Feijoa Jam: 10 συνταγές

Το Feijoa είναι ένα υποτροπικό φυτό, οι καρποί του οποίου είναι απίστευτα υγιείς τόσο για ωμά όσο και για διάφορα πιάτα και προετοιμασίες για το χειμώνα. Κάθε φθινόπωρο feijoa εμφανίζεται στα ράφια των καταστημάτων που καλλιεργούνται στον Καύκασο και στην επικράτεια του Κρασνοντάρ, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν αποκτήσει τη δέουσα δημοτικότητα στη ρωσική κουζίνα. Εν τω μεταξύ, το αξίζουν, οπότε θα πρέπει να κρατάτε ένα βάζο μαρμελάδας feijoa στο ψυγείο για όποιον θέλει να αποφύγει εποχιακές ασθένειες.

Τι είναι το feijoa

Τα μεγάλα πράσινα μούρα feijoa είναι οι καρποί του δέντρου με το ίδιο όνομα (το βοτανικό του όνομα είναι Acca sellowiana). Στην άγρια ​​φύση, μεγαλώνει στα βουνά της Ουρουγουάης, της Βραζιλίας, της Κολομβίας, στα βόρεια της Αργεντινής. Όμως, τη δεκαετία του 1890, το δέντρο εισήχθη στη Ρωσική Αυτοκρατορία και ριζώθηκε θαυμαστικά στις νότιες περιοχές του. Στην Ευρώπη, το feijoa καλλιεργείται στην Ισπανία, στη Γαλλία, στη Σικελία, στις ΗΠΑ - στην πολιτεία της Καλιφόρνια. Οι κυριότεροι προμηθευτές αυτών των μούρων είναι η Αυστραλία και η Ινδία. Τα Feijoa που καλλιεργούνται στη Γεωργία ή το Αζερμπαϊτζάν πωλούνται συχνότερα σε ρωσικά καταστήματα, λιγότερο συχνά στην Κριμαία ή στο Σότσι.

Αυτά είναι ζουμερά σκούρα πράσινα μούρα, στην κορυφή των οποίων παραμένουν σέπαλα. Οι περισσότερες ποικιλίες έχουν επιμήκη οβάλ σχήμα, αν και είναι στρογγυλές και κυβικές. Το βάρος ενός μούρου μπορεί να είναι 15-60 g, συνήθως φτάνουν σε μήκος 5 cm, αλλά μερικές φορές υπάρχουν και μεγαλύτερα δείγματα. Είναι σαφές ότι για κομπόστα και μαρμελάδα είναι καλύτερα να παίρνετε ώριμα μούρα, με μεγάλη σάρκα διαφανή στο κόψιμο. Η φλούδα του ώριμου feijoa παραμένει σκούρο πράσινο, αν και υπάρχουν ποικιλίες με κιτρινωπή απόχρωση. Μπορεί να είναι ομαλή και ανώμαλη και να έχει επίστρωση ανθοκυανίνης - όλα αυτά είναι φυσιολογικές επιλογές.

Η γεύση και το άρωμα αυτού του μούρου είναι δύσκολο να περιγραφεί. Το γεγονός είναι ότι μοιάζει ταυτόχρονα με ανανά, ακτινίδιο και φράουλες κήπου. Δηλαδή, είναι γλυκό και φρέσκο ​​και λίγο ξινό.

Τα οφέλη της μαρμελάδας feijoa για το σώμα

Το Feijoa έχει μια ασυνήθιστη αλλά ευχάριστη γεύση. Και το πιο σημαντικό - αυτή είναι μια πραγματική αποθήκη βιταμινών. Και ωμά, οι καρποί αυτού του φυτού πωλούνται σε καταστήματα και αγορές όλο το φθινόπωρο. Ταυτόχρονα, το feijoa, λόγω της χαμηλής περιεκτικότητάς του σε θερμίδες, χαιρετίζεται από τους διατροφολόγους και η σωστή παρασκευή μαρμελάδας από αυτήν θα είναι επίσης χρήσιμη.

Το γεγονός είναι ότι το feijoa περιέχει πολύ ιώδιο. Με αυτόν τον δείκτη, τα μούρα είναι αρκετά συγκρίσιμα με τα θαλασσινά. Δεδομένου ότι καλλιεργούνται συχνότερα σε παράκτιες περιοχές, οι θαλάσσιοι αεραγωγοί φέρνουν μαζί τους μια επιπλέον ποσότητα πτητικού ιωδίου. Έτσι, τέτοια φρούτα έχουν υψηλή αξία. Η επίσημη ιατρική συνιστά ακόμη και τη χρήση αυτών των μούρων για ορισμένες παθολογίες του θυρεοειδούς αδένα, για παράδειγμα, για τον υποθυρεοειδισμό. Το ιώδιο είναι απαραίτητο για την παραγωγή θυροξίνης και άλλων θυρεοειδικών ορμονών. Ακόμα και ένα υγιές άτομο το χρειάζεται για τη ρύθμιση του μεταβολισμού. Η ανεπάρκεια ιωδίου οδηγεί σε χρόνια κόπωση και κατάθλιψη. Τα παιδιά το χρειάζονται για φυσιολογική ψυχική ανάπτυξη.

