Dżem z pulpy arbuza: 6 przepisów

Słodki, soczysty, dosłownie rozpływający się w języku arbuz rozpieszcza swoim luksusowym smakiem, począwszy od połowy sierpnia. Szkoda, że ​​sezon tak szybko się kończy. Ale możesz wybrać małą sztuczkę i zaopatrzyć się w zimę w aromatyczny przysmak, przygotowując dżem z miąższu arbuza według różnych przepisów. A potem otwórz słoik w chłodne wieczory zamieciowe, smakując wspaniały deser i wybierając najbardziej udany smak, aby ugotować więcej takich przysmaków następnego lata.

Pytanie arbuza

Ta roślina ma bardzo interesującą sytuację. Do tej pory naukowcy nie decydowali, gdzie uszeregować arbuza - od jagód lub owoców. W książkach z przepisami nie jest również jasne, w której sekcji szukać ulubionej metody gotowania. Ale w tym przypadku znawcy ludu zastosowali naukowe podejście do obu łopatek, bezmyślnie nazywając arbuza „kulturą melona”. W tej sprawie spór na poziomie gospodarstwa domowego dobiegł końca, a przepisy na zimowe przygotowania zostały rozproszone w sekcjach pikle, pikle i słodkie desery.

Smak arbuza zależy od regionu uprawy. Kultura wymaga dużej przestrzeni, ponieważ ma pełzające rzęsy sięgające 4 m. Tworzą się na nich jasnożółte kwiaty, a następnie jajniki. Aby owoce okazały się duże, pozostawiają tylko część, nie więcej niż 8-10 sztuk na 1 roślinę, pozostałe są usuwane.

Progenitor to melon tsamma rosnący w Południowej Afryce. Wzmianka o kulturze znajduje się w starożytnym Egipcie jako źródło wody, żywności i leków. Na podstawie dzikich gatunków opracowano wiele odmian i mieszańców, które różnią się kształtem, rozmiarem, smakiem i dojrzewaniem. Wiele z nich jest aklimatyzowanych w regionach środkowych i północnych.

Skład i zawartość kalorii

Większość miąższu arbuza, podobnie jak ogórek, stanowi woda. Zawiera wiele przydatnych substancji, które są aktywnie stosowane w programach kontroli masy ciała, ogólnej poprawie zdrowia, kosmetologii.

Szczególnie ważne dla zdrowia są przeciwutleniacze i unikalny aminokwas cytrulina. Nie mniejszej wartości to:

• fruktoza;
• glukoza
• pektyny;
• substancje alkaliczne;
• witaminy A, C, E, PP, grupa B;
• żelazo
• magnez
• wapń
• fosfor;
• potas
• cynk;
• niacyna;
• skrobia;
• niezbędne aminokwasy;
• nasycone i wielonienasycone kwasy tłuszczowe.

Zawartość kalorii w kawałku o wadze 100 g nie przekracza 27–28 kcal, a indeks glikemiczny jest bardzo wysoki, co należy wziąć pod uwagę w chorobach związanych z metabolizmem.

Nasiona owoców są bogate w oleiste substancje zawierające kwas palmitynowy, linolowy i linolenowy. Smak oleju z nasion arbuza jest podobny do oliwy, a właściwości fizyko-chemiczne są podobne do migdałów. Jest często stosowany jako podstawa kompozycji do masażu olejkiem.

Przydatne właściwości arbuza

Prawie każda część tej kultury melona wchodzi w biznes. Miazga ma silne działanie moczopędne, zmniejszające przekrwienie, przeciwzapalne, przeciwgorączkowe. Małe porcje arbuza aktywują ruchliwość jelit, eliminują zaparcia, usuwają toksyny i toksyny.

Regularne wprowadzanie owoców do diety wzmacnia układ odpornościowy, utrzymuje ostrość widzenia, poprawia elastyczność skóry i przyspiesza rozkład tłuszczów. Magnez jest użyteczny dla kobiecego ciała w każdym wieku, utrzymując tempo metabolizmu, stabilizując układ nerwowy, eliminując przesłanki napadów i redukcji mięśni gładkich, co jest szczególnie ważne w czasie ciąży.

Ciekawe: w miazdze arbuza znajduje się znaczna część L-cytruliny, która stabilizuje stan naczyń krwionośnych i zapobiega ostrym skokom ciśnienia.

