Jak odróżnić cukier trzcinowy od podrobionego

W ciepłych miejscach, w których panuje wilgotny klimat tropikalny lub subtropikalny, rośnie trzcina zwana trzciną cukrową. Ze względu na temperatury powyżej 20 stopni i wilgoć, obficie podlewające glebę przez ponad sześć miesięcy w porze deszczowej, szybko się rozciąga, a podczas suchej pogody cukier gromadzi się na tyle, aby stać się surowcem do produkcji słodkich produktów przy stole ludzi. Jest wycinany i natychmiast wysyłany do fabryk, gdzie jest przetwarzany na przyjazny dla środowiska, elitarny produkt. Im szybciej trzcina przejdzie do przetwarzania, tym wyższa będzie jakość cukru.

Co to jest cukier trzcinowy

Cukier trzcinowy jest słodkim znanym od czasów starożytnych. Nauczyli się go otrzymywać w Indiach w III wieku pne. e. To prawda, że ​​wyjście z trzciny finalnego produktu w tym czasie było niewielkie - jego ocena dosłownie sięgała ziaren. Ale czas mijał, technologia izolacji cukru uległa poprawie i nauczyli się gotować w takich ilościach, że ten słodycz przywieziono nawet do Chin i na Bliski Wschód, gdzie zaczęto uprawiać trzcinę.

Mieszkańcy wybrzeża Morza Śródziemnego dowiedzieli się od Arabów o roślinie, z której pozyskuje się cukier. Następnie cukier udał się w podróż po świecie, a nawet dotarł do Ameryki.

W Rosji po raz pierwszy zobaczyli cukier u Piotra I we wczesnych latach XVIII wieku. W tamtych czasach był to rzadki i drogi produkt, nazywano go nawet „białym złotem”. Tylko nieliczni mogli pozwolić sobie na przyjemność ze słodyczy. Cukier trzcinowy stał się powszechnym produktem dla Rosjan znacznie później - wieki później.

Dziś jest bardzo popularny wśród osób, które starają się prowadzić zdrowy tryb życia i dobrze się odżywiać, ponieważ uważa się je za źródło węglowodanów w diecie. Skład tego cukru zawiera kompleks przydatnych substancji, w tym pierwiastków śladowych i witamin, które przeszły do ​​niego z trzciny cukrowej. Są to witaminy z grupy B, potas i wapń, a także miedź i magnez.

Jak zdobyć

Aby uzyskać cukier, trzcinę trzeba wyciąć, zanim zdąży zakwitnąć. Z korzeni pozostających w ziemi wyrosną nowe plony trzciny. I łodygi, składające się z błonnika (od 8 do 12%), cukru (do 21%), wody (do 73%), małej ilości białek i soli, są doprowadzane do stanu półproduktu odpowiedniego do dalszego przetwarzania: pokroić na krótkie kawałki i przepuścić żelazne wały wielkich sokowirówek fabrycznych. Sok wyciśnięty w ten sposób zawiera około 80% wody, substancji aromatycznych. Sole i białka są również przechowywane.

Następnie z uzyskanej cieczy konieczne jest izolowanie i usuwanie białek, dla których wkładają do soku świeżą gaszoną limonkę lub kredę i ustawiają na ciepło. W ogromnych zbiornikach zwanych czołgami doprowadza się go do temperatury 70 stopni. W rezultacie wszystkie zanieczyszczenia, w tym małe kawałki trzciny, owady i cząstki ziemi, które dostały się do soku, osiadają na dnie. Następnie oczyszczona ciecz jest filtrowana.

Następnym krokiem jest odparowanie nadmiaru płynu. Proces ten nie jest szybki, w wyniku czego należy uzyskać gęsty sok o brązowawym kolorze zdolny do krystalizacji. Specjaliści nazywają to „rozwiązaniem macierzystym”. Ma szczególny przyjemny zapach, który szczególnie jasno objawia się w domowych ciastach, ciastach, bułkach, za które hostessy to uwielbiają. Po odparowaniu roztwór macierzysty krystalizuje. Z reguły w warunkach fabrycznych odbywa się to na przemian w trzech różnych pojemnikach.

Najpierw roztwór ogrzewa się w pierwszym pojemniku i dodaje kryształy cukru.Okazuje się, że dość lekka kompozycja jest napędzana w wirówce, w której cukier jest oddzielany od melasy. Jest suszony za pomocą gorącego powietrza, po czym taki produkt jest gotowy do wysłania do lady. Następnie pracują już z melasą, po raz drugi rozpoczynając proces krystalizacji w nowym zbiorniku. Rezultatem jest ciemniejszy produkt i bogaty smak.

Następnie melasa jest przetwarzana po raz trzeci. Do tego czasu roztwór macierzysty jest już wyczerpany, jest w nim minimum cukrów, ale maksimum ciemnego składnika. Dlatego cukier jest również najciemniejszy, ale jest ceniony nie mniej niż produkt pierwszej krystalizacji.