Ωστόσο, με παρατεταμένη θερμική επεξεργασία, το μεγαλύτερο μέρος του ιωδίου καταστρέφεται. Συντηρείται μόνο από τη λεγόμενη «ζωντανή» μαρμελάδα, η συνταγή της οποίας θα συζητηθεί παρακάτω.

Οι ευεργετικές ιδιότητες της μαρμελάδας feijoa οφείλονται επίσης σε άλλες ουσίες που υπάρχουν σε αυτά τα φρούτα. Αυτές περιλαμβάνουν μηλικό οξύ, πηκτίνες (ομαλοποιούν την πέψη και βοηθούν στην εξάλειψη των τοξινών), καθώς και βιταμίνες Β, συμπεριλαμβανομένου του φολικού οξέος - είναι απαραίτητες τόσο για το μεταβολισμό όσο και για την ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος. Τα μούρα είναι επίσης ευεργετικά στην υψηλή περιεκτικότητά τους σε ασκορβικό οξύ: σχεδόν τόσο βιταμίνη C στα feijoa όσο και στα μανταρίνια. Και αυτός είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο η «ζωντανή» μαρμελάδα, η οποία δεν έχει υποστεί θερμική επεξεργασία, είναι πιο χρήσιμη από την κλασική.

Τέλος, η μαρμελάδα feijoa περιέχει βιταμίνη P. Όχι μόνο μειώνει την αρτηριακή πίεση, αλλά γενικά βελτιώνει την κατάσταση των αγγειακών τοιχωμάτων. Η στυπτική γεύση των μούρων και της μαρμελάδας από αυτά δίνεται από τα αντιοξειδωτικά πολυφαινόλες που περιέχονται στο δέρμα. Πρόκειται κυρίως για τανίνες και κατεχίνες, που υπάρχουν, για παράδειγμα, στο πράσινο τσάι. Έχουν αντιφλεγμονώδη δράση, χρησιμεύουν ως προστασία από τον καρκίνο και αποτρέπουν την πρόωρη γήρανση. Για αυτόν τον λόγο, κατά την προετοιμασία μαρμελάδας, δεν συνιστάται να απαλλαγείτε από τη φλούδα.

Έτσι, η μαρμελάδα feijoa:

1. Έχει τονωτικό και αποκαταστατικό αποτέλεσμα.
2. Χρησιμεύει ως πρόληψη του καρκίνου.
3. Ενισχύει τη φυσική ανοσία.
4. Βελτιώνει την κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων.
5. Παρέχει φυσιολογική λειτουργία των νεφρών και αφαιρεί τις τοξίνες από το σώμα.
6. Προλαμβάνει την κατάθλιψη, βοηθά στην ανακούφιση του στρες και απαλλάσσει τη χρόνια κόπωση.
7. Έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
8. Ομαλοποιεί το μεταβολισμό και προάγει την απώλεια βάρους.
9. Έχει αντιβακτηριακή δράση (αποδεικνύεται ότι οι ουσίες που περιέχονται σε αυτά τα μούρα σκοτώνουν το staphylococcus aureus και το E. coli).

Λόγω της μοναδικής χημικής σύνθεσης των μούρων, η «ζωντανή» μαρμελάδα συνιστάται στις έγκυες γυναίκες να παρέχουν στο σώμα όλες τις χρήσιμες ουσίες και βιταμίνες. Θεωρείται επίσης μια εξαιρετική φυσική θεραπεία για την αθηροσκλήρωση και την υπέρταση. Χάρη στις αντιβακτηριακές του ιδιότητες, βοηθά στην πυελονεφρίτιδα.

Πώς να φτιάξετε μαρμελάδα feijoa: συνταγές

Για να κάνετε τη μαρμελάδα νόστιμη και υγιεινή, πρέπει πρώτα να επιλέξετε υψηλής ποιότητας φρούτα feijoa. Όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι καλύτερα να παίρνετε μεγάλα, προσεκτικά να τα ελέγχετε ώστε να μην υπάρχουν ρωγμές ή σκοτεινά σημεία στο δέρμα. Αλλά η γυαλιστερή φλούδα δεν πρέπει να είναι, αυτό υποδηλώνει ότι ο καρπός δεν έχει ωριμάσει ακόμα (ένα άλλο σημάδι αυτού είναι ο πράσινος μίσχος). Δυστυχώς, πολύ συχνά τα μούρα που πωλούνται στα καταστήματα είναι απλά άγουρα. Το γεγονός είναι ότι είναι δύσκολο να μεταφερθούν τα μούρα, καθώς στην ώριμη κατάσταση γίνονται μαλακά.