Arbuz jest doceniany za jego zdolność do:

• hamować rozwój komórek rakowych;
• neutralizować skutki procesów oksydacyjnych;
• zapobiegać przedwczesnemu starzeniu się;
• stymulować nerki;
• przywrócić mikroflorę po długich cyklach leczenia odwykowego;
• poprawić funkcję wątroby, zmniejszając obciążenie.

Mężczyźni nie powinni zaniedbywać słodkiej miazgi i próbować uzupełnić rezerwy organizmu cennymi aminokwasami w ciągu sezonu, które poprawiają potencję i zwiększają pożądanie seksualne.

Dla kobiet nasiona są bardzo korzystne, w których ilość magnezu jest półtora razy większa niż dzienna dawka. Przydadzą się również soczyste plastry miazgi, zmniejszając stres emocjonalny, eliminując obrzęki, poprawiając napięcie skóry i cerę.

Co jest przydatne dżem z miąższu arbuza

Po obróbce cieplnej większość korzystnych substancji jest tracona lub rozkładana na prostsze. Ale nawet połowa zimy jest znacznie lepsza niż nic, więc nie przegap tej chwili. Nawet jako uczta, arbuz zachowuje działanie moczopędne i przeciwzapalne, ale w znacznie mniejszych rozmiarach. Ale stężenie likopenu wzrasta kilka razy. Przy dłuższym gotowaniu jego ilość tylko wzrasta. Enzym ten jest niezbędny, aby zapobiec wczesnemu starzeniu się, zachować elastyczność i gładkość skóry. Potrafi wiązać i usuwać wolne rodniki. Likopen hamuje złośliwą transformację komórek, dlatego jest szczególnie cenny dla tych, którzy mają predyspozycje do onkologii w rodzinie.

Błonnik również nie podlega specjalnym metamorfozom, pozostając prawie niezmieniony i zachowując funkcje aktywacji perystaltyki i oczyszczania organizmu. Jest w stanie przywrócić mikroflorę jelitową, dostosowując przewód pokarmowy. Z tego powodu skóra jest oczyszczona z podrażnień i wysypek. Błonnik chroni przed otyłością, stabilizuje cholesterol.

Dżem z arbuza przywraca utraconą energię podczas długotrwałego wysiłku fizycznego, utrzymuje ostrość widzenia, chroniąc oczy przed dystrofią związaną z wiekiem. Usuwa część kwasu moczowego i utrzymuje równowagę wodno-solną, a także aktywuje nerki.

Jak wybrać arbuza do dżemu

Aby zakręcić marynatę, potrzebujesz dojrzałych owoców, a przygotowanie słodkich deserów wymaga tylko dobrze dojrzałych, cukrowych arbuzów. Im są słodsze, tym mniej cukru będzie potrzebne. Ponadto możesz użyć dodatkowych składników, które nadają dżemu niepowtarzalny smak.

Ważne: musisz gotować smakołyk tylko w sezonie; wczesne arbuzy mogą zawierać dużą ilość pestycydów i innych substancji przyspieszających zbiory.

Jeśli skupisz się na odmianach, najsłodsze to:

1. Migocz. Różni się jasnoczerwoną miazgą z małymi nasionami i małymi rozmiarami.
2. Sugar Baby. Charakteryzuje się wczesnym dojrzewaniem, gęstą skórką, doskonałym smakiem.
3. Krymska róża. Uprawia się go w małych ilościach, praktycznie nie nadaje się do transportu, ale smak jest niesamowity.
4. Astrachań. Daje duże owoce z pulpy cukrowej.
5. Wyluzuj Należy do późnych klas, jest przechowywany przez długi czas.
6. Photon. Ma grubą skórkę nadającą się do produkcji kandyzowanych owoców, co czyni ją podwójnie cenną.

Zasada wyboru dojrzałego owocu jest taka sama dla każdej odmiany.

1. Głównym kryterium jest dźwięczny dźwięk po kliknięciu z boku płodu. Dojrzały arbuz sprężysty z bawełną z otwartą dłonią, z drugiej ręki dobrze czuje odrzut.
2. Najsłodszą będzie uprawa nie nawadniana. W tym samym czasie rośliny są podlewane, aż do powstania jajników, po rozpoczęciu siewu dopływ wody zostaje zatrzymany.
3. Ważnym warunkiem jest integralność skorupy. Pęknięcia, miękkie fragmenty, ślady zgnilizny są niedozwolone.
4. Z boku musi być jasne miejsce.Powstaje z kontaktu z ziemią w okresie wzrostu. Jeśli nie, owoce zbierano na zielono i doprowadzano do dojrzałości w sztuczny sposób.
5. „Ogon” w lekko wysuszonym i skręconym stanie wskazuje na dojrzałość i słodkość.
6. Rozmiar nie wpływa na smak, a także odcień skórki, jeśli parametry odpowiadają cechom odmiany. Do przygotowania dżemu wygodniej jest wybrać ostatni tydzień sierpnia i początek września. W tej chwili istnieje ogromna kolekcja arbuzów, większość z nich już dojrzewała naturalnie, koszt jest zbliżony do minimum w sezonie. Ważny fakt, ponieważ 1/3 początkowej objętości w gotowej formie pozostaje w najlepszym razie.