Proces wytwarzania rafinowanego cukru jest zupełnie inny. Po pierwszej krystalizacji dodaje się do niej ług macierzysty. Okazuje się, że jest to mieszanina zwana magmą. Jest podgrzewany kredą lub wapnem gaszonym i czyszczony za pomocą filtra z węglem aktywnym. W rezultacie wychodzi biały rafinowany cukier z trzciny cukrowej, który pod względem właściwości i wyglądu jest całkowicie identyczny z burakiem cukrowym.

Gatunek

Brązowy cukier trzcinowy dzieli się na kilka rodzajów - w zależności od lokalizacji trzciny, koloru i wyglądu produktu.

1. Cukier Muscovado (cukier Muscovado) jest uzyskiwany z trzciny uprawianej na wyspie Mauritius w pobliżu Republiki Południowej Afryki oraz w krajach Ameryki Południowej. Gatunek ten ma wyraźny smak karmelu, jego kolor jest miodowo-złoty, a kryształy są średniej wielkości i lekko lepkie w dotyku. Dziwne, ale ten słodki produkt jest szeroko stosowany do gotowania nie tylko słodkich potraw - babeczek, krówek, toffi, ale także słonych, może nadać szczególny smak marynacie lub sosowi.
2. Rodzaj cukru Demerara (cukier Demerara) pochodzi od rzeki o tej samej nazwie, która płynie w Gujanie - małym kraju w północno-wschodniej części Ameryki Południowej. To stąd zaczął podbijać rynki świata. Kolor tego cukru jest złotobrązowy, kryształy są stałe, dość lepkie i brązowe. Doskonale nadaje się do gotowania - posypuje się je babeczki, ciasta z nadzieniem owocowym lub jagodowym, a także owoce pieczone w piekarniku lub na grillu. Miłośnicy jedzenia uważają, że ten cukier jest idealnym towarzyszem kawy.
3. Czarny cukier trzcinowy (miękki cukier melasowy) jest nazywany ze względu na swój ciemny kolor, zawiera znaczną ilość melasy. Jego kryształy są najdelikatniejszym i najbardziej miękkim spośród wszystkich rodzajów cukru trzcinowego. Zapach i smak są bardzo nasycone, dlatego produkt stał się częstym gościem na stole w kuchni azjatyckiej. Ale używają go nie tylko do przygotowywania egzotycznych dziwacznych potraw, ale także do prostych wypieków - babeczek owocowych, powozów.
4. Turbinado (cukier Turbinado) to cukier, który został przetworzony nie tylko przez wirówkę, ale także przez parę wodną, ​​za pomocą której wszystkie zanieczyszczenia i zanieczyszczenia są usuwane z produktu. W ten sposób powstaje cukier na Hawajach, w wyniku czego gama jego kolorów jest szeroka - od jasnego miodu po brązowy, a jego kryształy są duże i suche, a nie lepkie.
5. Sugar Gur urodził się w Indiach. Nie jest to nawet cukier w ogólnie przyjętym znaczeniu tego słowa, ale raczej gęsty sok z trzciny cukrowej, który można wycisnąć jak lepkie skondensowane mleko lub miękki plastikowy sorbet.

Jaka jest różnica między brązowym cukrem a zwykłym

Jeśli ocenimy słodycz zwykłego cukru trzcinowego, łatwo jest stwierdzić, że nie różnią się niczym: kilka kostek brązowego słodzika sprawi, że herbata będzie słodka jak ta sama ilość bieli.

Mimo to brązowy cukier trzcinowy różni się od zwykłego buraka cukrowego. I to nie tylko kolorem i wyglądem. Jest znacznie bogatszy w skład, w brązowym produkcie jest znacznie więcej przydatnych substancji - kilkadziesiąt razy.

Tak więc potas w brązowym cukrze trzcinowym jest 20 razy więcej niż w cukrze buraczanym, żelazo - 10 razy.A ilość wapnia w porównaniu ze zwykłą białą po prostu przewraca się - 85 razy więcej niż w zwykłym! W tym przypadku brązowy cukier zawiera magnez, który jest absolutnie nieobecny w produkcie z buraków.

Dzięki zawartości miedzi, która bierze udział w wielu procesach ludzkiego życia - od syntezy hemoglobiny po tworzenie kolagenu i stymulowanie układu hormonalnego, cukier trzcinowy może z łatwością konkurować z ostrygami i nie da mieszkańcom morskich palm.

Kolejnym dużym plusem cukru trzcinowego jest obecność witamin z grupy B, dzięki czemu organizm poprawia procesy metaboliczne i zapewnia prawidłowe funkcjonowanie.

W najciemniejszych rodzajach cukru jest więcej składników odżywczych, zwłaszcza w czarnej trzcinie cukrowej. Wynika to z faktu, że głównym źródłem witamin i minerałów jest odpowiednio melasa, im wyższa, tym wyższa wartość produktu.

Trzykrotnie wyższa i jego cena, choć znacznie więcej cukru pochodzi z jednej tony trzciny cukrowej niż z tej samej ilości buraków. Co więcej, jeśli nierafinowany cukier trzcinowy jest dosłownie bestsellerem kulinarnym i dietetycznym, to nierafinowany produkt z buraków ma bardzo nierealny wygląd, nieprzyjemny zapach i nieprzyjemny posmak.