Παρεμπιπτόντως, αυτός είναι ένας άλλος τρόπος για να ελέγξετε την ωριμότητά τους. Τα ώριμα φρούτα είναι μαλακά, εάν τα πιέζετε απαλά με τα δάχτυλά σας, ο πολτός προσφέρεται για πίεση. Εάν το έμβρυο είναι στερεό και δεν ανταποκρίνεται στη συμπίεση, δεν είναι ώριμο. Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με αυτό, στο σπίτι, αφού ξαπλώσει μερικές μέρες σε ένα ζεστό μέρος, τα μούρα ωριμάζουν.

Ένας πιο αξιόπιστος τρόπος ελέγχου είναι να αξιολογηθεί η σάρκα στο κόψιμο. Τα ώριμα φρούτα έχουν έναν διαφανή πολτό ζελέ. Πιο κοντά στη φλούδα, παραμένει πυκνότερο (παρεμπιπτόντως, στην κοσμετολογία χρησιμοποιείται για τρίψιμο και μάσκες). Ταυτόχρονα, η φλούδα παραμένει πράσινη, το χρώμα της δεν λέει τίποτα για την ωριμότητα. Τα άγουρα μούρα έχουν μια πρασινωπή ή γαλακτώδη λευκή σάρκα. Εάν έχει καφέ απόχρωση, αυτό υποδηλώνει ότι τα μούρα είναι υπερβολικά. Δεν αξίζει να τα φάτε, μπορούν να προκαλέσουν διάρροια. Δεν είναι κατάλληλα για μαρμελάδα για τον ίδιο λόγο. Ωστόσο, μπορείτε να πάρετε χυμό από αυτούς, ο οποίος χρησιμοποιείται στην κοσμετολογία.

Ζωντανή Jam

Η "ζωντανή" μαρμελάδα, η οποία δεν περνάει θερμική επεξεργασία, θεωρείται η πιο χρήσιμη. Για την παρασκευή του χρειάζεστε μούρα αναμεμιγμένα με ζάχαρη σε ίσες αναλογίες. Αν σας αρέσει η ξινή γεύση, μπορείτε να πάρετε 0,7 kg ζάχαρης ανά 1 kg feijoa, δηλαδή 30% λιγότερο.

Τα φρούτα πρέπει να πλυθούν, να απαλλαγούν από τις κορυφές και τους μίσχους. Στη συνέχεια, τα μούρα θα πρέπει να περάσουν από ένα μύλο κρέατος ή να τεμαχιστούν σε ένα μπλέντερ έτσι ώστε να μην οξειδωθούν από την επαφή με το μέταλλο, προσθέστε λεμόνι. Μετά από αυτό, πρέπει να γεμίσουν με ζάχαρη, να αναμιχθούν μέχρι να διαλυθεί και να τεθούν σε αποστειρωμένα βάζα, κλείνοντας σφιχτά με ένα πολυμερές καπάκι.

Υπάρχουν πολλές συνταγές για την παρασκευή «ζωντανής» μαρμελάδας feijoa, η οποία δεν απαιτεί θερμική επεξεργασία. Εδώ είναι μόνο μερικά από αυτά:

1. Μαρμελάδα Feijoa με καρύδια. Για 1 κιλό μούρα παίρνουν την ίδια ποσότητα ζάχαρης, ένα λεμόνι, καρύδια - για γεύση. Τα μούρα πλένονται και ζεματίζονται με φρέσκο ​​βραστό νερό, στη συνέχεια συνθλίβονται σε ένα μπλέντερ απευθείας με το δέρμα και αναμιγνύονται με ζάχαρη και ψιλοκομμένα καρύδια και λεμόνι. Η ζάχαρη στη συνταγή μπορεί να αντικατασταθεί με μέλι.
2. Μαρμελάδα Feijoa με τζίντζερ και λεμόνι. Για 500 γραμμάρια μούρων πάρτε την ίδια ποσότητα ζάχαρης, 1 λεμόνι, 3 κουταλιές της σούπας. κουτάλια τριμμένης ρίζας τζίντζερ. Τα μούρα πλένονται, στεγνώνουν, κόβονται οι μίσχοι και μετά ψιλοκομίζονται σε μπλέντερ με τζίντζερ και ζάχαρη. Μετά από αυτό, μπορεί να αποθηκευτεί στο ψυγείο για 2-3 μήνες. Υπάρχει μια δεύτερη επιλογή - μετά το άλεσμα σε ένα μπλέντερ, η μάζα τοποθετείται σε μια κατσαρόλα, προστίθεται 0,5 φλιτζάνι νερό, βράζεται για 10-15 λεπτά και κλείνεται σε αποστειρωμένα βάζα. Αυτή η μαρμελάδα μπορεί να αποθηκευτεί μέχρι το τέλος του χειμώνα και δεν χρειάζεται καν να φυλαχθεί στο ψυγείο.
3. Μαρμελάδα Feijoa και μήλου. Για 1 κιλό feijoa πάρτε την ίδια ποσότητα μήλων, 1 kg ζάχαρης και 1 λεμονιού (ώστε τα φρούτα και τα μούρα να μην σκουραίνουν). Τα μήλα και τα feijoa πλένονται, χωρίς να τα ξεφλουδίζουν. Κόψτε τα μήλα, αφαιρέστε τους σπόρους, αφαιρέστε τις κορυφές και τους μίσχους των μούρων, ψιλοκόψτε χοντρά. Το λεμόνι μπορεί να κοπεί σε φέτες και να αφαιρεθούν οι σπόροι. Όλα τα συστατικά συνθλίβονται σε μπλέντερ και αναμιγνύονται με ζάχαρη και στη συνέχεια τοποθετούνται σε δοχεία.
4. Feijoa, ακτινίδιο, πορτοκάλι και μαρμελάδα σταφυλιού. Για 300 g μούρων feijoa, πάρτε δύο φρούτα ακτινίδιο, ένα πορτοκάλι, 100 g μούρα σταφυλιού, ξύσμα ενός λεμονιού. Η ζάχαρη προστίθεται στη γεύση, δεδομένου ότι τα σταφύλια περιέχουν πολύ γλυκόζη. Τα φρούτα πρέπει να πλένονται και να ξεφλουδίζονται. Για να μειώσετε την ταλαιπωρία του ακτινίδιου, μπορείτε να το κόψετε στα μισά και να αφαιρέσετε τον πολτό με ένα κουτάλι. Το πορτοκάλι χωρίζεται σε φέτες και οι σπόροι εξάγονται. Όλα τα συστατικά που αναφέρονται, εκτός από τα σταφύλια, περνούν μέσω μύλου κρέατος ή κτυπημένα σε μπλέντερ. Τα μούρα σταφυλιών παραμένουν άθικτα. Προστίθενται στη μάζα με ζάχαρη, αναμειγνύονται καλά και στη συνέχεια το επιδόρπιο απλώνεται σε βάζα. Μπορεί να αποθηκευτεί στο ψυγείο για 2-3 εβδομάδες και χάρη στη φλούδα του λεμονιού δεν θα χάσει την όμορφη σκιά του.

Το Feijoa μπορεί να συνδυαστεί με άλλα φρούτα και ξηρούς καρπούς (για παράδειγμα, φουντούκια ή αμύγδαλα). Η μόνη εξαίρεση είναι τα φιστίκια.

Αυτά τα μούρα συνδυάζονται πολύ καλά με το νεκταρίνι. Μερικές νοικοκυρές μαγειρεύουν feijoa και με δαμάσκηνα. Αλλά το feijoa δεν μαγειρεύεται επίσης με φράουλες, αν και υπάρχουν συνταγές για βάμματα με βάση αυτά τα δύο μούρα. Το γεγονός είναι ότι αυτή η μαρμελάδα οξειδώνεται με επιταχυνόμενο ρυθμό και σκοτεινιάζει πολύ γρήγορα. Μπορείτε να προσθέσετε λιγότερη ζάχαρη στη συνταγή, τότε το επιδόρπιο θα είναι ξινό. Μπορείτε να ρυθμίσετε τη γλυκύτητά του με τη βοήθεια του μελιού και της κανέλας. Από μπαχαρικά, η βανίλια προστίθεται επίσης μερικές φορές στη μαρμελάδα.

Μαρμελάδα Feijoa και cranberry
Ένα πολύ όμορφο χρώμα λαμβάνεται από τη μαρμελάδα feijoa και cranberry - χάρη στο οξύ που περιέχεται στα μούρα, το προϊόν δεν χάνει το ευγενές σκούρο κόκκινο χρώμα του. Για 1 κιλό feijoa, πρέπει να πάρετε 0,5 kg cranberries και 1 kg ζάχαρης (εάν τα μούρα είναι πολύ όξινα, μπορείτε να προσθέσετε μέλι). Όλα αυτά κτυπημένα σε μπλέντερ μέχρι να μαλακώσουν. Στη συνέχεια, η μαρμελάδα χύνεται σε βάζα και καλύπτεται με καπάκι. Τα βακκίνια περιέχουν συστατικά, χάρη στα οποία αυτή η σύνθεση από μόνη της πυκνώνει λίγο και πηκτώματα (όπως στην περίπτωση των μούρων φραγκοστάφυλου), επομένως, δεν είναι απαραίτητο να βράσει, μπορεί να αποκτήσει πολύ πυκνή συνοχή. Επιπλέον, τα βακκίνια περιέχουν πολλή βιταμίνη C, η οποία μπορεί να καταστραφεί με θερμική επεξεργασία.