Jak gotować dżem z miąższu arbuza: przepisy kulinarne

W melonach bardzo duży procent wody. Podczas gotowania odparowuje, zagęszczając konsystencję masy, więc musisz być cierpliwy i stale mieszać dżem, w przeciwnym razie szybko się poparzy. Emaliowane pojemniki nadają się tylko do osadzania mieszanki, lepiej gotować przysmak w aluminiowej, miedzianej, mosiężnej misce lub patelni z powłoką teflonową. Mieszaj wygodniej z drewnianą szpachelką. Nie pozostawia żadnych śladów na dole, nie brakuje jagód i kawałków owoców, ostrożnie przenosząc je w syropie. Przepisy na dżem z pulpy arbuzowej dzielą się na tradycyjne i egzotyczne, a ich niesamowity smak łączy je, z których po prostu nie można się wyrwać.

Klasyczny

To zajmie tylko 2 składniki - arbuza i cukru w ​​stosunku 1: 1. Najbardziej żmudne i nieprzyjemne jest ostrożne usuwanie nasion z miazgi. Możesz przejść do sztuczki i najpierw zagotować trochę masy, a po ochłodzeniu wytrzeć ją przez sito. Wtedy konsystencja będzie bardziej przypominać dżem, ale prawie nie wpłynie na smak.

Najpierw kawałki są pokryte cukrem i pozostawione na 2-3 godziny, aby oddzielić sok. Przy pierwszym gotowaniu syrop gotuje się oddzielnie przez 2-3 minuty. Wlewają plastry i pozostawiają na 8-10 godzin do namoczenia. Następne 2 podejścia gotują dżem przez 5 minut z ciągłym mieszaniem. Następnie wrzącą masę wlewa się do słoików i hermetycznie uszczelnia.

Miód z arbuza

Jest znacznie bardziej popularny i bardziej znany w regionie Wołgi i regionie Astrachania, gdzie tradycyjnie uprawia się melony i tykwy. Różnica od klasycznej receptury polega na czasie przygotowania i obowiązkowym mieleniu do stanu tłuczonych ziemniaków. Spożycie cukru jest bardzo ekonomiczne, dla słodkich odmian w fazie pełnej dojrzałości potrzebujesz tylko 250 g na 3 kg miąższu. Nasiona nie mogą być wcześniej usunięte, zostaną usunięte po przefiltrowaniu przez sito.

Posiekaną miazgę umieszcza się na patelni z grubym dnem i gotuje na wolnym ogniu przez około 30 minut przy ciągłym mieszaniu. Jak tylko wszystkie kawałki staną się absolutnie miękkie, masa jest kruszona w blenderze lub natychmiast wycierana przez sito. Możesz włożyć wszystko do gazy i dobrze je ścisnąć. Powstały sok z niewielkim procentem pulpy, który spadł na patelnię, gotuje się przez około 3 godziny, aż masa zgęstnieje. Miód jest przenoszony do małych słoików.

Kubanochka

Przepis różni się od klasyki dodatkiem cytryny. 1,5 kg miąższu i dużej cytryny pobiera się na 1 kg cukru. Skórka jest z niej czyszczona, sok wyciska się z połowy owoców. Gotować w 2 podzielonych dawkach. Pokrojone kostki są pokryte cukrem i gotowane na bardzo małym ogniu przez 5 minut od momentu wrzenia. Masa powinna ostygnąć, po czym jest ponownie gotowana, już z dodatkiem soku z cytryny i skórki.

Dżem jest bardzo piękny z półprzezroczystymi plasterkami i pikantną kwaskowością. Przechowuj najlepiej w chłodnym miejscu.

Z malinami

Oryginalna mieszanka malin i arbuza. Do gotowania potrzebujesz:

• arbuz - 3 kg;
• cukier - 300 g;
• maliny - 150 g;
• pektyna - 60 g;
• sok 1/4 cytryny.