Pomimo faktu, że na 100 g produktu brązowy cukier zawiera 98 g węglowodanów, organizm przyswaja te substancje powoli i przez długi czas, w wyniku czego nie dodaje się masy ciała.

Dla kucharzy zauważalna jest również różnica między brązowym a białym cukrem. I to nie tylko ze względu na kolor. Jeśli zwykły produkt z buraków jest praktycznie bezwonny, to produkt z trzciny ma lekki, miękki i dyskretny smak karmelu, który nie jest tracony podczas procesu gotowania. Z tego powodu ciasta i inne potrawy - sosy, napoje, marynaty - do przygotowania których użyto cukru trzcinowego, nabierają delikatnego aromatu. Smak brązowego cukru jest również lekko karmelowy, co również podkreśla wyrafinowanie gotowego dania.

Jednak rafinowany cukier trzcinowy jest bardzo podobny do zwykłego, powszechnego białego, wytwarzanego z buraków, nie różniącego się od niego właściwościami.

Który cukier jest zdrowszy: biały lub brązowy

Biorąc pod uwagę obecność substancji niezbędnych dla organizmu zawartych w brązowym cukrze trzcinowym, wniosek może być jednoznaczny - jest znacznie bardziej przydatny niż zwykła biała, niezależnie od tego, czy jest zrobiony z buraków czy trzciny cukrowej.

Przy tej samej wartości energetycznej brąz nie bierze udziału w odkładaniu tłuszczów i nie zwiększa masy - ponieważ jego węglowodany rozpuszczają się powoli. Co więcej, węglowodany te są niezbędnym elementem w tworzeniu szeregu hormonów biorących udział w przeważającej większości procesów życiowych organizmu.

Ze względu na zawartość prawie dwustu różnych składników, w tym witamin, minerałów, soli kwasów organicznych, mózg zaczyna działać lepiej. Nic dziwnego, że mówią: przed burzą mózgów musisz wypić szklankę herbaty z plasterkiem brązowego cukru.

Naturalny słodki produkt zapewni siłę i energię, uspokoi nerwy, znormalizuje ciśnienie krwi. Wyniki te stają się widoczne dość szybko po spożyciu produktu. Ale dodatkowo, w długim okresie, przy regularnym stosowaniu cukru trzcinowego, poprawia się struktura kości i wzmacniają się stawy.

Ten naturalny produkt ma pozytywny wpływ na wiele układów ludzkiego ciała. Tak więc trawienie poprawia się, toksyny i toksyny raczej zaczynają być usuwane. Brązowy cukier poprawia funkcjonowanie śledziony i wątroby oraz stabilizuje funkcjonowanie serca i naczyń krwionośnych.

Jak odróżnić prawdziwy cukier trzcinowy od podrobionego

Idąc do sklepu z brązowym cukrem, musisz pamiętać: im bardziej wartościowy, popularniejszy i droższy produkt, tym więcej myśliwych go fałszuje.Bez skrupułów producenci rozdają zwykły rafinowany cukier buraczany, sztucznie wprowadzając do niego prosty karmel dla koloru i zapachu. To, co otrzymuje się w wyniku tego procesu, jest przekazywane jako cukier brązowy i sprzedawane po cenie wyższej niż cukier buraczany i nieco niższej niż naturalny cukier trzcinowy.

O czym należy pamiętać przy wyborze produktu z trzciny na półce sklepowej:

1. Po pierwsze, produkt o naturalnej jakości nie może być tani. Jego minimalna cena to 200 rubli za kilogram. Różnica w cenie w przypadku zwykłego cukru półtora do dwóch razy powinna sprawić, że dokładnie przemyślisz opakowanie. Powinno to wskazywać, że zawartość z Indii, Ameryki Południowej, Mauritiusa lub z Wysp Hawajskich - tylko tam produkują prawdziwy cukier trzcinowy.
2. Kolejnym warunkiem jest to, że na opakowaniu naprawdę zdrowego produktu musi znajdować się napis „nierafinowany”.
3. Musisz również dokładnie rozważyć sam produkt. Naturalny cukier trzcinowy ma inny rozmiar kryształów i jest to wyraźnie widoczne. Dlatego cukier bryłowy nie może wyglądać jak kostki idealnego rozmiaru z wyraźnymi, równymi krawędziami i żebrami - zawsze są nierówne i luźne.

Istnieją dwa inne sposoby identyfikacji fałszywki:

1. Jeśli rozpuścisz kostkę brązowego cukru w ​​szklance wody, wówczas podróbka wykonana z buraków i zabarwiona karmelem zabarwi płyn w jasnożółtym brązowo-brązowym kolorze. Naturalny trzcinowy brązowy kolor wody nie zmieni się.
2. Pomoże zidentyfikować surogat i jod. Możesz upuścić go bezpośrednio na kawałek cukru lub w wodzie, gdzie się rozpuszcza. Jeśli produkt jest naturalny - w każdym razie zmieni kolor na niebieski.