Κλασικές συνταγές

Μπορείτε επίσης να κάνετε μαρμελάδα σύμφωνα με το κλασικό σχήμα, που περιλαμβάνει τη θερμική επεξεργασία του προϊόντος. Περιέχει λιγότερα θρεπτικά συστατικά και αρκετή ζάχαρη προστίθεται σε αυτό, αλλά ακόμη και ένα τέτοιο προϊόν φέρνει ορισμένα οφέλη για την υγεία. Για παράδειγμα, έμπειροι σεφ προτείνουν τις ακόλουθες ποικιλίες αυτού του γλυκού:

1. Κλασική μαρμελάδα feijoa. Για να το κάνετε αυτό, πάρτε μούρα και ζάχαρη σε αναλογία 1: 1. Τα φρούτα πλένονται, στεγνώνουν και ψιλοκομμένα, αλλά η φλούδα δεν αφαιρείται. Ρίχνουμε τα θρυμματισμένα μούρα με ζάχαρη, προσθέτουμε 0,5 φλιτζάνια νερό, ανακατεύουμε, βράζουμε και μετά μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά για 5-7 λεπτά. Μετά από αυτό, αφήστε τη μαρμελάδα να κρυώσει, βράστε ξανά και κρυώστε. Τέλος, το τελικό προϊόν χύνεται σε προ-ατμό δοχεία και σφραγίζεται με καπάκια.
2. Ολόκληρη μαρμελάδα feijoa. Για να το κάνετε αυτό, χρειάζεστε 0,5 κιλά μούρα, ένα ποτήρι ζάχαρη, 1 κουταλιά της σούπας. μια κουταλιά κονιάκ ή μπράντυ, 0,5 λίτρα νερού. Η προετοιμασία μιας τέτοιας μαρμελάδας είναι αρκετά απλή, η όλη διαδικασία θα διαρκέσει περίπου μια ώρα.Ταυτόχρονα, ολόκληρα φρούτα φαίνονται πιο όμορφα και η περιεκτικότητα σε ζάχαρη σε αυτή τη συνταγή μειώνεται. Τα μούρα πλένονται, η φλούδα κόβεται για να αφαιρέσει την οξύτητα (αλλά δεν πετάγονται). Τα αποφλοιωμένα φρούτα διατηρούνται σε νερό οξινισμένο με χυμό λεμονιού. Σε ένα μπολ με αρκετά παχύ πυθμένα, η υποδεικνυόμενη ποσότητα ζάχαρης αραιώνεται προσθέτοντας 3 κουταλιές της σούπας. κουταλιές της σούπας νερό. Αυτό το μείγμα βράζει και διατηρείται σε χαμηλή φωτιά έως ότου το σιρόπι σκουραίνει. Στη συνέχεια χύνονται προσεκτικά 0,5 λίτρα βραστό νερό σε αυτό, προστίθεται η φλούδα feijoa, βράζεται μαζί για 8 λεπτά και διηθείται. Τα φρούτα Feijoa προστίθενται στο ήδη φιλτραρισμένο σιρόπι, μετά το οποίο βράζουν και αφήνονται να σιγοβράσουν για 40 λεπτά. Λίγα λεπτά πριν από την ετοιμότητα, το μπράντυ ή το μπράντυ χύνεται στη σύνθεση, ανακατεύεται. Μετά από αυτό, η μαρμελάδα μπορεί να χυθεί σε προπαρασκευασμένα βάζα.
3. Μαρμελάδα καραμέλας με φέιγκο και τζίντζερ. Για 0,5 kg μούρων πάρτε ένα ποτήρι ζάχαρη, 0,5 l νερό, 1 κουταλιά της σούπας. μια κουταλιά τζίντζερ σε σκόνη ή 2 κουταλιές της σούπας. κουταλιές της σούπας τριμμένη ρίζα τζίντζερ (δίνει λιγότερο συμπυκνωμένη γεύση), 1 κουταλιά της σούπας. μια κουταλιά μπράντυ. Γενικά, η διαδικασία μαγειρέματος θα είναι η ίδια με τη συνταγή που περιγράφεται παραπάνω. Μόνο σε αυτήν την περίπτωση, το τζίντζερ προστίθεται ταυτόχρονα με φρούτα feijoa, βράζει και βράζει για 40 λεπτά.
4. Feijoa και μαρμελάδα αχλαδιού με την προσθήκη κρασιού μοσχοκάρυδου. Το αχλάδι κάνει αυτό το επιδόρπιο πιο τρυφερό και το κρασί αποκαλύπτει τη γεύση των φρούτων. Για να φτιάξετε μαρμελάδα, θα χρειαστείτε 0,5 κιλά feijoa, δύο αχλάδια οποιουδήποτε είδους, ένα ποτήρι ζάχαρη, 50 ml λευκού μοσχάτου. Τα μούρα πρέπει να πλένονται, να στεγνώνουν απαλά, να κόβουν την κορυφή των σέπαλων, αλλά δεν χρειάζεται να ξεφλουδίζουν. Στη συνέχεια, το feijoa αλέθεται σε ένα μπλέντερ και οι προκύπτουσες πουρέ πατάτας μεταφέρονται σε ένα προηγουμένως παρασκευασμένο δοχείο. Κόψτε το δέρμα από τα αχλάδια και ξεφλουδίστε τους σπόρους, κόψτε τη σάρκα σε κύβους και προσθέστε στον πουρέ feijoa. Στη συνέχεια, ο καρπός χύνεται με μοσχοκάρυδο, αναμιγνύεται καλά, βράζει και αφήνεται σε χαμηλή φωτιά για άλλα 15 λεπτά. Όλο αυτό το διάστημα η μάζα αναδεύεται έτσι ώστε να μην καίει. Στη συνέχεια, το δοχείο απομακρύνεται από τη φωτιά, η ζάχαρη χύνεται και αφήνεται για αρκετά λεπτά μέχρι να λιώσει. Στη συνέχεια, βάλτε ξανά το δοχείο στη φωτιά και μαγειρέψτε για άλλα 10-15 λεπτά, χωρίς να ξεχνάτε να ανακατεύετε. Μετά από αυτό, η μαρμελάδα χύνεται σε βάζα και κλείνεται με τον συνηθισμένο τρόπο.