Wyciśnij sok z miąższu, wymieszaj z cukrem i pektyną, zagotuj.Po 5 minutach dodaj sok z cytryny, kolejne 3 minuty później - maliny. Mieszaninę utrzymuje się w ogniu przez 4-6 minut z ciągłym mieszaniem. Taki dżem wygląda bardzo pięknie w małych słoikach w kształcie beczki. Rubinowe maliny wyróżniają się wyraźnym różowym syropem. Taki przysmak będzie godną ozdobą każdego przyjęcia na herbatę.

Z orzechami włoskimi

Sposób dla tych, którzy nie mogą sobie pozwolić na luksus gotowania przysmaku na kilka sposobów, ale uwielbiają gadżety. Oprócz tradycyjnego arbuza i cukru w ​​stosunku 2: 1 potrzebujesz garści obranych i pokrojonych w małe kawałki orzechów włoskich. Nieoczekiwana nuta da pół łyżeczki proszku z czarnego pieprzu. Nie jest gorzki, ale daje posmak ciepła. Musisz ugotować jedno podejście, 40 minut na małym ogniu, delikatnie mieszając masę od dołu do krawędzi. Gdy będzie gotowy, powinien lekko zgęstnieć i dobrze rozciągnąć się z łyżki. Orzechy są chrupiące, a pieprz dodaje pikanterii.

Ginger Mint Mix

Paląca świeżość imbiru i mięty pieprzowej są organicznie wplecione w bazę arbuza. Do przepisu potrzebujesz 1 kg cukru i pulpy, 30 liści świeżej mięty i łyżki deserowej z frytkami imbiru. Pulpa arbuza jest cięta na kawałki, przykryta cukrem i pozostawiona na 2 godziny w ciepłym miejscu. Mięta jest kruszona i mieszana z masą. Po 8 minutach wrzenia dodaj imbir. Mieszaninę gotuje się przez 3 minuty, wyjmuje z pieca i odstawia na 1 godzinę. Smakołyk układany jest na sterylizowanych słoikach i hermetycznie zamknięty.

Warto rozważyć: sterylizacja odbywa się w piekarniku tylko w sposób suchy. W słoikach nie powinno być kropel wody, w przeciwnym razie dżem „fermentuje”.

W podobny sposób rób dżem rozmarynowy zamiast imbiru.

Warunki przechowywania dżemu z arbuza

Przepis nie przewiduje długiej wrzącej pulpy. Dżem jest bardzo delikatny i raczej nastrojowy w przechowywaniu. Najlepiej zostawić dolną półkę lodówki na słoiki z gadżetami. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku przepisu malinowego, ponieważ okazuje się, że prawie pięć minut. Słoiki w chłodnej piwnicy lub na ocieplonej loggii będą dobrze stać.

Wyjątkiem jest miód arbuzowy. Gotuje się przez długi czas, ciecz prawie odparowuje, a gotowy produkt nie boi się wewnętrznych półek szafek kuchennych i spiżarni na korytarzu.

Ciekawe fakty o arbuzie

1. Roślina była dobrze znana w starożytnym Egipcie, była uprawiana wraz z innymi uprawami, wykorzystywana do żywności i do celów leczniczych.
2. Miąższ płodu składa się w 92% z wody.
3. Rodzimą krainą rośliny jest Republika Południowej Afryki.
4. W Rosji pierwsze próby uprawy tykwy należą do XVII wieku.
5. Dokładna klasyfikacja botaniczna arbuza nie została jeszcze znaleziona.
6. Wyhodowano około 1200 odmian i mieszańców słodkich owoców, w tym odmian karłowatych, olbrzymich, owalnych i kwadratowych.
7. Hodowcy stworzyli hybrydy żółtej i czarnej.
8. Największy arbuz wyhodował Lloyd Bright, waga płodu osiągnęła 122 kg, rekord ustanowiono w Stanach Zjednoczonych.
9. Arbuzy karłowate nie rosną więcej niż 3-4 cm; odmiana jest uprawiana w Ameryce Południowej, zwanej Pepquinos. Owoce smakują jak ogórek, są bardzo popularne w restauracjach jako składniki egzotycznych sałatek.
10. Bez szkody dla zdrowia dorosły może spożywać do 3 kg słodkich plastrów dziennie.
11. Najczęściej arbuz jest spożywany na świeżo, ale jako dżem nabiera zupełnie nowych odcieni smakowych i staje się wykwintnym deserem.

Fotografia dżemu z pulpy arbuza