce na policzkach nie gorsze niż nowoczesne kosmetyki. W połowie XVIII wieku rosyjscy hodowcy mogli zdobyć buraki cukrowe. Od tego czasu cukier w Rosji produkowany jest w całości z buraków cukrowych, a nie z trzciny cukrowej, która musiała być importowana z zagranicy.

A także taki romantyczny akcent do portretu cudownej rośliny okopowej. Według starożytnego przekonania, jeśli mężczyzna spożywa jednego buraka za dwoje z kobietą, będą mogli się kochać.

Tradycje używania kwasu buraczanego sięgają bardzo dawnych czasów, a napój ten zasługuje na szczególne miejsce w naszej kuchni narodowej. Jedna szklanka takiego napoju pomoże utrzymać ciało w dobrej formie, znormalizować funkcjonowanie układu trawiennego, przywrócić metabolizm i aktywność gruczołów wydzielania wewnętrznego. Wyjątkowo lekka technologia gotowania, która nie wymaga żadnych specjalnych kwalifikacji szefa kuchni, bardzo tanie składniki dostępne przez cały rok i łatwość przechowywania gotowego produktu - wszystko przemawia za tym, aby kwas buraczany znalazł się w arsenale zarówno profesjonalnych kucharzy, jak i gospodarzy .

Zdjęcie kwasu chlebowego