Το πλεονέκτημα του feijoa είναι ότι μπορεί να συνδυαστεί με σχεδόν οποιαδήποτε μούρα και φρούτα. Αυτό σας επιτρέπει να διατηρήσετε μια φρέσκια γεύση και να κάνετε τη σκιά της μαρμελάδας πιο ευχάριστη.

Feijoa

Για παράδειγμα, μπορείτε να φτιάξετε ένα μαρμελάδα φέιγκο, πεπόνι και ροδάκινα. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα είδος μαρμελάδας, το οποίο λαμβάνεται με βραστό μούρο και φρούτα σε σιρόπι ζάχαρης για να πάρει μια ζελατινώδη μάζα. Αυτό σας επιτρέπει να μετριάσετε κάπως τη σκληρή ή ασυνήθιστη γεύση του φρούτου, οπότε για το feijoa αυτή είναι μια εξαιρετική επιλογή. Επιπλέον, σε αυτήν την περίπτωση, δεν χρειάζεται καν να μαγειρέψετε φρούτα.

Για να φτιάξετε τη μαρμελάδα, πάρτε 250 γραμμάρια feijoa, ροδάκινα, πεπόνι, 350 g ζάχαρης, 3,5 κουταλιές της σούπας. κουταλιές ζελατίνης (ήδη παρασκευασμένες), φρέσκια φλούδα πορτοκαλιού, μερικές σκελίδες. Το πεπόνι καθαρίζεται από σπόρους, έχοντας προηγουμένως κόψει τη φλούδα από αυτό. Τα ροδάκινα συνιστάται να λεύκανται με αποφλοίωση και τεμαχισμό σε λεπτές φέτες. Αλλά όλα εξαρτώνται από την ποικιλία των ροδάκινων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απλώς σκουπίζοντας την επιφάνειά τους με κρύο νερό αρκεί για να αφαιρέσετε το χνούδι. Feijoa κομμένο σε φέτες, η φλούδα δεν μπορεί να αφαιρεθεί. Όλα τα κομμένα φρούτα αναμιγνύονται με ζάχαρη, προστίθεται ζελατίνη, καλύπτεται με καπάκι και τοποθετείται στο ψυγείο όλη τη νύχτα για να ληφθεί μια ζελέ σαν μάζα μετά την απομόνωση του χυμού. Ένα γαρύφαλλο κολλάει σε μια φλούδα πορτοκαλιού, βράζεται για 3-4 λεπτά, ψύχεται, προστίθεται σε ένα δοχείο με ένα μαρμελάδα για γεύση.

Πώς να φυλάσσετε τη μαρμελάδα feijoa

Στην πρώτη του μορφή, το feijoa αποθηκεύεται για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Η μέγιστη διάρκεια ζωής είναι 2-5 ημέρες σε θερμοκρασία δωματίου.Ωστόσο, μπορείτε να το φυλάξετε με ασφάλεια στο ψυγείο για ένα μήνα. Αυτό ισχύει επίσης για "ζωντανή" μαρμελάδα από μούρα, τριμμένη με ζάχαρη. Ωστόσο, εάν προστεθούν λεμόνι και τζίντζερ, τότε δεν σκουραίνει και οι ουσίες που συνθέτουν τέτοια πρόσθετα σάς επιτρέπουν να αποθηκεύετε μαρμελάδα για περισσότερο - 2-3 μήνες. Η σκουρόφωση της μαρμελάδας, παρεμπιπτόντως, δεν σημαίνει ότι έχει επιδεινωθεί. Αυτό είναι μόνο το αποτέλεσμα του γεγονότος ότι η σάρκα περιέχει τις προαναφερθείσες ευεργετικές ουσίες - αντιοξειδωτικά ή ομάδες πολυφαινολών. Η οξείδωση τους συμβαίνει σε αλκαλικό περιβάλλον ή υπό την επίδραση του αέρα. Γι 'αυτό συνιστάται η σφράγιση δοχείων με καπάκι. Επιπλέον, η παρουσία χυμού λεμονιού παρεμβαίνει στη διαδικασία οξείδωσης. Αλλά δεν συνιστάται να παγώσετε τα τριμμένα μούρα με ζάχαρη. Η κατάψυξη θα καταστρέψει επίσης ορισμένα από τα θρεπτικά συστατικά.

Η κλασική μαρμελάδα feijoa, που βράθηκε, μπορεί να αποθηκευτεί για ένα χρόνο χωρίς να τα τοποθετήσετε στο ψυγείο. Αλλά για αυτό πρέπει να ακολουθήσετε όλους τους κανόνες:

1. Ρίξτε μαρμελάδα αποκλειστικά σε ερμητικά σφραγισμένα γυάλινα βάζα. Η βέλτιστη ένταση είναι 0,5 λίτρα, ώστε να μην στέκονται στο ανοιχτό για πολύ καιρό.
2. Πριν ρίξετε μαρμελάδα, τα βάζα πρέπει να αποστειρωθούν. Αυτό γίνεται σε νερό ή στον ατμό, δεν έχει σημασία.
3. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ρίξετε την τελική μαρμελάδα ("ζωντανή" ή κλασική) σε ένα υγρό δοχείο. Πρέπει πρώτα να γυρίσετε το βάζο ανάποδα σε μια χαρτοπετσέτα και να περιμένετε μέχρι να στεγνώσει εντελώς. Για εξοικονόμηση χρόνου, μπορείτε να στεγνώσετε τα δοχεία στο φούρνο σε ελάχιστη θερμοκρασία.
4. Τα καλύμματα πρέπει να είναι ολόκληρα, χωρίς ζημιά, με ομοιόμορφη επίστρωση. Το καλύτερο από όλα - εάν υπάρχει ένα στρώμα πολυμερούς στο μέταλλο (τα λεγόμενα "λευκά" καλύμματα - δεν οξειδώνονται).
5. Για ζωντανή μαρμελάδα, η οποία αποθηκεύεται για σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, μπορείτε να πάρετε πολυμερή καλύμματα. Συνιστάται όμως να καλύπτετε πρώτα το λαιμό του βάζου με χαρτί περγαμηνής διπλωμένο αρκετές φορές.
6. Όσο περισσότερη ζάχαρη - τόσο περισσότερος χυμός λεμονιού, αυτό θα αποτρέψει την εμφάνιση μούχλας στις τράπεζες. Και όσο πιο παχύ είναι το προϊόν, τόσο το καλύτερο, γιατί μειώνεται ο κίνδυνος αλλοίωσης.

Δεν είναι απαραίτητο να αποθηκεύετε τη μαγειρεμένη μαρμελάδα στο ψυγείο. Ωστόσο, συνιστάται να βρείτε ένα δροσερό μέρος για αυτόν. Στην ιδανική περίπτωση, θα χρειαστείτε ένα ειδικά εξοπλισμένο ντουλάπι ή ντουλάπια σε ένα μη θερμαινόμενο μπαλκόνι. Ταυτόχρονα, το άμεσο ηλιακό φως θα πρέπει να αποφεύγεται, η μαρμελάδα θα οξειδωθεί και θα επιδεινωθεί γρηγορότερα υπό την επίδρασή τους. Σε μια ιδιωτική κατοικία, η μαρμελάδα feijoa δεν συνιστάται να τοποθετηθεί στο κελάρι, επειδή μπορεί να εξαφανιστεί λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας και εάν η θερμοκρασία πέσει απότομα, το βάζο απλώς θα «σπάσει».

Οι μαγειρεμένες μαρμελάδες μπορούν να αποθηκευτούν για τουλάχιστον ένα χρόνο. Μερικοί σεφ πιστεύουν ότι μπορεί να αντέξει για αρκετά χρόνια, γιατί στα feijoa δεν υπάρχουν οστά όπως, για παράδειγμα, στα κεράσια που θα περιέχουν μεγάλη ποσότητα τοξικού υδροκυανικού οξέος. Και εάν το feijoa μαγειρεύεται με μήλα, ροδάκινα ή βερίκοκα, τότε συνιστάται να αφαιρέσετε τους σπόρους από αυτά. Αλλά είναι καλύτερο να μην το ρισκάρετε: ένας χρόνος είναι η καλύτερη στιγμή.

Ενδιαφέροντα γεγονότα για τη Feijoa

Οι Ευρωπαίοι έμαθαν για την ύπαρξη feijoa μόνο το 1815. Ανακαλύφθηκε από τον Γερμανό βιολόγο Friedrich Sellov κατά την αποστολή του στη ζούγκλα της Βραζιλίας. Ωστόσο, το φυτό δεν πήρε το όνομά του, αλλά προς τιμήν του φυσιοδίφη João de Silva Feijo, ο οποίος, ωστόσο, συνέβαλε επίσης στη μελέτη της Βραζιλίας. Ένα ακόμη πιο ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι ο ίδιος ο φυσιοδίφης έφερε το επώνυμο Barbosa και πήρε το ψευδώνυμο προς τιμήν του φιλόσοφου Feijo i Montenegro, δημοφιλούς κατά τα χρόνια της νεότητας του. Αυτή είναι μια περίπλοκη ιστορία.

Τι άλλο ενδιαφέρον μπορείτε να πείτε για το feijoa; Για παράδειγμα, αναφέρετε τα ακόλουθα γεγονότα:

1. Αυτό το φυτό ανθίζει με πολύ όμορφα λευκά λουλούδια με ένα ολόκληρο πυροτέχνημα από κόκκινα στήμονες. Στην άγρια ​​φύση, επικονιάζεται από μικροσκοπικά πουλιά κολιβρίων.Λοιπόν, για την ποικιλία κήπων feijoa, υπάρχει μόνο μια επιλογή με τις μέλισσες.
2. Τα πέταλα λουλουδιών Feijoa θεωρούνται επίσης βρώσιμα, έχουν γλυκιά γεύση. Προστίθενται είτε σε φρουτοσαλάτες ή αποξηραμένα και παρασκευασμένα τσάι μαζί τους.
3. Το Feijoa έχει γεύση σαν φράουλες για τους Ευρωπαίους και Γκουάβα για τους Λατινικούς Αμερικανούς · σε αυτές τις χώρες, τα μούρα ονομάζονται συχνά γκουάβα ανανά.
4. Στην Ευρώπη, το feijoa άρχισε να αναπτύσσεται στη Γαλλία το 1890, με το ελαφρύ χέρι του Γάλλου βοτανολόγου Eduard Andre.
5. Στη Νέα Ζηλανδία, το feijoa έχει ριζώσει από την αρχή. Σήμερα, λαμβάνουν ρεκόρ αποδόσεων αυτού του μούρου. Ως εκ τούτου, η χώρα έχει βρει πολλούς τρόπους για την επεξεργασία της. Το Feijoa προστίθεται σε διάφορα μη αλκοολούχα ποτά φρούτων, φτιαγμένα από αυτό κρασί και μηλίτη, βρασμένη μαρμελάδα και παρασκευασμένη "ζωντανή" μαρμελάδα, που χρησιμοποιείται ως γέμιση για πίτες, ακόμη και παγωτό και γιαούρτι από αυτό. Όμως, η τοπική βότκα απολαμβάνει ιδιαίτερη επιτυχία, στην οποία, εκτός από τα feijoa, προστίθενται εξωτικά συστατικά όπως φρούτα του πάθους, ακτινίδιο, μέλι τσαγιού.
6. Το ξεφλούδισμα των ώριμων φρούτων feijoa είναι αρκετά δύσκολο. Η σάρκα τους είναι τρυφερή, αλλά το δέρμα είναι σκληρό και μερικές φορές μπορεί να καταστρέψει τη γεύση με το οξύ του. Εάν τα φρούτα είναι μεγάλα, τότε κόβονται απλά στα μισά και στη συνέχεια ο πολτός αφαιρείται με ένα κουταλάκι του γλυκού. Εάν το πιάσετε, μπορείτε απλά να σπάσετε τα μούρα και να συμπιέσετε το περιεχόμενο των μισών απευθείας στο στόμα σας.
7. Σε ορισμένες χώρες, τα φέγιαα αποξηραίνονται, κομμένα σε φέτες. Στη συνέχεια μπορούν να καταναλωθούν με άλλα αποξηραμένα φρούτα, παρασκευάζονται επίσης ως τσάι, όπως φλούδα. Και επίσης κομπόστες μαγειρεύονται από αυτά.

Είναι επίσης ενδιαφέρον το γεγονός ότι στα ρωσικά η λέξη feijoa έχει θηλυκό φύλο (δεδομένου ότι είναι μούρο όπως φράουλες, σμέουρα ή βατόμουρα) και θεωρείται ανώνυμο ουσιαστικό. Αλλά ένα επίθετο δεν σχηματίζεται από αυτόν, ανεξάρτητα από το πόσο άσκησαν οι αστείοι.